'Na wikken, wegen en tranen hebben we de knoop doorgehakt'
Vertrouwde juffen verlaten Kiekeboe
brandwijk • Alle zes vrijwilligers hebben deze maand hun laatste werkdag bij peuterspeelzaal Kiekeboe in Brandwijk. Twee vaste beroepskrachten nemen hun werk over.
Vier vrijwilligers zijn al heel lang bij Kiekeboe betrokken: Yvonne Demper 27 jaar, Gery van der Burg bijna 25 jaar, Sygrid de Wit bijna 20 jaar en Lisa van de Laer 11 jaar. "Voor de kinderen maken we van ons afscheid een feestdag", zegt Yvonne met een triest lachje. "Maar voor ons is het dubbel." Per 1 januari 2018 treedt de wet Oké in werking, wat betekent dat Kiekeboe met twee vaste beroepskrachten moet gaan werken. Het bestuur, dat uit vrijwilligers bestaat, heeft besloten met Brandwijkse peuterspeelzaal aan te sluiten bij Wasko. Naast de vier genoemde vrijwilligers, vertrekken ook Sandra Boers en Rianne Hak, die sinds enkele jaren bij Kiekeboe werken.
Veel tranen
Ze zagen het aankomen; in Den Haag werd al langer gesproken over nieuwe regelgeving voor kinderopvang. Sygrid: "Kinderdagverblijven en peuterspeelzalen worden samengevoegd onder de noemer: peuteropvang." Aanvankelijk hadden ze hoop dat ze zouden kunnen blijven. Yvonne: "We hebben anderhalf jaar overleg gevoerd met de gemeente en Wasko. Maar de landelijke regels werden zó streng." Sygrid: "Uiteindelijk hebben we na wikken en wegen, en veel tranen, toch de knoop doorgehakt."
Kiekeboe was altijd een relatief goedkope peuterspeelzaal. Dankzij kledingbeurzen en acties kon de stichting de ouderbijdrage laag houden. Na een 44-jarig bestaan wordt de stichting opgeheven. Gery: "In bepaalde opzichten is het een verbetering: er komt meer structuur." Yvonne: "We hebben wel een vast patroon, maar Wasko is schoolser." Sygrid: "Als kleine zelfstandige speelzaal konden we flexibel zijn; ouders konden de dagdelen kiezen en als er ruimte was ook het aantal dagdelen. Bij Wasko is de regel: minimaal twee dagdelen en maximaal vier. Maar Wasko is een professionele organisatie en heeft veel kennis in huis."
Leuke groep
Ze rolden in het werk toen hun eigen kinderen klein waren. Bij Yvonne is dat al 27 jaar geleden. "De jaren zijn omgevlogen", zegt ze. "We hebben een erg leuke groep met elkaar. Ik zie hier nu ouders die ik als kind in mijn groep heb gehad, geweldig!" Gery: "Met kinderen werken is heel leuk. Hun enthousiasme, het vertrouwen dat ze in je stellen. Je kunt ze veiligheid geven, bijvoorbeeld door oogcontact te maken en te vragen of ze lekker hebben geslapen. Als je ziet dat ze naar hun moeder verlangen, probeer je het luchtiger te maken, bijvoorbeeld door te vragen: ga je met mij koffie zetten?"
Wat gaan ze vooral missen? In koor: "Elkaar!" Sygrid: "En de peuters." Yvonne: "Dat je hier altijd binnen kon lopen." Sygrid: "Die blije kinderen als je binnenkomt: ha juf!"
Lisa: "Door de overheid word ik gedwongen om te stoppen. Ik heb dit werk elf jaar lang gedaan, elke week was ik hier. Je leert heel veel ouders en kinderen kennen, krijgt een band met hen. Het werk was deel van mijn leven geworden. Ik ga de kindertjes missen en vertrek met pijn in het hart." Ze is blij dat ze al nieuw vrijwilligerswerk heeft gevonden. Ook met kinderen. "Sinds kort ben ik vrijwilliger in het Sophia Kinderziekenhuis, op het speeldek. Daar vangen we broertjes en zusjes op van zieke kinderen."
De enige beroepskracht van Kiekeboe blijft: pedagogisch medewerkster Ilse van Diejen. Zij heeft wel de benodigde papieren en komt in dienst bij Wasko. Ze gaat samenwerken met nieuwe medewerkster: Jarka Bruijn-van Waardenberg uit Alblasserdam. Sygrid: "Het is heel fijn dat er straks twee vaste leidsters zijn, dat is vertrouwd voor de kinderen. Vanuit een veilige omgeving kunnen ze zich blijven ontwikkelen."
Anne Marie Hoekstra