Mooie belevenissen tijdens Carbagerun
Fanatiek maar wel sportief
'Een hele bijzondere ervaring.' Met deze woorden beschrijven Harry Mesker, Gerard Reuvers en Krijn Weeda de Carbagerun 2017, die ze twee weken geleden wonnen.
In vijf dagen tijd legden de drie vrienden bijna 6000 kilometer af door Duitsland, Polen, Estland, Letland en Litouwen. Onderweg kregen ze allerlei bijzondere, moeilijke en soms zelfs schijnbaar onmogelijke opdrachten die ze zo goed mogelijk moesten volbrengen om zoveel mogelijk punten te verdienen. Niet de hoogste snelheid was belangrijk voor het eindklassement, maar de manier waarop de opdrachten uitgevoerd werden en de resultaten die daarbij geboekt werden.
Gepimpte auto
Vorig jaar deed het vriendengroepje voor het eerst mee aan de run. Het idee ontstond zo'n twee jaar geleden toen er door de straten van Meerkerk een gepimpte auto reed met een startnummer erop. Het was Harry's vrouw die hem voorstelde: 'Is dat niet wat voor jou?'. Toen Harry zijn vrienden Gerard en Krijn 's avonds op een bruiloft trof en voorzichtig het idee opperde om mee te doen aan de Carbagerun, waren zij meteen enthousiast. De volgende dag werd direct het deelnameformulier ingevuld.
Loting
Ze waren daarmee echter nog niet verzekerd van deelname, want elk jaar vindt er een loting plaats omdat er meer animo is dan dat er beschikbare startplaatsen zijn. Gelukkig mochten ze meedoen en uiteindelijk werden ze vierde. 'Jammer', vertelt Harry, 'want dat betekent geen podiumplaats en dus waren we ook niet verzekerd van een startplaats voor de run van dit jaar.'
'Het contact met de lokale bevolking was het allerleukste'
Toch smaakte het naar meer en schreven de Autobahnrasers, zoals ze zichzelf noemen, zich weer in. 'We zaten dit jaar niet bij de loting, maar gelukkig was er een kwalificatiedag. Daardoor stonden we hoog genoeg op de reservelijst waardoor we rond eind maart hoorden dat we weer mee mochten doen', aldus Harry.
De eerste dag van de run begon dit jaar in Duitsland. Harry: 'Dit jaar waren de opdrachten heel moeilijk. De eerste anderhalve dag hebben we de opdrachten dan ook niet gehaald en zaten we zonder punten. Dat werkt behoorlijk demotiverend.' De eerste opdracht was: Maak een foto van je auto in een vliegtuig. 'Bijna onmogelijk', volgens Harry. 'Vind maar eens een vliegtuig dat groot genoeg is en een manier om de strenge regels op vliegvelden te omzeilen. Het was ons bijna gelukt! Ondanks onze goede contacten in de luchtvaartwereld, hebben we de opdracht net niet kunnen volbrengen. Erg jammer!'
Gelukkig volbracht het drietal de andere dagen voldoende opdrachten om de eerste plaats te behalen. 'We hebben het onder andere voor elkaar gekregen om in Polen op tv te komen, een Poolse vrouw in bikini mee te nemen over de finish en de bekende foto van Poetin te paard na te bootsen, inclusief camouflagebroek. Het contact met de lokale bevolking was het allerleukste. Aanvankelijk zijn veel mensen wantrouwig, maar daarna vaak heel behulpzaam en enthousiast. We proberen de contacten dan ook warm te houden.'
'We zijn een sterk team, mede doordat we vrienden zijn vanaf het eerste uur. We kennen elkaar sinds ons vierde jaar, zijn opgegroeid in Ameide en ondanks dat we nu allemaal ergens anders wonen, zijn we nog steeds goede vrienden. Gerards verleden als automonteur, mijn interesse in auto's en het fanatisme van Krijn in het volbrengen van opdrachten vormt een goede combinatie. We zijn trouwens alledrie bloedfanatiek!', aldus Harry.
Dat blijkt ook wel uit het feit dat de mannen in de auto een compleet internetstation hebben geïnstalleerd, want zonder internet ben je eigenlijk nergens. Maar, het drietal blijft wel sportief. 'We zijn fanatiek, maar het andere team hoeft niet dood', aldus Harry.
Net zo fanatiek
Ondanks dat Krijn en Gerard een vrouw en kinderen hebben en de vrouw van Harry zwanger is, vonden de vrouwen het erg leuk dat hun mannen meededen met de run. Harry: 'Onze vrouwen waren bijna net zo fanatiek als wij. Ze zijn heel enthousiast en gunnen ons deze mooie ervaring. Daar zijn we heel dankbaar voor.'
Ook verdere familie en vrienden leefden met de vrienden mee en vonden het leuk om elke dag een kort reisverslag van de dag op Facebook te lezen. Eenmaal terug in Nederland werd het stel feestelijk onthaald in Meerkerk, inclusief mini parcours en finish.
De Autobahnrasers wonnen met hun eerste plaats een leuke geldprijs, maar dat was niet het belangrijkste voor Harry, Krijn en Gerard. Door het behalen van de eerste plaats zijn de mannen namelijk verzekerd van een plekje in de run van volgend jaar, iets wat voor hen veel belangrijker is. Harry: 'Volgend jaar bestaat de Carbagerun 10 jaar dus dat zal een bijzondere run worden. Uiteraard gaan we dan weer voor een podiumplaats. Of we met dezelfde auto gaan, weten we nog niet. De auto heeft het goed gedaan, maar wordt wel wat ouder en is wat rare geluiden gaan maken.'