• Vlnr: Said, Aziz, Karim en Omar Kaaouass poseren in de winkel van Aziz in de Boschstraat in Zaltbommel.
• Vlnr: Said, Aziz, Karim en Omar Kaaouass poseren in de winkel van Aziz in de Boschstraat in Zaltbommel. Foto: Lya Cattel

Vrije tijd draaide altijd om voetballen

'Wij zien elkaar bijna elke dag'

zaltbommel • De broers Said (42), Omar (39) en Karim (29) zien elkaar elke dag. Ze werken namelijk alledrie bij hetzelfde bedrijf in Zaltbommel: Be-ge Savas Seating. 's Avonds gaan ze vaak even langs bij broer Aziz (44), die een Marokkaanse supermarkt runt in het centrum van de stad. En natuurlijk komen ze alle vier ook veel bij hun ouders.

"Ja, we zijn een heel hechte familie", vertelt Said. Hij is volgens zijn broers de meest zakelijke en serieuze van de kinderen. Said kan zich nog heel goed herinneren hoe het was om voor het eerst in Nederland te komen. "Het was ontzettend koud, er lag zelfs sneeuw en dat hadden we nog nooit gezien." Het was ontzettend wennen voor hun moeder en de kinderen. "In Marokko woonden we op het platteland, waren altijd buiten. Onze familie woonde vlakbij, onze opa was als een tweede vader voor ons, want onze vader woonde al in Nederland en kwam maar één keer per jaar op bezoek." Vooral voor moeder Mimouna waren de eerste jaren in Zaltbommel heel zwaar. "Toen we hier net waren is haar vader overleden", vertelt Aziz. "En het was moeilijk om contact te hebben met familie in Marokko, we hadden nog geen telefoon en de post deed er ontzettend lang over."

De kinderen vonden wel snel hun draai in Zaltbommel. "Achter de oude LTS, waar nu De Wielewaal staat, lag een groot grasveld", herinnert Aziz zich nog goed. "Als we uit school kwamen, gingen we even naar huis om even iets te drinken en dan snel naar buiten om te voetballen. Daar was echt onze hangplek, met Nederlandse en Marokkaanse jongens. Alles draaide voor ons om dat balletje. En de kleintjes haalden een tegel weg om een putje te maken voor het knikkeren." De broers deden hun best op school, de zussen hielpen mee in de huishouding. "Braaf is misschien een beetje groot woord", zegt Aziz. "We vonden belletje trekken erg leuk, aanbellen en hard wegrennen. Maar echt rare dingen deden we niet. Als de politie aan de deur zou komen, zou dat een grote schande zijn. Wij hadden veel respect voor onze ouders, dus je keek wel drie keer uit voordat je iets verkeerd deed. Bovendien wilden we ze geen verdriet doen." Toen de jongens wat ouder werden, werden ze lid van voetbalvereniging Zaltbommel. "We hebben allemaal in het eerste gespeeld", vertelt Said. Toen VV Zaltbommel werd opgeheven, zijn ze lid geworden van andere voetbalclubs. Aziz speelt nog steeds enthousiast bij HRC'14. "Mijn winkel is op zaterdag natuurlijk gewoon open, dus ik kan alleen op zondag voetballen", zegt hij. Jongste broer Karim voetbalt bij Gameren, Omar en Said bij Nivo Sparta.

Vader MBarek begon zijn tijd in Nederland als gastarbeider in een steenfabriek. Via via kreeg hij een baantje als bordenwasser in de keuken van restaurant Den Boogerd. De eigenaar van het restaurant zag wel wat in de jonge MBarek en bood hem een leerwerkplek aan. Hij ging naar de koksschool en kon ondertussen werken. Uiteindelijk heeft hij ruim twintig jaar als chef-kok in de keuken gestaan. Dat betekende wel dat hij 's avonds nooit thuis was. "Hij begon altijd om een uur of twee in de middag", herinnert Omar zich. "En hij kwam vaak laat in de avond of zelfs 's nachts pas thuis. Maar hij was er altijd bij als wij 's ochtends opstonden, moesten ontbijten en naar school gingen. Onze vader werkte heel hard, maar was altijd paraat voor ons." Werken als chef-kok betekende ook dat hij geen vrij kon krijgen in de zomerperiode. De kinderen kregen dan ook in juni altijd al een paar weken vrij van school, zodat het gezin toch de familie in Marokko kon opzoeken. Vader, moeder en de zes kinderen stapten dan in een busje voor de lange reis naar opa en oma en de overige familieleden. "We deden er acht dagen over", vertellen de broers. "Onderweg kookten we zelf, we sliepen in het busje of ernaast op de grond. Dat kon toen gewoon nog. Het was altijd supergezellig, omdat we heel veel families tegenkwamen die op reis waren."

Elk jaar gingen ze op vakantie naar Marokko, de reis duurde acht dagen

Kerstmis is niet belangrijk voor de Islamitische familie Kaaouass. "Wij vieren een maand lang kerst tijdens Ramadan", grapt Omar. "Kerst is het feest van het delen en dat is Ramadan ook." De maand december is wel belangrijk voor de familie. Dan komt hun jongste zus altijd naar Nederland. Zij woont al jaren in de mooie stad Carcassonne in Zuid-Frankrijk en komt in de laatste twee weken van het jaar altijd met haar gezin naar Zaltbommel. In totaal zijn er nu zestien kleinkinderen, dus het is dan altijd een gezellige boel bij opa en oma. Ze zijn gelukkig allebei nog gezond en wonen met veel plezier in hun mooi gerenoveerde woning in De Vergt. "We eten dan bijna elke dag met elkaar en we organiseren dagjes uit", vertelt Said.