Judoka Marrick Meijers: 'einddoel is in zicht'
krimpen a/d ijssel • Voor een laatbloeier heeft de Krimpense judoka Marrick Meijers in korte tijd een indrukwekkend parcours afgelegd.
Het 18-jarige middengewicht van Judo Club Krimpen (JCK) heeft zich binnen zeven jaar naar een plek in de kernploeg tot 21 jaar geknokt. "Mijn einddoel komt in zicht. Ik wil doordringen tot de nationale top."
Twee jaar lang keek hij op zijn knietjes langs de kant toe hoe zijn oudere broer Wilmar zich weerde op de judomat. Zelf kwam hij niet in actie. Eerst kijken, dan doen. "Observeren is mijn sterkste punt. Ik let op houding, techniek en trucs. Toen ik op m'n elfde op verzoek van clubeigenaar Daniël Ratzon toch een wit judopak van de vereniging aantrok, wierp ik mijn tegenstanders meteen op hun rug. Ik kende immers hun sterke en zwakke punten."
Marrick Meijers behaalde in sneltreinvaart alle slips, banden en certificaten. Sinds twee jaar is hij in het bezit van de eerste dan. Nummer twee komt er bij als hij tijd kan vrijmaken voor een demonstratie van de verplichte handelingen. Prestaties hebben nu prioriteit. "Judo werd na mijn debuut mijn lust en mijn leven", zegt de student sport en bewegen. "Elke middag fietste ik direct uit school naar de dojo van JCK in My Health Club. De lessen begonnen 's middags om kwart over drie, maar ik bleef regelmatig tot diep in de avond oefenen. Ik ben weliswaar vrij laat met judo begonnen, maar heb de schade heel snel ingehaald."
De trainingsarbeid leverde Marrick Meijers tot op heden drie keer het districtskampioenschap op in zijn categorie. In de landelijke eindstrijd reikte hij in januari weliswaar niet verder dan de vijfde plaats, maar zijn talent was voor de judobond voldoende aanleiding om hem bij het Steunpunt Topsport te plaatsen. De ambitieuze Krimpenaar wordt bij Budokan in Hoogvliet geregeld onder handen genomen door Chris de Korte, Gé van den Elshout en Mark van der Ham. "Daarnaast doe ik aan krachttraining bij CrossFit in Capelle en op de zolderkamer thuis. Ik let goed op wat ik eet. Mijn moeder was verzorgende en is nu doktersassistent. Zij weet veel van voeding. Ze gaat echter zelden mee naar toernooien. Dat vindt ze te spannend. Mijn vader is mijn grootste supporter en rijdt me door heel Nederland."
De Rotterdamse politieagent ziet zijn zoon wekelijks groeien. Adviezen van pa heeft Marrick echter niet nodig. Hij bereidt zich nauwgezet en gedisciplineerd voor op belangrijke wedstrijden. "Dat begint vaak een week van tevoren met intensieve trainingen, die ik afwissel met rustdagen. Daardoor kan ik op het juiste moment pieken. Ik moet het hebben van mijn snelheid en lenigheid, maar tegen een powerhouse moet ik nog meer kracht ontwikkelen. In de categorie tot 73 kilo ben ik iets te licht. Daar ga ik aan werken."
Pieter van der Laan