De veerman (slot)
We volgen veerman Lambert tijdens de noodistuatie door hoogwater in het jaar 2025.
Tijdens de koude nachten had hij af en toe een helikopter gehoord op zoek naar enig teken van leven. Elk lichtpuntje beneden hen kon beduiden dat er mensen waren. Hij had een paar keer staan zwaaien met zijn zaklantaarn maar zonder succes.
Zijn overlevingskansen werden met het uur kleiner! Op de zesde dag, opnieuw een dag met regen en veel wind, scharrelde hij wat takken bij elkaar en vlocht daar een mandje van. In het mandje legde hij een stuk zeildoek. Hij probeerde of het geheel bleef drijven, en dat was gelukkig het geval.
Hij wachtte tot het donker werd en hield het mandje binnen handbereik.
Hij dommelde net wat weg in een hoekje van de hut toen hij in de verte het geluid van een helikopter hoorde, weliswaar nog op behoorlijke afstand, maar het geluid kwam onmiskenbaar dichterbij.
Hij haastte zich naar buiten en liep met het mandje en de jerrycan benzine naar de rand van het water. Hij schroefde de dop eraf en vulde het mandje met de vloeistof.
Het mandje werd in het water gezet en met zijn aansteker stak hij het in brand. Met een lange stok duwde hij het brandende baken van de kant. Gelukkig dreef het weg van de terp.
De helikopter was nog dichterbij gekomen en vloog voorbij. Even dacht hij dat alles voor niks was maar plotseling kwam het geluid terug wat misschien betekende dat zijn brandende baken was gezien.
De heli maakte een bocht, kwam lager vliegen en bescheen met een sterke lamp de terp waarop Lambert wanhopig met zijn armen stond te zwaaien. Hij was gezien!
De volgende ochtend, het was amper licht, naderde vanuit het westen een rubberboot. Het geluid van de motor klonk Lambert als muziek in de oren.
Twee hulpverleners moesten hem ondersteunen toen hij de rubberboot in stapte. Hij was totaal verkleumd en lichamelijk volkomen uitgeput.
In de namiddag van de zesde dag werd de Robinson Crusoë van de polder herenigd met zijn familie in het ziekenhuis van Gorinchem.
Uiteindelijk zakte het water en werd de schade aan de dijken hersteld. De evacuees kwamen terug en konden beginnen met het opruimen van de enorme hoeveelheid rommel, in en rondom hun huizen en boerderijen.
Augustus 2025
Wereldleiders op hoog niveau praatten met elkaar over de klimatologische omstandigheden op aarde en stelden oplossingen voor om de uitstoot van CO2 te beperken.
En met de beroemde woorden van Wim Kan, conferencier uit de vorige eeuw, sluit ik dit verhaal af.
ZE DRONKEN EEN GLAS,
DEDEN EEN PLAS
EN ALLES BLEEF ZOALS HET WAS!