Pleegzorg is vaker leuk dan niet leuk, vindt Rijswijks echtpaar
'We hebben gewoon een groot gezin'
rijswijk • Hun oudste pleegkind is 53 jaar, de jongste is 12 jaar. Dik van Vugt (77 jaar) en Teuna van Vugt (73) vangen al ruim veertig jaar kinderen op. "Wij zien ze als onze eigen kinderen", vertelt Teuna. "Ons gezin bestaat uit dertien kinderen, het is gewoon een groot gezin."
Naast die dertien kinderen, waaronder drie biologische kinderen, hebben nog ruim twintig kinderen korte tijd in het gezin doorgebracht van zes weken tot een paar jaar. Dik en Teuna weten nog goed hoe het eerste pleegkind bij hun terecht kwam, dat gebeurde min of meer toevallig. "We waren zelf op vakantie in Chaam en onze zoon Kees van 11 jaar kreeg daar een vriendje, die ook Kees heette", vertelt Teuna. "Het vriendje woonde in een tehuis en was op vakantie met meerdere kinderen uit dat tehuis. Wij hadden op dat moment een Duits jongetje bij ons, die logeerde in de vakantie bij ons via Europa Kinderhulp. Onze zoon en Kees, die we later René zijn gaan noemen omdat dat handiger was, bleven bevriend en in de herfstvakantie kwam hij bij ons logeren. Toen hoorde ik dat het tehuis pleeggezinnen zocht. Wij hebben ons toen aangemeld en Kees oftewel René kwam bij ons wonen."
Wie eenmaal als pleegouder aan de slag is, kan rekenen op meer aanvragen. Want nog steeds is er een groot tekort aan pleeggezinnen in Nederland. "Vooral voor oudere kinderen is het lastig om een pleeggezin te vinden", vertellen Dik en Teuna. Er bestaan veel vooroordelen over pleegkinderen. Zo zouden ze allemaal moeilijk opvoedbaar zijn, getraumatiseerd of een beperking hebben. "Natuurlijk hebben die kinderen veel meegemaakt", zegt Dik. "Ze komen vaak uit gebroken gezinnen of hebben te maken gehad met verslavingen van ouders." Teuna vult aan: "Ze vinden het vaak moeilijk om zich te hechten. En ja, hier in huis is weleens flinke ruzie. Maar dat is toch in alle gezinnen zo? Ik weet in ieder geval zeker dat alle kinderen het goede willen en kunnen. Ze worden allemaal goed geboren, het is de uitdaging om dat goede weer naar boven te krijgen."
Teuna wil ook graag een vooroordeel over de ouders van de pleegkinderen de wereld uit helpen. "De ouders waar wij mee te maken hebben gehad, waren allemaal hartstikke gek op hun kinderen", benadrukt ze. "Maar door verslavingen of andere omstandigheden lukte het gewoon niet om zelf goed voor hun kinderen te zorgen. Ze willen het beste voor hun kind en zijn dan ook blij dat hun zoon of dochter in een pleeggezin terecht kan."
Dik en Teuna hopen dat door de publiciteit in het kader van de Week van de Pleegzorg veel mensen zich aanmelden om pleeggezin te worden. "Ik kan het iedereen aanbevelen, het is vaker leuk dan niet leuk", zegt Teuna. "Het is niet altijd makkelijk, maar je krijgt er veel voor terug." Tips voor nieuwe pleeggezinnen heeft ze niet echt. Zelf zijn ze altijd een 'gewoon gezin' geweest. Vroeg opstaan en ontbijten, naar school of werk en 's avonds gezellig met elkaar aan tafel eten, samen afwassen, een beetje televisie kijken of een spelletje doen. Ook gingen ze elk jaar met het hele spul op vakantie, het liefst naar Spanje. Dat doen ze nog steeds graag. Maar nu gaan de oudere kinderen mee met hun eigen kinderen, waar Teuna en Dik regelmatig op passen.
"De oudere kinderen in het gezin hebben altijd geholpen in huis", vertellen Dik en Teuna, die op dit moment nog drie kinderen thuis hebben wonen in de leeftijd van 19, 14 en 12 jaar. "Nog steeds komen mijn dochter en pleegdochter bijna elke ochtend bij me koffie drinken en dan bespreken we hoe het gaat. Zij hebben zelf al kinderen en daar praten we dan ook over. We doen de pleegzorg met z'n allen."
Dit jaar hebben Dik en Teuna hun ruime huis aan de Maasdijk verkocht. Ze wonen tijdelijk in een huis in Giessen en hopen nog voor de kerst hun nieuwe woning in Rijswijk te kunnen betrekken. In dat nieuwe huis zijn weer vier slaapkamers. Plus een grote woonkamer. "Want we willen natuurlijk wel dat alle kinderen tegelijk thuis kunnen komen", lacht Teuna.
Britta Alink