Van onderlinge haat en nijd geen sprake bij vierdeklassederby
Punt is het maximale voor DSC en Alem
kerkdriel • Na afloop van de derby tussen DSC en Alem lopen beide supportersgroepen gezamenlijk richting de kantine. Het 1-1 gelijkspel is misschien wel de meest gunstige uitslag voor de kantine-omzet. Het feesten na de wedstrijd gaat immers een stuk lekkerder wanneer beide ploegen een resultaat aan het treffen hebben overgehouden. En dat er met zijn allen gefeest werd, dat was wel zeker. Beide clubs mogen dan wel zojuist een burenruzie hebben uitgevochten; van een pure rivaliteit is zeker geen sprake. Dat was ook voor en tijdens de wedstrijd op de Frans van Houten-tribune duidelijk merkbaar. Beide dorpen zijn met elkaar vervlochten geraakt en waar normaal gesproken de supporters van beide clubs strikt gescheiden van elkaar zitten, was dat zondag in Kerkdriel zeker niet het geval. Of zoals een vrouwelijke Alem-supporter het treffend omschreef 'je komt elkaar deze week toch allemaal in dezelfde supermarkt weer tegen'.
Ook op het kunstgrasveld van sportpark Ipperakkeren was de vermenging van beide dorpen zichtbaar. Zo keerde Kevin Broekmeulen zondag voor het eerst sinds zijn vertrek van afgelopen zomer voor even terug in Kerkdriel. De spits die drie seizoenen in de hoofdmacht van DSC actief was, draagt deze jaargang het shirt van Alem. En hoewel zijn ploeg voorafgaand aan de derby de koploper in de vierde klasse E is, kwam juist hekkensluiter DSC in eigen huis op voorsprong. Martijn Veldhuis profiteerde in de blessuretijd van de eerste helft van geschutter in de Alem-defensie en prikte prompt de 1-0 binnen. De explosie van vreugde die zich na die goal meester maakte van de spelers, begeleiding en toeschouwers van de thuisploeg, was tekenend voor het belang van deze opsteker in dit tot dusver zo dramatisch verlopen seizoen. Het zou nog tot vijf minuten voor het einde duren totdat Alem op gelijke hoogte kwam. Een vrije trap van Mart van Boxtel viel via de rug van Bas Vos binnen. Die late gelijkmaker was het startsignaal voor een knetterende eindfase, die een rode kaart voor Van Boxtel en een opstootje als climax had.
Toen de gemoederen wat bedaard waren, probeerde DSC-trainer Meeuwsen de verhitte slotseconden te duiden: "De jongens kennen elkaar allemaal. De druk wordt opgevoerd als ze elkaar tijdens het stappen tegenkomen. Ik probeer me daar zoveel mogelijk aan te onttrekken, maar ik vond het wel een verschrikkelijk zware overtreding. Een aanslag. Als ik trainer was, zou ik hem zelf van het veld halen als hij niet geschorst wordt", aldus de geplaagde trainer, die vooral een dubbel gevoel overhield aan de derby: "Één punt is weinig, maar het is wel tegen de koploper. Vooral de manier waarop moet wel vertrouwen geven. Ik ben tevreden over het collectief. We hebben afgelopen week met de jongens bij elkaar gezeten en afspraken gemaakt. De jongens hebben alles gegeven. Dat dan zo'n balletje er via de rug van een eigen speler in valt, is gewoon botte pech. Over de hele wedstrijd gezien is de uitslag wel terecht, alleen geeft het een zure nasmaak omdat het heel lang 1-0 voor ons was." Meeuwsen ziet de rest van de competitie met vertrouwen tegemoet: "Als we met deze passie, strijd en inzet gaan spelen, komt het helemaal goed. Het is nu de kunst om het ook tegen de minder bekende ploegen te laten zien. Dan moet je hetzelfde doen."
Piet Saaman's jonge ploeg leed als koploper puntenverlies bij de hekkensluiter. Zelf zag hij dat vanwege de derbygevoelens anders: "Je kan in zo'n wedstrijd niet praten van een nummer één en een nummer laatst. Je komt het veld op, je ziet al dat publiek, het vuurwerk. Dan gaat er wel iets door je heen, je krijgt wat adrenaline door je lijf. Zulke wedstrijden hebben we nodig om volwassen te worden, dat merkte je ook aan het hele team. Na een superresultaat zoals vorige week is er de wedstrijd erna meestal een zeperd. Maar we pakten door en hebben een fatsoenlijke wedstrijd op de mat gelegd. Ik moet die gasten een dik compliment geven voor hoe volwassen ze vandaag speelden."
Martin van Hemert