• Trudie Naterop: 'Ik vind het wonen hier erg fijn.'
• Trudie Naterop: 'Ik vind het wonen hier erg fijn.' Foto: Henk Poelakker

Trudie Naterop

'Ik ben een eigenwijsje'

Stoere laarzen, een trui met kleine vogels, een verrekijker en een uitgestoken hand als welkom: Trudie Naterop-Lamers, de echtgenote van de Aalburgse burgemeester.

Hun kinderen Evelien (31) en Joep (28) zijn al jaren het huis uit. Het echtpaar woont nog niet zo lang in het landelijke Babyloniënbroek, waar het goed toeven is tussen, zoals ze dat duiden, vriendelijke mensen en veel horizon. Vanuit dit huis kijk je prachtig uit over de weidse polder met in de verte de molen van Meeuwen. Wie is deze vrouw en wat is haar rol als echtgenote van? Ze werd geboren in Bemmel, nabij Nijmegen, in een boerengezin met vijf kinderen. Trudie was het nakomertje. Na de middelbare school werd ze assistente van de schooltandarts. "Ik moest eerst mijn vrachtwagenrijbewijs halen om de tandartsbus van de een naar de andere school te mogen rijden. De examinator had er een zwaar hoofd in, want hoe kon zo'n klein vrouwke nou in die grote bus gaan rijden? Toch slaagde ik in één keer. Behalve dat ik assistente was, gaf ik ook voorlichting op de scholen. Met een heel groot gebit en een dito tandenborstel gaf ik poetsinstructies en werkte ik tevens als preventie-assistente. Natuurlijk zat er aan deze baan ook administratief werk en dat mocht ik uitvoeren op het gemeentehuis van Bemmel. Daar ontmoette ik voor het eerst mijn Fons." In een sfeervol ingerichte woonkamer praat Trudie heel open over haar leven. "Het oogcontact tussen ambtenaar Fons en mij leidde al snel tot harten die liefdevoller gingen kloppen. Ik herinner me nog dat hij op dat gemeentehuis bij mij binnenstapte met een dikke dossiermap onder zijn arm. Zijn openingszin om mij het hof te maken was hij vergeten en van schrik liet hij de map met allerlei losse papieren uit zijn hand vallen. Hilarisch. Achteraf kun je zeggen dat hij mijn jeugdliefde is en inmiddels zijn we alweer 38 jaar getrouwd."

Fons wilde niet eeuwig gemeenteambtenaar blijven, wilde wel eens zien hoe het elders was, klom op tot gemeentesecretaris. Menige verhuizing hebben ze meegemaakt, maar al die tijd bleef Trudie haar baan als tandartsassistente trouw, o.a. in Almelo, Oss, Rijsbergen, Utrecht en nu al weer negen jaar in Oudenbosch. Het echtpaar kwam vanuit Oudenbosch, een plaats met evenveel inwoners als de hele gemeente Aalburg, naar Genderen. Oudenbosch is bij menigeen bekend vanwege de basiliek die er tussen 1865 en 1892 gebouwd werd. De basiliek is een verkleinde kopie van de Sint-Pieter in Rome.

Verbinding

Trudie: "We hebben ons vanaf de eerste dag welkom gevoeld in Genderen. We hebben daar met veel plezier zes jaar gewoond en ik heb mij als inwoner erg op mijn gemak gevoeld in deze dorpsgemeenschap. Inmiddels wonen we in Babyloniënbroek en als boerendochter voelde ik me meteen thuis in dit lintdorp met links en rechts de weidsheid van het polderlandschap. Ik vind het wonen hier erg fijn." Met een glimlach vervolgt ze: "Het verbinden van de zeven Aalburgse dorpen met ieder hun eigen identiteit vinden Fons en ik belangrijk. Met onze verhuizing binnen de gemeente maken we ook een soort verbinding. Toch?"

"Een politiek dier ben ik niet, maar ik volg uiteraard wel wat er in de wereld, in ons land en in onze regio speelt. Ik word wel eens aangesproken door mensen die mijn mening willen horen over een besluit van de gemeente. Daar kan en wil ik echter niet op in gaan. In die zin ben ik altijd op mijn qui-vive en pas ik steeds op mijn woorden. Het sluiten van echte vriendschappen is mede daardoor lang niet altijd gemakkelijk; gelukkig hebben we een aantal mensen om ons heen met wie we al jaren bevriend zijn. Het ambt van burgemeester brengt met zich mee dat Fons ook 's avonds en in het weekend regelmatig in touw is. Menigmaal ga ik met hem mee naar bijvoorbeeld de herdenking op 4 mei, de dag van de lintjesregen, een jubileum, Koningsdag of een opening. Verder probeer ik in het verlengde van zijn bezigheden de sociale contacten met inwoners uit de gemeente te onderhouden. Er is veel lief en leed waar je met een telefoontje, een kaartje of een bezoekje voor mensen iets kunt betekenen. Verder ben ik als vrouw van de burgemeester bij de voorbereiding van een toespraak vaak zijn klankbord. Ik ben niet de adviseur van Fons, maar wel zijn spiegel. Wat ik in ieder geval niet wil zijn is de schaduw van de burgemeester."

'Ik ben niet de adviseur van Fons, maar wel zijn spiegel'

Altenatuur

"Mijn grootste hobby is actief zijn voor Altenatuur. Ik ben een bescheiden vogelaar, kan genieten van het spotten van vogels, doe mee aan vogeltellingen en zet me in voor het beschermen van weidevogels. Extra vrijwilligers kunnen we nog goed gebruiken. Een enorm leuke bezigheid, want met laarzen aan en de verrekijker om de nek proberen we nesten te vinden die we vervolgens markeren, zodat de boer de eieren niet per ongeluk stuk rijdt. Deze hobby is inmiddels uitgegroeid tot een passie voor vogels. Ik ben van huis uit een natuurmens, struin graag door weilanden. Ik ben tenslotte een boerendochter."

En hoe zou deze boerendochter zichzelf omschrijven? Met een stralende lach: "Dat is een lastige vraag. Laat ik een poging doen. Ik denk dat ik een eigenwijsje ben, iemand die stug kan blijven volhouden. Discussies voer ik het liefst op een vriendelijke toon, maar wel gedecideerd want wat in mijn hoofd zit… Voor onze kinderen heb ik net als iedere moeder alles opzij gezet, noem dat zorgzaam. Van mijn ouders heb ik het geloof in onze goede God meegekregen, van Hem krijg ik kracht, ook en vooral tijdens moeilijke periodes in mijn leven, zoals ieder mens die heeft. Ik voel me een gelukkig mens en ik hoop dat ik hier in het mooie Broekse land samen met Fons oud mag worden."