Willem Schoof herstelt voorspoedig
'Iedereen leeft met me mee'
stolwijk • Na een geslaagde operatie en een reeks chemokuren voelt hij zich 'redelijk goed'. "Ik ben alleen doodmoe. Een fles cola opendraaien lukt niet. Het zij zo. Ik tracht dagelijks balans te vinden tussen activiteiten en rustmomenten. Ik forceer niets." De eerste afspraak werd dan ook afgezegd. "Het lichaam liegt nooit. Normaal gesproken moet een babbeluurtje kunnen, maar na vijf maanden recupereren weet ik precies wat ik wel en niet kan hebben." Deze morgen is Willem Schoof monter genoeg om in zijn woning aan de Snippendreef in Stolwijk zijn fysieke gesteldheid toe te lichten. Hij is inmiddels tien kilo lichter en oogt wat bleek. Hij houdt verplicht een week rust. Er wordt sinds februari een drie wekenschema gehanteerd. "Het begint met bloedprikken op maandagmorgen, toestemming voor de kuur van de oncoloog op maandagmiddag, een infuus op woensdag en daarna veertien dagen pillen slikken. De derde week is bestemd voor herstel. Die pauze heb je echt nodig. Ik ben nu aan de zesde cyclus bezig en voel m'n krachten letterlijk wegstromen. Vorige week had ik problemen met m'n maag. Chemo maakt alles kapot, ook de gezonde cellen. Ik was even flink beroerd. Daarom heb ik in overleg met de specialist een tweede rustweek ingelast. Dat was een goede zet, want ik voel me nu een stuk beter."
IJzertekort
IJzertekort vormde een half jaar geleden aanleiding voor nader onderzoek in het Groene Hart Ziekenhuis. Willem Schoof: "Het was wel gek. Ik had geen klachten en was niet moe. Ik ging vervolgens helemaal 'door de molen', zoals dat heet. Enkele dagen later kreeg ik bericht om direct te komen. Er was een tumor ontdekt in de dikke darm. Zo'n mededeling komt wel even binnen, hoor. Maar ik reageerde nuchter: 'Hoe gaan we dit oplossen?', vroeg ik aan de oncoloog. Het ging om een ingekapselde tumor, die operatief kon worden verwijderd. Bovendien waren er geen uitzaaiingen aangetroffen. Dat is uiteraard je grootste vrees. Ik ben echter altijd optimistisch gebleven. Dat zit in mijn aard. Een ander zou zomaar in een enorme dip kunnen zitten. Daar heb ik overigens alle begrip voor. Mijn vrouw en ik hebben meteen onze uitwonende kinderen op de hoogte gesteld van de situatie. Op het IJsselcollege in Capelle heb ik het de directie, collega-docenten en leerlingen verteld."
Hij was inmiddels aangesteld als voorzitter van de vertrouwenscommissie van de gemeente Krimpenerwaard voor de benoeming van de nieuwe burgemeester. "Daar wilde ik geen afstand van doen. Mijn rol als fractievoorzitter van de VGBK heb ik tijdelijk opgegeven en mijn werk als docent horeca & toerisme neergelegd. Het ging gewoon niet. Ik ben wel een maand geleden op school geweest om de examenkandidaten een hart onder de riem te steken. Toen heb ik ook de derdejaars leerlingen van mijn mentorklas gesproken. Die mis ik het meest. Ik praat altijd over 'mijn kinderen'. Ik heb nog steeds contact met oud-leerlingen. Het barstte van de beterschapskaarten. 'Schoof, allemachtig. Wat maak je me nou?' schreef er eentje. Dat deed me goed. Ik doe het niet alleen. Iedereen leeft met me mee."
Afstand
Dat geldt uiteraard ook voor zijn politieke vrienden. Naast onderwijzen zal Willem Schoof het werk in de gemeenteraad niet snel stopzetten. "Ik probeer in beide gevallen er uit te halen wat er in zit. Ik wil een fraaie Krimpenerwaard creëren. Daar zal ik m'n best voor blijven doen. Overigens heb ik sinds de ziekte en de herstelfase ruim afstand genomen van de politieke besluitvorming. Puur om mezelf te beschermen. Ik ben slechts zijdelings betrokken. Mocht ik na de laatste chemokuur in augustus voldoende hersteld zijn, dan probeer ik in de raad van september weer aan te schuiven."
Schoof maakt van de gelegenheid gebruik om iedereen te bedanken voor de morele steun. "Het was overweldigend."
Pieter van der Laan