Nico Schipper viert zilveren priesterjubileum
'Ik voel me thuis in Pakistan'
vianen • Pas nadat hij zijn universitaire studie met succes had voltooid maakte Nico Schipper definitief de keuze om de rest van zijn leven in dienst van de Heer te stellen. In 1991 werd hij, in de RK-parochiekerk Maria ten Hemelopneming, door bisschop Bär tot priester gewijd. Vanwege zijn vijfentwintigjarig jubileum als priester vroeg en kreeg hij van zijn congregatie een maand bijzonder verlof. Afgelopen zondag heeft hij dat, in hetzelfde gebouw, gevierd met zijn ouders, vrienden, kennissen en andere parochianen.
Na de basisschool en het Utrechtse Bonifatiuscollege verkeerde de toen 17-jarige Schipper in een tweestrijd over zijn toekomst. Zijn ouders ontvingen regelmatig mensen van Mill Hill, een katholieke missionaire orde die dit jaar 150 jaar geleden is gesticht door een Engelse kardinaal. "De verhalen over hun werk in Afrika, Latijns Amerika, Azië, Australië en Nieuw-Zeeland, niet alleen het verkondigen van het woord van de Heer, maar ook over andere taken die ze verrichtten, spraken tot mijn verbeelding. Maar priester worden is een keuze voor een heel leven, en destijds was ik te jong om dat te kunnen overzien."
Biochemie
Nico Schipper koos voor een zesjarige studie schei- en natuurkunde aan Universiteit Utrecht, met biochemie als hoofdvak. Een half jaar voor hij zou afstuderen kreeg hij een vierjarige betaalde promotieplaats aangeboden waardoor hij niet alleen drs. maar ook dr. voor zijn naam zou mogen zetten. "Mijn studie schonk me voldoening, en ik stond open voor die aanbieding. Maar het priesterschap was blijven sluimeren, was niet achter de horizon verdwenen, en speelde nog altijd door mijn hoofd. Hoewel ik het nog steeds moeilijk vond heb ik er uiteindelijk tóch voor gekozen om een Mill Hill'er te worden, en dat heb ik nooit betreurd."
Na een studie van twee jaar in Roosendaal en drie in Londen heeft Schipper twee jaar stage gelopen in een parochie in Kenia, pal aan het Victoriameer, waar hij is begeleid door een andere lid van zijn orde. Hij assisteerde onder andere bij communievieringen, begeleidde jeugdgroepen, bezocht zieken, gaf les in godsdienst en maatschappijleer en deed andere charitatieve werken. Aansluitend verdiepte hij zich in London in economie en derde wereld politiek. Hij was 32 jaar toen hij in 1991 door bisschop Ernst tot diaken is gewijd, en datzelfde jaar in Vianen tot priester.
"Ik ben benoemd in Kunri, een stadje horend bij het bisdom Hyderabad, in het zuidoosten van Pakistan", vertelt Nico Schipper. "Daar wonen de armsten van de armsten, mensen die helemaal onderaan in het kastensysteem staan. Ook daar zijn weer gradaties in. De landloze boeren werken in dienst van landeigenaars, zijn eigenlijk lijfeigenen, en zijn de minsten van allemaal. Net daarboven komen de vegers die, in dienst van de gemeente, de rioleringen schoonmaken."
"In een gebied met een straal van vijftig kilometer heb ik daar altijd gewerkt en gewoond met twee zeer toegewijde collega's. De vegers en de boeren vormden samen een gemengde christelijke parochie. Het was een speerpunt van ons beleid om de scherpe scheidslijnen te laten vervagen. Dat is van lieverlee gelukt en het is fantastisch dat we daar een bijdrage aan hebben mogen leveren."
"Los daarvan was er veel aandacht voor de scholing van de leerlingen van de katholieke basisscholen. De komst van het internet heeft ons dichter bij de westerse wereld gebracht; ik was daardoor in staat de hoofdartikelen van de Nederlandse kranten te lezen. Ik voel me thuis in Pakistan, maar besef dat er een tijd komt dat ik terug moet naar Nederland. Voorlopig nog niet, maar ik wil daar niet te lang mee wachten. De samenleving is hier sterk veranderd en ik zal moeten re-integreren om me hier weer thuis te voelen en een sociaal netwerk op te bouwen. Maar misschien ga ik eerst nog een tijd op een post in Cambodja werken."
Peter Verbeek