• John Laponder, noodgedwongen thuis op de bank.
• John Laponder, noodgedwongen thuis op de bank. Foto: Lya Cattel

'Je vraagt je steeds af of je dingen over het hoofd hebt gezien'

Laponder: 'Dit moet een plekje krijgen'

heerewaarden • "Ja, da's wat anders; op zondagmiddag om één uur gewoon thuis." Wat onwennig vlijt John Laponder zich voor de foto neer op de bank. Het beeld van een trainer als Laponder in gedwongen ruste geeft een bittere bijsmaak, maar het is de harde werkelijkheid. Na iets meer dan twee en een half seizoen kreeg de 45-jarige oud-prof uit Heerewaarden woensdagavond hoog bezoek. Alleen niet van het goede soort: "Toen de voorzitter me woensdag belde, was ik bezig met m'n training voor donderdagavond, maar dan weet je natuurlijk genoeg. Die papieren konden de prullenbak in. Om kwart voor tien gingen hij en een bestuurslid hier zitten met de boodschap dat ze hebben besloten me mijn taken te ontzeggen. Het enige wat ik daarop verteld heb is dat ik daar zeer teleurgesteld in ben. Ik heb daarna ook van redelijk wat spelers een appje gekregen dat ze verbaasd waren. Het is puur een bestuurlijk besluit en daar kun je niks mee. Het zal nog wel een tijdje duren, maar dit moet wel een plekje gaan krijgen."

Dat klinkt wat melodramatisch uit de mond van iemand die het voetbalwereldje als geen ander kent, maar de voormalig speler van FC Eindhoven en FC Den Bosch schrok oprecht van de aandacht die zijn ontslag in de media opeist: "Als je ziet wat er over je geschreven wordt, dan gaat je dat niet in de koude kleren zitten. Als je als voetbaltrainer ontslagen wordt, en vooral mijn persoontje omdat ik betaald voetballer ben geweest, dan komt er best wel veel op je af. Onze Dylan voetbalt bij DSC en dat is toch wel lastig om te combineren. Op woensdag zat de voorzitter hier en op donderdag moest Dylan gaan trainen. Ik liep daar in m'n gewone kleren om hem op te halen. Dan is dat wel apart. Er wordt heel veel over gesproken, omdat het gewoon totaal onverwacht is wat er gebeurd is. Of ik moet onder een steen hebben liggen slapen. Je vraagt je steeds af of je dingen over het hoofd hebt gezien. Als je dan terug gaat kijken; de afgelopen weken zijn er mensen op het voetbalveld geweest, ook personen die het nu overnemen van mij, die ik in twee jaar tijd op dinsdag en donderdag niet op het voetbalveld gezien heb. Op dat moment denk je niet 'Hee, da's vreemd', maar nu zie je wel dat één plus één twee is."

Het onverwachte van het besluit zit hem volgens Laponder in de stijgende lijn die zijn ploeg op het veld toonde. "We zagen een team staan dat binnen de kortste keren weer wedstrijden gaat winnen. Er zit genoeg kwaliteit in de ploeg. Ik ben er ook niet bang voor dat DSC gaat degraderen, of ik er nou had gestaan of die twee nieuwe." 'Die twee nieuwe' zijn Lenard Weber en Jan Burg; het duo dat de honneurs van Laponder bij het vlaggenschip waarneemt: "Jan ken ik goed van FC Den Bosch en ik was samen met Lenard trainer van de C1 van DSC. Ik zie hem elke week. Als hij dit van tevoren geweten had, had hij wel een klein seintje aan mij mogen geven. Hij zei later dat hij het dinsdagavond pas wist, dus dan kon hij het ook niet eerder vertellen."

Laponder's avontuur bij DSC ving aan in de zomer van 2014. Hij wist destijds waar hij aan begon: "Heel veel mensen waarschuwden me toen dat DSC een mooie, maar een moeilijke club is. Een club met een bepaald karakter. Daar ben ik ingestapt en we zijn wat dingen tegengekomen waaraan je ziet dat dat klopt, maar het is niet zo dat ik er spijt van heb. Er zit daar alleen wel een bepaalde achterban. Toen ik trainer werd, sprak men gelijk over de vijfde colonne; een redelijk grote groep mensen die DSC een warm hart toedraagt. Daar merk je altijd iets van en de club luistert daar ook naar, maar het is niet zo dat zij mijn ontslag hebben geregeld. Dat zou heel raar zijn, laat ik het zo zeggen. Tegen mij hebben ze in ieder geval nooit gezegd 'stap alsjeblieft op'. Het is moeilijk om achter de ware aard te komen, maar het bestuur heeft de beslissing genomen en dan moeten we maar geloven dat het bestuur het werkelijk alleen heeft gedaan. Meer kun je niet. Ik hoop nu dat ze erin blijven. Tenminste; wel voor de spelers."

Martin van Hemert