IJzeren draagbaar naar Nederlands Uitvaart Museum Tot Zover
Van baar tot tuintafel tot museumstuk
zaltbommel • De baar met daarop een kist was een hele vracht en werd door maar liefst tien mannen gedragen. Kleine kussentjes verlichtten de last op de schouders.
Enkele van die kussentjes waren na zestig jaar vrijwel vergaan. Dat kwam niet alleen door ouderdom, maar ook doordat de ijzeren baar de afgelopen jaren buiten heeft gestaan. Dat kwam zo: tot 2002 stond het hulpmiddel in het gemeentelijke baarhuisje op de algemene begraafplaats, maar daar werd het niet meer gebruikt. "We hebben nu een rijdende baar", zegt Anita Oldenburg van Klijmij Uitvaartverzorging.
De gemeente schonk de baar aan het toenmalige Maarten van Rossummuseum (nu Museum Stadskasteel Zaltbommel). "Maar hij is zo groot dat we hem niet in de collectie konden opnemen", vertelt Majo Slosser, beheerder van het museum. Na tien jaar als tuintafel bij de voorzitter van het museum verhuisde het ijzeren onderstel vier jaar geleden naar de tuin van Slosser. Hij heeft er een speciale band mee: "Mijn grootvader heeft nog als voorloper voor deze lijkbaar gestaan."
Antonie Slosser (1873-1977, hij werd ruim 104) werkte in zijn diensttijd bij de KNIL in een militair hospitaal. Daar moest hij ook lijken afleggen en scheren. Terug in Zaltbommel begon hij een scheersalon en daarnaast een begrafenisonderneming genaamd Onderlinge Hulp. In 1952 werd zijn werk overgenomen door uitvaartmaatschappij Klijmij, waar Slosser nog tot op hoge leeftijd voorloper was (zie kleine foto).
Om te voorkomen dat de baar nog verder zou aftakelen heeft Slosser er een andere bestemming voor gezocht. Het uitvaartmuseum Tot Zover had nog geen ijzeren lijkbaar en was geïnteresseerd. Bert van Riemsdijk en Tonnie van Overdam van het Stadskasteel knapten hem op. Klijmij sponsort het vervoer naar de nieuwe bestemming. Oldenburg: "De baar past niet in een rouwauto en we vinden het niet gepast om hem op een aanhanger te zetten. Wij vergoeden passend vervoer naar het museum."
Janneke Boogaard