'Haar roos is geknakt'

giessenlanden • De Giessenlandse raadsvergadering begon maandagavond met een korte maar indrukwekkende herdenking van Bettie Piso, het Arkelse PvdA-raadslid dat onlangs onverwachts overleed.

Direct, duidelijk en strijdbaar. Een vrouw die zich elke dag voor meer dan honderd procent inzette voor de zwakkeren in de samenleving. Daarbij was ze wars van elk protocol en status, zo gaf burgemeester Werner ten Kate in zijn toespraak - uitgesproken door VVD-raadslid Bert Snoek, omdat Ten Kate in het buitenland verbleef - aan. "Onlangs was de commissaris van de koning op bezoek. Ik stelde Bettie aan hem voor. Ze vertelde hem meteen dat het een onjuist besluit was om Arkel mee te laten gaan in de fusie met Molenwaard én dat het historische vergissing was om de nieuwe gemeente Vijfheerenlanden bij Utrecht te voegen. Om dat te illustreren gaf ze hem een boterham met een hap eruit."

"Haar roos is geknakt", zei Ruud van Rijn, fractievoorzitter van de PvdA. Bettie Piso zat altijd naast hem. "Ik realiseer me nog nauwelijks dat haar stoel nu leeg is. Geen briefjes meer die ik toegeschoven krijg over wat ik nog moet zeggen, geen getier meer als haar Ipad weer eens niet deed wat zij wilde." Hij roemde haar inzet als sociaal-democrate. "Dat was ze in hart en nieren. Bettie cijferde zichzelf weg voor anderen. Haar rol was die van ombudsvrouw; ze zocht oplossingen, verkleinde de kloof tussen kiezer en politiek, maar liep daarbij nogal eens tegen wetten en regels op."

Dat laatste gebeurde ook in de raadszaal, memoreerde Huib Glerum (CDA), die als nestor van de raad sprak. "Goudeerlijk was ze, een prachtmens, iemand die je blind kon vertrouwen. Toen hier een delegatie van woningcorporatie langs kwam, schold ze hen nog net niet de huid vol om de huren die volgens haar voor de zwakkeren in de samenleving niet te betalen waren. Bij Bettie ging het om individuen, mensen die ze in praktijk tegenkwam en wilde helpen; misschien paste ze wel niet in de grijzige wollige wereld van algemene regels in de raad. Die individuele gevallen waren daar vaak lastig in onder te brengen."

Namens de familie riep dhr. Peters op de nagedachtenis van Bettie Piso niet te vergeten. "Doe dat door bij al uw besluiten in gedachten te houden: wat zou Bettie gedaan hebben?"