Rossums echtpaar gooit het roer om
Definitief naar zonnig Portugal
rossum • Karin heeft een goede baan als leidinggevende bij de internationale modeketen H & M. Ton maakte in Kosovo deel uit van een Europese trainingsmissie voor het opsporen van oorlogsmisdadigers in het voormalige Joegoslavië. "Ja, wij hebben er drie kunnen opsporen en aan het gerecht kunnen uitleveren. Na zo'n oorlog moet je het hele justitiële apparaat weer op poten zetten. Daar hielden wij ons toen mee bezig."
Terug in Nederland is Ton Hendriks weer 'gewoon' in uniform, en maakt hij deel uit van het 'blauw op straat'. Wat bezielt deze succesvolle veertigers om het Rossumse te verruilen voor een onzekere toekomst in het verre Portugal? Is het uit frustratie? Of het klimaat in Nederland?
Kula
Ton: "In Kosovo werd ik verliefd op een prachtige kula, dat is een boerderijtje. Heel idyllisch. Daar zag ik Karin en mij wel wonen. Gelukkig was Karin het daar ook mee eens. Uiteindelijk ging het niet door omdat die kula cultureel erfgoed bleek te zijn en niet bestemd om aan een Nederlandse politieman en zijn vrouw te verkopen. Bij ons maakte het wel iets los."
Kippenhok
Ton gaat verder: "Moet je je voorstellen, ik zat daar in een groot huis als Europees politietrainer. Ik had alles wat ik nodig had, en werd daar goed voor betaald. Mijn Kosovaarse buren woonden in een kippenhok, anders kan ik het niet noemen. En hier in Nederland, wij hebben alles, twee auto's, twee laptops, noem maar op. Hoe rechtvaardig is dat? Kortom: wij gingen ons bezinnen op ons leven. Ik besloot met mijn werk bij de politie te stoppen en vroeg ik aan mijn vrouw of ook zij bereid was om het roer om te gooien. Daar hoefde zij niet lang over na te denken."
Karin vult aan: "Wij hebben allebei meer van de wereld gezien. Wat opvalt, is dat zodra je de grens over gaat, het lijkt of de mensen gastvrijer worden. Dat zagen we in Kosovo, waar ik natuurlijk ook op bezoek ben geweest, maar ook in Portugal. Het gaat er allemaal wat meer ontspannen aan toe. Dat voelt goed."
"Op een gegeven moment hebben wij een busje gekocht", vertelt Ton, "en zijn gaan rondtoeren. Na mijn tijd in Kosovo leek het wel of ik langzamer begon te leven. Niet meer met 140 kilometer per uur, maar met 80 kilometer. Letterlijk soms. Ik betrapte mij erop dat ik op de snelweg naar die snelheid afzakte."
Simpeler
Ook Karin verandert en begint zich af te vragen of het leven niet simpeler kan: "Meer met minder. Genieten van kleine dingen. Het gaat er niet om dat je steeds mee dingen om je heen verzamelt. En dat alles kan, maakt niet per se gelukkiger. Onze mentaliteit was aan het veranderen. Of misschien hadden we die al, maar werd ons dat steeds duidelijker."
Duurzaam
Na een eerste valse start waarbij de koper zich op het laatste moment terugtrok is het huis nu verkocht. "Nu kan niets ons meer tegenhouden. Wij vertrekken op 1 april naar het dorpje Odemira in de provincie Alentejo, Portugal. Wij gaan daar om te beginnen een vriendin helpen die er een camping heeft. Zo kunnen we acclimatiseren en ons in de taal verdiepen. Wat wij zoeken is iets kleinschaligs dat duurzaam is en zelfvoorzienend. Misschien kunnen wij een bijdrage leveren aan de versterking van het toerisme door samen te werken met plaatselijke ondernemers… Waar wij uiteindelijk terecht zullen komen is een groot avontuur."
Feestje
"Ik denk dat het 1 april druk wordt op de dijk in Rossum, met familie en vrienden die ons allemaal komen uitzwaaien. Dat wordt een mooi afscheidsfeestje; reken daar maar op", lacht Karin.
Vincent Wibier