SteDoCo-aanwinst had nog even hoop, maar helaas...
Seizoen voorbij voor Van Bruggen
giessenburg • Wilmar van Bruggen kende een uitstekende start bij zijn nieuwe club SteDoCo. In de voorbereiding pikte hij zijn wedstrijdjes en zijn eerste doelpunten mee, maar van zijn invalbeurt tijdens de eerste thuiswedstrijd tegen Achilles Veen heeft hij niet lang kunnen genieten.
"Klopt, ik was te gretig en wilde laten zien dat ik klaar was voor SteDoCo 1", begint de 23-jarige Giessenburger het vraaggesprek. "Ik kwam voor mijn man, maar moest corrigeren. Op het overigens uitstekende kunstgras schoot mijn bovenbeen van mijn onderbeen af; met als gevolg een gescheurde voorste kruisband en een beschadigde meniscus. Ik hoop begin oktober te worden geopereerd en na een lang revalidatieproces in juni weer fit te zijn. En dan is inderdaad de competitie voorbij en zit het voetbalseizoen er op. Voor mij nu al..."
Ergste
Stevig balen voor Van Bruggen. "In het Beatrixziekenhuis wordt een stukje hamstring weggehaald en in mijn rechterknie gezet. De meniscus moet met heel veel fysiotherapie en krachttraining worden hersteld. De hamstring groeit vanzelf weer aan. Het komt goed, daar ben ik van overtuigd, maar ik had mij een ander seizoen voorgesteld. Ik moet van het ergste uitgaan. Dat deed ik feitelijk al na mijn wissel, maar het was wel zwaar. Vooral mentaal, zeker toen het vocht in de knie na een paar dagen minder werd. Ik had nog even hoop toen dokter Nelis op vrijdag een MRI-scan maakte. Twee, drie maanden revalideren zou nog te overzien zijn, maar helaas."
Droom
En dat na een voortvarende voorbereiding. "Ik ben nog nooit zo fit aan een seizoen begonnen. Na twee doelpunten tegen LRC en Sparta Nijkerk had ik mijn doelstelling bereikt om selectiespeler van SteDoCo te zijn. Niet voor niets mocht ik tegen Veen als eerste invallen. Natuurlijk was de stap van SV Meerkerk naar SteDoCo groot, maar ik had hem gemaakt en was er klaar voor. Het was mijn droom hier te voetballen. Toen Theo de Boon mij anderhalfjaar geleden appte of ik interesse had in een overstap naar Meerkerk, heb ik altijd gezegd dat SteDoCo de volgende club zou kunnen zijn. Als ze zouden bellen."
Scheenbeschermers voor en achter
Niet alleen vanuit Hoornaar kreeg de bij de Giesseneburgse Albert Heijn werkende Van Bruggen een telefoontje. Ook Nieuw-Lekkerland en LRC meldden zich. "Ik heb met die clubs gesproken, maar daarnaast serieus overwogen om in Meerkerk te blijven. Want na Peursum, waar ik met vrienden ook in het vierde elftal speelde en dan met scheenbeschermers voor en achter, had ik het goed naar mijn zin op 't Hoog. SteDoCo is echter geweldig voor elke regiovoetballer, de ambiance is fantastisch. Na de degradatie uit de derde divisie willen we zo snel mogelijk terug. Vanaf de eerste dag dat ik hier ben, wordt er gezegd dat we moeten promoveren en dat maakt niet uit hoe."
Wennen
Het niveau was even wennen, maar dat proces ging snel. "Op een mooi complex en voetballen met spelers die dat goed kunnen. De handelingssnelheid is vele malen groter en ook het positiespel is anders. Maar inmiddels weet ik mijn looplijnen beter uit te zetten, dat gaat eigenlijk spelenderwijs. Ik merk het niet eens, maar supporters - waaronder mijn ome Jan - zien mij met sprongen vooruit gaan. Ik heb mijn privéleven aangepast. Bij Peursum nam ik na einde werktijd op vrijdagavond een pilsje met vrienden in de kroeg. Vorig jaar ben ik ermee gestopt en duik ik vroeg mijn bed in."
Zjjn vrienden begrijpen zijn veranderde leefstijl. "Mijn werkgevers Raymond en Karel de Kreij ook, ze geven mij alle ruimte om mij als voetballer te ontwikkelen. Raymond werkt voor mij op zaterdagmiddag en gunt mij deze kans. Hij was toevallig aanwezig bij de wedstrijd tegen Achilles Veen en baalt - bijna - nog meer dan ikzelf."
Sportschool
Op karakter werkt Van Bruggen een paar uurtjes per dag, al dan niet op krukken, in de supermarkt. "Voetbal is toch bijzaak en dus wil ik aanwezig zijn bij Albert Heijn. Inmiddels zit ik weer vijf keer per week, net als in de voorbereiding, in de sportschool. Fietsen kan ik, waarmee ik mijn bovenbeenspieren sterk houd. Met dank aan SteDoCo en in het bijzonder fysiotherapeut Bart den Hartog en verzorgster Hennie Schrijver, zij bieden mij alle faciliteiten. Ook spelers, technische staf, bestuur en supporters steunen mij in alles, dat is fijn en doet mij goed. Ik wil optimaal de operatie in gaan en daarna zo snel mogelijk aan de slag. Ook thuis trouwens, want begin november krijg ik de sleutel van mijn nieuwe huis."
Zelf klussen zal niet meevallen. "Maar gelukkig hebben familieleden en vrienden toegezegd te komen helpen. Ik woon nog thuis, maar in het nieuwe jaar, januari of februari, zou ik graag met mijn vriendin Daisy willen gaan samenwonen."
Theo Sprong