Ouderenconsulente neemt afscheid
Iedereen is weg van Ria de Reus
Rond de eeuwwisseling werd nog maar mondjesmaat invulling gegeven aan activiteiten voor ouderen. De komst van Ria de Reus, die later ook werd aangesteld als ouderenconsulente, heeft voor een reusachtige omwenteling gezorgd. Deze week neemt ze afscheid. Ria laat een gestructureerde organisatie achter waar haar opvolgster en het grote team van vrijwilligers op voort kunnen bouwen.
Pakweg vijftien jaar geleden organiseerde een drietal vrouwen, vanuit de ontmoetingsruimte in de Donjon, te hooi en te gras iets voor ouderen. Er zat weinig lijn in, er mocht weinig, en er was ook geen budget voor.
In 2003 werd Ria de Reus door Bert Peek, de voorzitter van stichting Dienstencentrum, voor twintig uur per week aangenomen. "Peek zei dat ik alleen wat activiteiten hoefde te bedenken. De vrijwilligers zouden die uitvoeren, en ik kreeg een bedrag van 450 euro per kwartaal om daar invulling aan te geven. Het is allemaal heel anders gelopen."
Bijdrage
Gezien het geringe budget werd van alle bezoekers een bescheiden bijdrage gevraagd. Daar kregen ze echter ook een consumptie en een hapje voor terug. Haar eerste activiteit, een muziekavond, trok slechts 25 bezoekers, en dat viel haar bar tegen. Ze begon met het houden van themabijeenkomsten, en liet de notaris en vertegenwoordigers van de brandweer en de politie opdraven. "Daar liep niemand warm voor. Mensen van deze doelgroep komen niet voor informatie maar voor gezelligheid!"
In december organiseerde Ria de Reus een kerstbijeenkomst, een mooie muzikale avond waar zo'n honderd mensen op af kwamen. "Dat was een eerste succes. In de Donjon stond een groot schoolbord, en dat schreef ik alles op wat er te doen was. Kort daarna ben ik A4'tjes gaan maken met de maandelijkse activiteiten. Die hing ik op in de flats, bij huisartsen, in winkelcentra, en overal waar veel mensen komen. Elke week waren er overdag vaste items als koersbal, biljarten en meer bewegen voor ouderen, en ik ben gestart om op elke woensdagavond, de meest geschikte avond voor de bezoekers, wat te gaan doen. Meestal iets met muziek, met een repertoire van liedjes die ouderen kennen. Vooral de zeemanskoren waren in trek."
'Ik ben gestart met een budget van 450 euro per kwartaal!'
Paasbrunch
In 2004 werd voor het eerst een paasbrunch gehouden, met tal van zelfbereide lekkernijen. De animo was zó groot dat men er een plaatsje voor moest reserveren. Ook werd gestart met een avondbingo, die inmiddels niet meer weg te denken is en steevast 150 bezoekers trekt.
Bij het tweede kerstfeest kreeg Ria hulp van haar broer, tevens kok. Samen met een groep vrijwilligers werd een geweldig buffet bereid, en dat is een jaarlijks terugkerend samenzijn geworden voor bijna tweehonderd gasten.
In 2006 ging stichting Dienstencentrum op in Stichting Welzijn Ouderen Vianen (SWOV). De Rabobank schonk een grote televisie, en dat markeerde de start van de filmavonden. Ook werd de playbackshow voor en door ouderen geïntroduceerd. Dat was een schot in de roos. De show heeft een vaste plaats op de agenda, is altijd stijf uitverkocht en is wat kleding, make-up, licht en geluid betreft steeds professioneler geworden.
Woest
"Op een gegeven moment hoorden we dat we van de Donjon moesten verkassen naar de nieuwbouw van Hof van Batenstein", vertelt Ria de Reus. "Voor de SWOV waren daar een grote zaal en kantoorruimten gereserveerd. Maar we wilden helemaal niet weg. De bewoners van de Donjon waren woest, en ook ik heb hemel en aarde bewogen om te kunnen blijven. Ik was bang dat de verhuizing ten koste zou gaan van de bezoekersaantallen. In 2008 was het zo ver, en het eerste jaar was de toeloop aanzienlijk minder. Aanvankelijk moesten we koffie, fris en bier afnemen van Hof van Batenstein. Dat werd echter veel te duur voor onze bezoekers, en in goed overleg mochten we de eigen drankinkoop doen en zijn we met eigen koffiemachines gaan werken."
Lage entreeprijzen
De entreeprijzen konden op die manier laag worden gehouden. Maar zelf het kerstfeest houden, dat ging niet meer. Ik ben naar Van der Valk gestapt waar we voor een heel schappelijk prijs een grote zaal, drank en eten kregen. Bediening was niet nodig, want daar hadden we onze vrijwilligers voor."In het laatste jaar in de Donjon werd is de eerste zomermarkt gehouden. Na een oproep werden zó veel spulletjes gebracht voor de rommelmarkt en de veiling dat die, inclusief de verkoop van spijs en drank en de opbrengst van de loterij, een flink bedrag opbracht. Dat wordt gebruikt voor het bekostigen van activiteiten en als bijdrage voor het kerstfeest.
Weerstand
Inmiddels is er elke ochtend of middag iets te doen voor de ouderen, en elke week minstens op drie avonden. "Toen ik een jaar geleden bekend maakte dat ik ermee ging stoppen, om met mijn man Hennie wat vaker met de camper te gaan reizen, stuitte dat op veel weerstand. Omdat ik weet dat ik alles hier goed achter laat ben ik bij dat besluit gebleven. Het is nu heel fijn werken in Hof van Batenstein, met een heel betrokken groep van vrijwilligers. Coby Oosterbeek was mijn rechterhand en samen hadden we vaak aan een half woord al genoeg."