De Wiekslag verankert moestuinproject in onderwijsprogramma
Lekker met je handjes in de modder
vianen • 'Hoe kan dát?' Een joch van een jaar of tien banjert de moestuin in en wijst met verbaasde blik naar een witte bloem die aan een kalebas is ontsproten. Een paar dagen eerder bloeide er nog niks. Een klasgenootje pakt een gieter en geeft de planten water. Een meisje ruikt aan een plant die een sterke geur verspreidt. Zomaar een ochtend in de moestuin van De Wiekslag. Een idyllisch plaatje.
Het is intussen een vertrouwd gezicht, de colonne leerlingen en begeleiders die elke dinsdag vanaf Jenaplanschool De Wiekslag door de wijk slingert. Gewapend met kruiwagen, scheppen en onkruidstekers trekken ze naar de moestuin in het snijpunt van de Bentz Berg en de Korte Waaijsteeg. "Veel mensen komen al naar buiten om naar de kinderen te kijken", zegt Paulien Lemmen, moeder en één van de initiatiefnemers.
Snoeptuin
Het moestuinproject kwam tot stand in samenwerking met het Bewonersoverleg Monnikenhof (BOM). Vrijwilligers van deze buurtvereniging snoeien al jaren meer dan 250 bomen langs de Lange Waaijsteeg. Op de plek langs de Bentz Berg nam de BOM in 2013 de Snoeptuin in gebruik: een ruim honderd meter lang recreatieveld waar her en der verspreid zo'n zestig fruitbomen staan. Bezoekers mogen daarvan plukken, maar nog belangrijker: ze kunnen elkaar daar ook ontmoeten. Idealiter verrichten ze af en toe ook wat onderhoudswerk. "Maar dit laatste komt nog niet zo van de grond", grapt voorzitter Henk Knol van de BOM. "Het is een work in progress, zegt hij. "Als de financiële middelen er zijn, planten we nog meer bomen. En we willen ook paden aanleggen."
Aan de rand van deze Pluktuin, beschut tegen de groene heg, ligt de 75 vierkante meter grote moestuin van De Wiekslag. Paulien legt uit dat dit project prima past bij de filosofie van de school: "Kenmerkend voor de Jenaplanschool is dat het middenin de samenleving staat. We trekken de wereld om ons heen de school binnen, maar tegelijkertijd zijn we zelf ook een mini-maatschappijtje dat de blik nadrukkelijk naar buiten richt. Behalve dat de kinderen lekker met hun handen in de modder zitten en veel over de natuur en gewassen leren, krijgen ze binding met de wijk waarin de school ligt."
De school krijgt bij het project hulp van tuiniers die een lapje grond bewerken in de volkstuinen langs het Merwedekanaal. Dankzij hun expertise kwam er een beplantingsplan. De moestuinbedden werden ingezaaid met langs het kanaal opgekweekte plantjes. Tuincentrum Huiting stelde zaden beschikbaar. "En toen was het nog maar de vraag: hoe gaat de moestuin het doen? Vooral de zonnebloemen deden het erg goed. En we kregen zúlke augurken", gebaart Paulien met een brede armzwaai. Op een nacht verdwenen er courgettes. Eén keer werd de grote witte waterton omgegooid. "Maar het kan véél erger", bagatelliseert Henk de incidenten. "Buurtbewoners houden inmiddels ook een oogje in het zeil."
Verhaalsommen
De moestuin wordt educatief verankerd in het curriculum van De Wiekslag. Leerlingen gaan bijvoorbeeld aan de slag met verhaalsommen waarin gewassen uit de tuin terugkomen. Henk: "Bijvoorbeeld: als een pompoenplant gemiddeld zes vruchten draagt en ik stop vijftig zaadjes in de grond, hoeveel pompoenen krijg ik dan?"
De kleutergroepen 1 en 2 gaan vanwege de loopafstand niet naar de moestuin, maar er zijn plannen om speciaal voor hen moestuinbakken in het schoolgebouw neer te zetten. De Wiekslag is trouwens nog op zoek naar vrijwilligers met 'moestuinexpertise' die zo nodig een vrijwilliger kunnen vervangen of presentaties verzorgen. Paulien: "Soms regent het hard en dan blijven we op school. Dan zou het leuk zijn als iemand een gastles verzorgt over tuinieren."
Opgeven kan via ellen@wiekslag vianen.nl.
André van der Vlerk