Arian Schouten
Andelnaar pleit voor nuance
Vurig was zijn betoog toen hij tijdens de opiniërende raadsvergadering als enige voorstander van een asielzoekerscentrum in de gemeente Woudrichem zijn stem liet horen. Arian Schouten (28) pleit voor de opvang van driehonderd vluchtelingen, maar nog belangrijker vindt hij het dat de nuance in het vluchtelingendebat weer terugkomt.
Zorgvuldig zoekt de geboren Andelnaar zijn woorden uit, wanneer hem gevraagd wordt wat hij vindt van de huidige discussie over een azc in de gemeente Woudrichem. Hij beseft maar al te goed hoe precair de situatie is, zelfs nu een aantal dagen geleden bekend geworden is dat het plan voor de opvang van driehonderd asielzoekers voorlopig wordt uitgesteld. Schouten vindt dat geen slechte ontwikkeling: "Ik vind het heel goed dat er verder over na wordt gedacht en dat er rekening wordt gehouden met de geluiden in het dorp. Ik ben dan wel een voorstander, maar dat wil niet zeggen dat ik denk 'kom maar' of 'lang leve de lol'. Er moet goed over nagedacht worden, dus in die zin vind ik het goed dat het nu eerst wordt uitgesteld." Dat Schouten niet onder alle omstandigheden positief is over de komst van vluchtelingen, speelt volgens hem een belangrijke rol in de grote tegenstelling tussen de voor- en tegenstanders: "Ik heb weleens het gevoel dat tegenstanders van voorstanders denken dat we onder elke voorwaarde vóór de komst van asielzoekers zijn. Dat het niet uitmaakt wat er vervolgens gebeurt en of er bijvoorbeeld misstanden plaatsvinden, maar dat is niet zo. Ik ben zelf ook kritisch en ik vind dat er heel goed gekeken moet worden naar problemen die kunnen plaatsvinden. Je hoort in de media genoeg berichten over allerlei misstanden, dus daarom moet je goed nadenken over wat je doet als je zoveel asielzoekers binnenhaalt."
Bij tegenstanders regeert de angst voor die problemen. Schouten begrijpt dat, maar vindt het in de basis onterecht. "Wij laten ons erg leiden door de media, waarin vooral negatieve berichten verschijnen. Ik vind het vreselijk dat er slechte dingen gebeuren. Tegelijkertijd vind ik het treurig dat sommige dingen de doofpot in gaan. Dat vind ik absoluut niet kunnen." Schouten refereert daarmee onder andere aan de asielboot die van 1999 tot 2003 in Woudrichem aangemeerd lag: "Tijdens de raadsvergadering vertelde een jongeman die destijds vlakbij die asielboot woonde dat een aantal jongens hem van zijn fiets wilden beroven. Hij heeft toen weinig ruimte gehad om zijn verhaal te doen. Zodoende hoor je vaak dat de asielboot nooit problemen heeft opgeleverd, terwijl die er blijkbaar wel zijn geweest. Ik vind dat je ook in je negatieve ervaringen eerlijk moet zijn, want met oneerlijkheid en gebrekkige transparantie schaadt je het vertrouwen van zowel voor- en tegenstanders in deze gevoelige situatie."
Opa
Schouten wist tijdens de raadsvergadering vriend en vijand te raken met een anekdote over zijn opa. Daar had hij eerder al over nagedacht en voor hem was dit ook een van de belangrijkste redenen om voor de opvang van vluchtelingen te zijn. "Ik begon met de verhalen over mijn opa, die in de Tweede Wereldoorlog van zijn fiets werd getrokken, omdat hij een communicatielijn had kapot gereden. Hij werd toen tegen een muurtje gezet en ik heb geprobeerd om zijn angst en zijn verlangen naar vrijheid op dat moment uit te drukken naar het gevoel dat asielzoekers nu moeten hebben. Mijn opa is destijds de helpende hand toegestoken door het bevrijdende leger en ik vind dat wij nu ook verantwoordelijk zijn voor de vrijheid van andere mensen."
Doordeweeks woont Schouten vanwege zijn opleiding in Rotterdam. Dat wil overigens niet zeggen dat hij daardoor niet meer meekrijgt wat er gebeurt in zijn dorp. Integendeel; via Facebook blijft hij op de hoogte van het reilen en zeilen in Andel, waarbij hem de laatste tijd de schrik om het hart sloeg.
"Op sommige Facebookpagina's kom je veel extreme geluiden tegen. Er wordt racistische taal uitgeslagen en er worden racistische afbeeldingen gedeeld. Daar heb ik moeite mee. Mensen die dat doen overschrijden de grens en ik vind het moeilijk om met deze personen in gesprek te gaan. Tegelijkertijd moet je heel erg oppassen dat je niet alle tegenstanders over één kam scheert. Op een gegeven moment is het alleen nog voor en tegen en dan ontbreekt de nuance. Het lijkt net alsof je alle tegenstanders gelijkstelt met mensen met wie je niet kunt praten."
'Op sommige Facebook-pagina's kom je extreme geluiden tegen'
Eyeopener
Dat dit geenszins het geval is, ondervond Schouten tijdens de opiniërende raadsvergadering. Hij raakte in gesprek met Ruud Sterrenburg, net als Schouten geboren en getogen in Andel, die tegen de komst van driehonderd asielzoekers pleitte. Voor Schouten was het een 'eyeopener' dat hij naar eigen zeggen op een goede en respectvolle manier de discussie aan kon gaan met iemand die een andere mening was toegedaan.
"Ik ontdekte dat het verschil in denkwijze helemaal niet altijd zo groot was als de felle discussie in het dorp deed vermoeden. Ruud vindt driehonderd vluchtelingen teveel. Dat kan volgens hem makkelijker uit de klauwen lopen en misstanden tot gevolg hebben. Het signaal dat hij ook heel duidelijk gaf is dat hij wel degelijk bereid is om te helpen. Die nuance is juist wat je gaat missen in deze discussie. Wanneer het alleen maar voor en tegen is, wordt er niet meer met elkaar gesproken. Een tegenstander is dan een tegenstander en die bekijk je niet liefdevol meer. Als je elkaar echter ziet als mensen met slechts een andere mening, dan kun je gewoon met elkaar in gesprek. Dan blijkt dat de onderlinge verschillen helemaal niet zo groot zijn."