• Van Esschoten maakte het 'schilderij van Schoonhoven'.
• Van Esschoten maakte het 'schilderij van Schoonhoven'. Foto: wijntjesfotografie.nl

Schilderij van kadastertekening

schoonhoven • Hij noemde het wat oneerbiedig 'gepriegel met een kadastertekening', maar Sjaac van Esschoten was best trots op het resultaat. Het 'schilderij van Schoonhoven 1835' hangt sinds donderdag in de openbare bibliotheek in de Spoorstraat.

Om dat heugelijke feit te delen had de schilder vrienden en bekenden uitgenodigd voor de onthulling, die door burgemeester Roel Cazemier en kleindochter Shidara werd verricht. Voor Van Esschoten was het aanleiding om zijn project in kleine kring toe te lichten. Hij omschreef het als een monnikenwerk, dat hij niettemin met veel plezier had gedaan. De voormalige bloemsierkunstenaar was ruim 2,5 jaar bezig om de daken van huisjes, diverse waterpartijen, landbouw, verdedigingswerken en tuinen in te kleuren met zijn penseel. De kadastertekening, die destijds door het stadsbestuur werd gebruikt om de belasting per huishouden vast te stellen, diende als onderlegger. "Het was knap hoe men destijds zonder hulp van drones en satellietfoto's tot de juiste afmetingen kwam. Men maakte gewoon een aantal passen tussen twee punten en tekende dat in. Daardoor kwam ik er achter dat Schoonhoven destijds uit 935 percelen bestond."


Tweede natuur

De hovenier was altijd al sterk geïnteresseerd geweest in historie. "Ik kwam voor het vormgeven van de tuinen geregeld bij opdrachtgevers met monumentale panden. Tijdens mijn laatste klus bij Trompenburg in Rotterdam stuitte ik op kadastertekeningen. Zij boden een treffende weergave van de lokale geschiedenis en omdat schilderen mijn tweede natuur is, besloot ik de kadastertekening van Schoonhoven uit 1835 te reproduceren."

Van Esschoten trok carbonpapier over het stratenplan en kleurde en puzzelde vervolgens de gehele tekening vol. Interessanter was voor hem de vraag wat zich in en rond de woningen bevond. Zo barstte het in Schoonhoven van de moestuinen om in het levensonderhoud te voorzien. "Iedereen mocht z'n eigen tuin een naam geven. Er waren bijvoorbeeld 'tuinen van plezier' in de stad. Daar kun je van alles bij bedenken, maar het ging het de inwoners vooral om lol te maken achter de woning. Zoveel vertier was er niet."