Van braderie tot vluchtelingenopvang, de vrijwilligers zijn erbij
Een rood kruis als toegangsbewijs
zaltbommel • De twee Bommelaren kennen het lokale vrijwilligersleven als geen ander. Waarom zetten ze zich - naast andere doelen - juist in voor het Rode Kruis? Cees: "Je kunt écht iets voor een ander doen. Dat vinden we belangrijk, juist nu mensen in verdrukking dreigen te komen door de overheid die zich terugtrekt."
Guus vult aan: "We hechten ook veel waarde aan de onafhankelijkheid waar het Rode Kruis altijd op hamert. Degene die het hardst hulp nodig heeft, krijgt die. Overheden hebben daar niets over te zeggen; daarom willen we ook geen subsidie. Die onpartijdigheid is internationaal bekend. Daarom gaan voor het Rode Kruis vaak deuren open, ook in oorlogssituaties. Het logo met het rode kruis is ons toegangsbewijs én biedt bescherming."
Nou is de Bommelerwaard gelukkig geen oorlogsgebied, maar ook hier doet de herkenbaarheid van het Rode Kruis mensen goed. Bijvoorbeeld afgelopen najaar, bij de noodopvang van vluchtelingen in Aalst. "Juist omdat wij wereldwijd bekend zijn, gaf onze aanwezigheid de vluchtelingen een gerust gevoel", vertelt Cees. "We konden een luisterend oor bieden en ook praktische hulp bieden, bijvoorbeeld een oplader voor een telefoon regelen."
Pleisters werden er weinig geplakt in de sporthal. Toch associëren de meeste mensen het Rode Kruis vooral met EHBO. "Dat is een in het oog springende taak, die we bijvoorbeeld vervullen tijdens de braderie en afgelopen jaar met het bevrijdingsfeest", somt de nieuwe voorzitter op. "We assisteren ook andere afdelingen, bijvoorbeeld bij de Bloesemtocht in Geldermalsen. En vrijwilligers die het leuk vinden, kunnen worden ingezet bij grote evenementen zoals Pinkpop." De medische kant van het Rode Kruis komt ook tot uitdrukking in de noodhulpteams (de vroegere Sigma-teams). Bij grote ongevallen of rampen ondersteunen deze teams de professionele hulpdiensten. "Onze mensen ontfermen zich over gewonden waar niet meteen een arts bij hoeft te komen."
Maar ook wie minder vaardig is met de verbandkoffer komt bij het Rode Kruis prima tot zijn recht als vrijwilliger. "Welfare is ook een belangrijk onderdeel van onze organisatie", vertelt Guus. Om de week op maandagmiddag komt er een groep ouderen bij elkaar om iets gezelligs te doen. Recent is een cursus valpreventie opgestart en zijn telefooncirkels in het leven geroepen, alles om mensen zelfredzamer te maken. Guus vervolgt: "De Henri Dunant, bij veel mensen bekend, legt regelmatig aan in Zaltbommel. Dan organiseert onze afdeling activiteiten aan boord en we gaan 'passagieren': met de gasten wandelen door Zaltbommel."
Logistieke ondersteuning
Dankzij het eigen pand, waar ook de ambulancedienst is gehuisvest, en een eigen grote bus, kan het Rode Kruis ook logistieke ondersteuning bieden. En last but not least organiseert de afdeling jaarlijks de Avondvierdaagse. Dit jaar staat de veertigste editie op het programma. De opbrengst gaat altijd naar een lokaal goed doel. Was Cees de laatste jaren het gezicht van de organisatie, dat stokje heeft hij doorgegeven aan Guus. "Ik vond het na vijf jaar goed om te wisselen. Je moet niet te lang in een functie blijven zitten. Het komt ook op een logisch moment: ik ben van oudsher vooral van de welfare, terwijl het landelijke Rode Kruis heeft besloten zich vooral te gaan richten op noodhulp."
Onder het voorzitterschap van Cees zal de welfare-tak meer en meer samenwerking zoeken met andere organisaties om dit belangrijke werk voort te zetten. Veel meer zal de buitenwacht niet merken van de voorzitterswissel. "Onze afdeling staat als een huis. We merken dat vrijwilligers het bij ons naar hun zin hebben. Dus ik roep iedereen vooral op om zich bij ons aan te sluiten; we kunnen altijd mensen gebruiken."
Janneke Boogaard