'Je weet niet wat er over vijf minuten kan gebeuren'
Nachtdiensten bij politie als hobby
hoornaar • Als 24-jarige bezocht Henk een voorlichtingsavond van de politie en besloot: daar wil ik me voor inzetten. 'Wat me trok? De actie. En ik wilde me nuttig maken.'
Henk is 66. Hij verdiende de kost als ambtenaar bij de gemeente Giessenlanden en ging vorig jaar met pensioen. Niet om van rust te genieten. Bij de Gorcumse politie gaat hij met onverminderde inzet door. Hij beschrijft zichzelf als 'echte Bliek', werd in het stadje geboren en groeide er op.
Agressie
Zijn uniform maakt minder indruk dan vroeger, toen er nog een gemeentepolitie was en vrijwilligers 'reservepolitie' heetten. Henk zag de mentaliteit van mensen in ruim veertig jaar veranderen. "Er is minder tolerantie en meer agressie. Vroeger ging het er gemoedelijker aan toe. Als je bij een noodgeval zei: 'Ga eens even aan de kant', maakten mensen ruimte. Nu zeggen ze: 'Waarom moet ik weg?' Er is meer agressie tegen de politie. Zelf moet je beleefd en rustig blijven optreden."
Als ambtenaar werkte Henk van 7 tot 3. "In mijn vrije tijd wilde ik me nuttig maken voor de burgers. Werken bij de politie kon ik goed combineren. Het is een soort hobby. De één gaat naar voetbal, ik ga diensten draaien." Afgezien van het aantal gewerkte uren zijn er geen verschillen tussen vrijwilligers en beroepsmensen. "Ik heb dezelfde rechten, plichten en taken en ben ook vuurwapendragend. Ik moet wel aan criteria voldoen; je moet geoefend zijn en blijven in het gebruik van een vuurwapen, wapenstok en pepperspray. Vier à vijf keer in een jaar word je een hele dag getoetst en bijgeschoold. Twee keer per jaar heb je een schiettoets."
Zijn wekker gaat op ongebruikelijke tijden. Daar heeft hij geen moeite mee. "Als je niet van nachtdiensten houdt en je hebt het thuisfront niet mee, dan kan het niet. Ik werk vaak zaterdagnachten van 20.00 tot 5.00 uur. Maar als er om kwart voor vijf een melding komt, ben je veel later thuis."
Een van de meest heftige dingen die hij meemaakte, was de verdrinking van een klein kind. "De moeder was aan de telefoon, een zusje moest bij het badje blijven met een peuter erin. Toen de moeder terugkwam, was het kindje verdronken. Dan kun je niks als politieagent. De laatste keer dat we met de hele club gepraat hebben, was toen er een klein jongetje was weggeglipt en in een sloot was verdronken. We zijn toen naar het bureau geroepen om er met z'n allen over te praten."
Ondanks alles vindt Henk dat hij een mooi beroep heeft. "Het is afwisselend. Je weet niet wat er over vijf minuten kan gebeuren, dat maakt het leuk en spannend. Ja, ik maakte ook ongelukken mee met dodelijke afloop. Gelukkig kan ik goed relativeren. Ik heb 25 jaar bij de brandweer van Hoornaar gezeten, daar maak je ook heftige ongevallen en beknellingen mee. Het is niet zo dat je eraan went; elk geval blijft een geval apart. Maar het is niet vreemd meer voor mij."
Na de vorming van een nationale politie in 2013 fuseerde het korps Zuid-Holland Zuid met Rotterdam-Rijnmond. De huldiging van de vrijwilliger van 2017, begin dit jaar, vond daarom plaats in het Rotterdamse gemeentehuis aan de Coolsingel. "Van mijn chef Frank Paauwe kreeg ik een schildje. Ze kozen me uit ongeveer vierhonderd vrijwilligers. De organisatie waardeert het dat ik op mijn 66ste nog steeds veel diensten draai. Ik doe vooral horeca-diensten, vrijdag- en zaterdagnachten. En ik werk veel mee in de noodhulp. Ook wordt het gewaardeerd dat ik negen van de tien keer kom opdraaien als ze me bellen omdat er soms te weinig mensen zijn."
Burgemeester Aboutaleb overhandigde Henk een oorkonde en medaille voor zijn 40-jarig dienstverband. "Eigenlijk zit ik er 42 jaar, maar de twee jaar opleiding tellen ze niet mee." Hij is blij met de erkenning. "Die waardering doet me wel wat."
Anne Marie Hoekstra