Patricia Kok in vliegende vaart.
Patricia Kok in vliegende vaart. Foto: Jan Timmer

Patricia Kok heeft haar eerste nationale motorracetitel te pakken

Van het TT-circuit naar de broodafdeling

lekkerkerk • Vorige week werd de 23-jarige motorcoureur op 'Assen' op spectaculaire wijze Nederlands Kampioen in de SportCup 600-klasse. In de race waar het er echt om ging wist ze met een verschil van 0,08 seconden haar grote rivaal achter zich te laten.

"De race van mijn leven? Dacht het wel!", glimlacht Patricia. "Vooraf had ik al scherp berekend op welke positie ik moest finishen om mijn eerste plaats in het klassement te behouden. Het was in ieder geval zaak om in één van de twee manches vóór mijn grote concurrent te eindigen."

Ze startte, zoals bijna gebruikelijk op de tweede startrij, maar was zo goed weg dat ze als tweede de eerste bocht in dook. Patricia: "Daarna was het zaak om rustig te blijven en tactisch te rijden. Aan kop lag een coureur waar ik in het klassement niets van te duchten had, achter me zat mijn concurrent. Toen die me vervolgens voorbij reed, besloot ik in zijn slipstream te blijven. Af en toe zette ik mijn motor er naast om hem te laten voelen dat ik nog bestond, ha ha! En in de één na laatste ronde besloot ik er langs te gaan.Ik zag een gaatje aan de binnenkant en duwde mijn motor er in. Vanaf dat moment lag ik eerste en was het zaak om het gaatje dicht te houden en zo laat mogelijk te remmen. In de allerlaatste bocht - De Geert Timmer-bocht- kwam hij ineens naast me. Ik trapte mijn motor in zijn 4 en gaf vol gas. We gingen kuip aan kuip op de streep af. Maar ik won wél! Met minimaal verschil. Heerlijk!"

Patricia Kok ging het seizoen in met het idee om regelmatig in de top-5 te eindigen en stiekem een keer een podiumplek te veroveren. Dat ze in haar eerste volledige wegraceseizoen al een nationale titel zou kunnen oogsten, was een enorme verrassing. "Zeker na mijn zwakke noteringen in de eerste twee races", blikt ze terug."Ik werd twee keer vijftiende. Daarna echter kwam er een stijgende lijn. Op Hockenheim (Duitsland, red.) pakte ik mijn eerste podiumplaatsen. Dat vond ik best sensationeel, omdat ik nooit eerder op die baan gereden had. Om het circuit een beetje te doorgronden had ik thuis een 'on board-race' gereden vanaf mijn laptop. Zo wist ik in ieder geval welke bochten ik tegen zou komen."

Met haar nationale titel op zak gaat Patricia Kok het komend seizoen een klasse hoger proberen. De heren coureurs zijn gewaarschuwd, want de Lekkerkerkse rijdt nú al tijden waarmee ze ook in de Pro Cup 600 met de top 5 mee kan komen. "Of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren, is altijd afwachten", houdt ze een slag om de arm. "Motorsport blijft een bezigheid waarbij je in belangrijke mate afhankelijk bent van je materiaal. Stel dat ik één keer crash, dan heb ik geen reservemotor voorhanden en is het gewoon even klaar. Wat dat betreft zou het handig zijn als ik ooit deel kon uitmaken van een echt team. Aan de andere kant: zoals het nu gaat is het ook prima. Ik race heerlijk en mijn vader is mijn vaste monteur. Zonder hem zou ik dit nooit hebben kunnen bereiken. Hij begeleidt me al vanaf het prille begin toen ik uitkwam in de mini bikes."

Het voorbije weekend verbleef Patricia Kok in Engeland, alwaar ze deelnam aan een race op het fameuze circuit van Donington Park én haar vriend Jordan Weaving aanmoedigde bij zijn optreden in de British Superbike-klasse. "We hebben elkaar ontmoet tijdens een trainingsstage in Spanje. Er was meteen een klik. We zien elkaar sindsdien vrijwel ieder weekend. En verder skypen we veel."

Nu het seizoen er op zit wacht Patricia Kok een andere uitdaging met een aanmerkelijk lagere topsnelheid: haar werk voor Albert Heyn in Lekkerkerk. "Ik sta op de broodafdeling", zegt ze. Met een knipoog: "Al gaat het daar niet met 240 kilometer per uur over het asfalt, ik geef er wél vol gas. Ik heb sinds mijn nationale titel al aardig wat felicitaties van klanten en collega's binnen. Er wordt echt met me meegeleefd."


Jan Timmer