Gert-Jan Schep laat zich niet beperken
Hoop houden en doorbijten
Veertig hevige krampaanvallen op een dag. De controle over je lichaam totaal verliezen. Gert-Jan Schep weet hoe het voelt. Of liever gezegd: voelde, want hij is inmiddels al een maand of tien krampvrij. De situatie is zelfs zodanig dat hij de sporter in zichzelf weer de ruimte kan geven en aan atletiek doet.
Drie medailles liggen op tafel. Goud, zilver en brons. Mooie herinneringen aan zijn recente deelname aan de Open Nederlandse Kampioenschappen aangepaste atletiek. "In oktober besloot ik de stap te zetten om voor mezelf te gaan lopen en fietsen", vertelt Schep (29). "Ik durfde het weer aan. Tja, en als ik dan eenmaal begonnen ben wil ik meer! Ik haalde informatie over een atletiekclub waar ik terecht zou kunnen en vond die in Rotterdam Atletiek. Sindsdien train ik twee keer per week onder leiding van Richard Kooijman en pak ik er een extra training voor mezelf bij in Lekkerkerk en omgeving. Dat gaat prima. Ik geniet er met volle teugen van. De eerste training waarop ik de sprint oefende, voelde ik me net Usain Bolt. Wat een bevrijdend gevoel was dat!"
Verademing
Dat ik zonder al te grote problemen kan rennen is sowieso een verademing. Dat ik er ook nog medailles mee win, zie ik als helemaal bijzonder. Toen ik op het Open NK op het podium stond, schoot ik vol. 'Niet te geloven dat ik dit nog mag meemaken', besefte ik. Het feit dat ik weer kan sporten na acht jaar van fysieke ellende zie ik als een wonder én als een teken dat je nooit moet opgeven. Ik ben blijven dromen. Blijven hopen. Het was niet tevergeefs. Dit is de bevestiging. Nu hopen dat het zo goed blijft gaan. Zekerheid daarover heb je nooit."
'De eerste training waarop ik de sprint oefende voelde ik me net Usain Bolt, ha ha!'
Athene
Gert-Jan Schep heeft een aangeboren aandoening waardoor hij te kampen heeft met verhoogde spierspanning en spasmen in beide armen en benen. Het weerhield hem er niet van om lid te worden van een zwemvereniging en zich in de wedstrijdsport te storten. Een unieke combinatie van wilskracht en talent bracht hem tot de status van internationale topzwemmer. Schep verzamelde in zijn actieve periode tal van wereldrecords en nam deel aan de Paralympics van Athene alwaar hij het tot twee vijfde en een zesde plaats bracht. Daarna richtte zijn pijlen op 'Beijing'. Met vier nominaties op zak lag de weg open naar nieuwe paralympische hoogtepunten, tot het moment waarop zijn toch al weerbarstige schouder zo heftig begon op te spelen dat actief sporten niet meer mogelijk was en zelfs normaal functioneren in het dagelijks leven niet meer tot de vanzelfsprekendheden behoorde. Injecties, operaties en therapie waren nodig om Schep terug te brengen naar een acceptabel algemeen niveau. Het beoefenen van topsport zou voortaan tot de zoete herinneringen behoren.
Hoop
"Toch heb ik zelfs op mijn donkerste momenten altijd hoop gehouden om terug te keren in de sport", glimlacht Gert-Jan Schep. "Een rentree in het zwemmen is vanwege 'die schouder' niet mogelijk, maar atletiek blijkt wél te kunnen. Het allerbelangrijkste is echter dat ik weer normaal kan functioneren en beperkt last heb van mijn fysieke beperkingen. Dat maakt het leven al zoveel gemakkelijker en leuker. Zo leuk dat ik na acht jaar zonder actieve sportbeoefening de draad weer heb durven oppakken. Het voelt weer 'veilig' en goed . Niet het water maar de atletiekbaan is mijn nieuwe uitdaging. Ik ben nu een half jaar bezig en heb al drie nationale records in mijn klasse T36 te pakken. Binnenkort doe ik mee aan de Open Duitse Kampioenschappen. Daar hoop ik mezelf nog verder te verbeteren op de 100, 200 en 400 meter. Het is sowieso bijzonder dat ik daar aan de start verschijn omdat ik er ooit als zwemmer mijn internationale doorbraak mocht meemaken."
Cruijff
In de tussentijd probeert Gert-Jan Schep zijn Master Managementwetenschappen af te ronden, nadat hij eerder al met succes de opleiding Topsportmarketing met succes afsloot aan de Johan Cruijff University. "Dat was zeker ook een hoogtepunt in mijn leven", blikt Schep terug. "Dat jaar werd ik tot Cruijff University's beste student/sporter wereldwijd uitgeroepen. Johan Cruijff reikte me de versierselen en een speciaal Cruijff-shirt met mijn naam er op uit. Hij heeft me altijd enorm geïnspireerd en doet dat nog. Het is heel verdrietig dat Cruijff niet meer onder ons is, maar de impact van wie hij was en wat hij voor veel mensen betekende, blijft leven."