Zingend in bus SWEK naar Klokhuis Werelderfgoeddag
Kinderen Kinderdijk trots op hun dorp
Donna Klapwijk (13): "Ik ben vandaag trots dat ik hier deel van mag uitmaken." Donna woont in een van de negentien molens van het werelderfgoed Kinderdijk. Ze is op zaterdag 5 maart samen met een kleine vijftig andere kinderen uit haar wereldberoemde dorp naar de Van Nellefabriek in Rotterdam gekomen, voor de Klokhuis Werelderfgoeddag. In de fabriek presenteren de tien werelderfgoederen uit Nederland zich, ter gelegenheid van de première van een tiendeligeserie die het educatieve kinderprogramma Klokhuis over de bezienswaardigheden maakte. De eerste aflevering was woensdag 9 maart.
In de bus die de Stichting Werelderfgoed Kinderdijk (SWEK) regelde, zit de sfeer er al meteen goed in. Terwijl vrijwilligers petjes en T-shirts uitdelen met daarop molens en de naam 'Kinderdijk', zingen de kinderen uit volle borst schoolreisliedjes. Donna vertelt over haar dorp. "Kinderdijk is bijzonder, maar voor mij is het een beetje normaal geworden. Sinds anderhalf jaar woon ik in de Hoge Molen van de polder Nieuw-Lekkerland. Hij is uit 1740. Je moet in een molen meer op je hoede zijn dan in een gewoon huis. Hij is van hout en riet, dus er is brandgevaar. En als hij draait kan het gevaarlijk zijn. We leven er een beetje afgesloten van de buitenwereld, er kan niet makkelijk een ambulance komen bijvoorbeeld."
De broers Arjan (12) en Martin Hoek (10) wonen ook in een molen van de SWEK. Martin: "Het is er kleiner dan in een huis, en je hebt veel trappen. En je moet de hele dag op de wind letten. Ik help mijn vader met zeilen voor de wieken doen en met het op de wind zetten van de molen. Ik wil ook molenaar worden." Arjan: "Ik vind Kinderdijk een normaal dorp, ik woon er al mijn hele leven. Maar het is de enige plek waar zoveel molens bij elkaar staan. Ik zou niet in een gewoon huis willen wonen. Een molen heeft iets speciaals, het is een draaiend monument. Ik wil ook molenaar worden. Ik ben dan de elfde generatie die molenaar is."
Even later staan Donna, Arjan en Martin samen met de anderen uit de Kinderdijkse bus vlak voor het podium in de Van Nellefabriek. Ze juichen en joelen als Klokhuis-presentator Nienke de la Rive Box de aflevering over Kinderdijk aankondigt. Verbaasd kijkt het overige publiek naar de enthousiaste groep met de blauwe petjes. Na afloop van de première verschijnt minister Jet Bussemaker op het toneel. Donna mag haar een vraag stellen: 'Ik help mijn vader met het voorleggen van de zeilen. Hebt u dat wel eens gedaan?' Ook Martin stelt een vraag: 'Weet u wat uw voorouders deden in 1747?' Bussemaker heeft een vaag idee. Martin kan het precies vertellen: zijn voorouders waren molenaar, in 1747 al.
Lange rijen
Even later waaieren alle kinderen uit over de fabrieksvloer van de grote hal waar vroeger koffie, thee en tabak werd geproduceerd. Bij stands van de werelderfgoederen kunnen ze workshops volgen. Bij de kraam van de SWEK kan een houten molentje gemaakt worden. Even na enen zijn de bouwpakketjes op. Twee ouders ruziën over het laatste pakketje, hun kinderen staan er beteuterd bij. Ook bij veel andere stands staan lange rijen. Het Klokhuis rekende op 1500 bezoekers, maar halverwege de dag zijn er meer dan 3000 in de fabriek. Aan het einde van de dag blijkt dat er 6400 bezoekers zijn geweest.
In de bus op weg naar huis zegt Martin: "Ik vond het wel speciaal om onze eigen molen op een groot scherm te zien vandaag. Maar ik vind Kinderdijk er niet bijzonderder door. En ik ben er al aan gewend dat de molen waarin ik woon beroemd is." Donna vond de Klokhuisaflevering over Kinderdijk heel mooi. Ze wil ook molenaar worden, vertelt ze. "Papa heeft heel veel molenboeken, die heb ik gelezen. Ik wil mijn molenaarsdiploma halen. Op je zestiende mag je beginnen met leren en op je achttiende mag je examen doen." Vastberaden: "Dat ga ik doen."
Informatie over uitzenddata:
q www.hetklokhuis.nl/werelderfgoed