'Jarenlange inzet moet worden beloond'
Broer en zus koninklijk onderscheiden
ammerstol • Hendrik de Jong (81) en zijn zus Mieke Goudriaan-de Jong (76) konden niet bevroeden dat zij een half jaar na hun afscheid bij de Stichting Welzijn Ouderen Bergambacht (SWOB) alsnog een lintje zouden krijgen.
Toch stond burgemeester Tjerk Bruinsma van de gemeente Krimpenerwaard dinsdagmiddag tot hun verbazing voor hun neus met twee koninklijke onderscheidingen in een koffertje. Hij benoemde beide vrijwilligers tijdens een drukbezochte nieuwjaarsreceptie in het H. Zanenhuis te Ammerstol tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. "Jullie zijn onmisbaar voor de samenleving", stelde de burgemeester vast. "Ik begrijp best dat jullie het vanwege de hoge leeftijd nu rustiger aan willen doen. Jarenlange inzet moet echter worden beloond. Het is sowieso uniek dat broer en zus gehuldigd worden. Dat maak ik zelden mee."
Mieke Goudriaan-de Jong was bij de SWOB betrokken bij yoga, gymnastiek en de soos. Eten en drinken hadden haar speciale aandacht. "Een fijne gastvrouw met aandacht voor de medemens", stelde Bruinsma. "Ze maakte altijd een praatje en lette goed op dat niemand iets tekort kwam. Vanaf 1990 zette zij zich in voor de kerk in Ammerstol, het open eettafelproject en het wachthuisje bij het voetveer. Daarnaast deed ze de huishouding bij mevrouw Van Dijk, niets was haar teveel."
Hendrik de Jong was tussen 1995 en 2015 eveneens actief bij de ouderen, maar vermaakte zich op jongere leeftijd bij voetbalvereniging Ammerstol. Hij werd lid in 1953. Hij speelde vijf wedstrijden in het eerste elftal toen een hardnekkige beenblessure hem tot stoppen dwong. Een grotere rol was voor hem weggelegd als beheerder van de drankvoorraad in het clubgebouw. Op vrijdagmorgen was hij in alle vroegte in de weer met lege kratten bier om ruimte te maken voor een nieuwe zending. Ook de baropbrengst was bij De Jong in goede handen. "Het klopte tot de laatste cent. Ik heb nooit geld moeten bijleggen. Dat had ik ook niet gedaan. Ik ben wel goed, maar niet gek."
Na zijn korte voetballoopbaan boog hij zich als leider en trainer over de junioren, die onder zijn leiding kampioen werden. In 1988 leverde hem dat de onderscheiding 'lid van verdienste' op. Ook bij de SWOB was de inkoop van artikelen aan hem besteed. "Ik vond horeca altijd leuk. Nu sta ik liever voor de bar of ga ik biljarten. Dat laatste is mijn grootste hobby en ik scoor steeds meer caramboles."
Jan van Lier, voorzitter van de SWOB, sprak over 'stille krachten': "Twee vrijwilligers die nooit in de schijnwerpers wilden staan, maar intussen voor een gesmeerd verloop van activiteiten zorgden. Plichtsbesef was hun drijfveer. Mensen voelden zich bij jullie thuis. Dat maakt vrijwilligerswerk zo dankbaar."
Pieter van der Laan