Wim Kloosterman verzamelt al 50 jaar krantenknipsels
Fascinatie voor nieuws
Het begon allemaal in 1967 met een artikel in De Gecombineerde over de bouw van een nieuw ziekenhuis in Leerdam. Wim Kloosterman was begin dertig en ook toen al erg geïnteresseerd in het plaatselijke nieuws. Hij besloot het krantenbericht uit te knippen. "Snel daarna knipte ik ook een artikel uit over de nieuwe accommodatie van mijn favoriete voetbalclub Leerdam Sport. En daarna is dat verzamelen van krantenknipsels eigenlijk nooit meer opgehouden."
Zo'n drie jaar later had Wim z'n eerste plakboek van 80 pagina's vol. Hij ging enthousiast door met zijn hobby. Bijna vijftig jaar na z'n eerste uitgeknipte knipsel heeft Kloosterman inmiddels een verzameling van 3800 krantenknipsel, verzameld in 48 plakboeken. Ze zijn keurig netjes bijeengebracht in verzamelboxen en beslaan een groot deel van zijn boekenkast in een flatje in de wijk Varsseveld. "Volgend jaar doe ik het dus 50 jaar. En het aparte is dat een nieuwe accommodatie voor Leerdam Sport nu opnieuw speelt."
Rommelmarkten
Kloosterman beperkte zich niet tot de afgelopen vijftig jaar. Via rommelmarkten en archieven completeerde hij zijn verzameling met een hele reeks historische krantenberichten over Leerdam vanaf ongeveer 1900 en krantenknipsels over het Rivierengebied. Daarnaast heeft de Leerdammer speciale plakboeken gemaakt over 250 jaar glasfabriek in Leerdam, de spannende tijden van het hoge water van 1995 en over Leerdam 600 jaar stadsrechten.
"Het is niet zo dat ik er dagelijks mee bezig ben. In de zomer ga ik lekker fietsen met m'n vrouw. Maar in de winter is het een prachtige bezigheid. Ik doe het zeer zorgvuldig. De knipsels worden uitgesneden met een stanleymes en de artikelen worden heel zorgvuldig ingelijmd. En de krantenknipsels worden natuurlijk voorzien van nuttige informatie, zoals datum en dergelijke."
Maar dat is nog niet alles. Kloosterman heeft een zeer overzichtelijke index gemaakt van alle artikelen. "Ik heb geen computer, maar doe alles met de pen. Eerst in het klad, daarna in het net." Kloosterman heeft een keurig geschreven handschrift. "M'n vrouw is er wel eens een beetje jaloers op."
Voor de winter is het uitknippen van knipsels een prachtige bezigheid.
"Er is heel veel gebeurd in die vijftig jaar", zegt Kloosterman. "Begin jaren tachtig moest het ziekenhuis al weer worden gesloopt. Daar was heel veel over toen. Er werd zelfs een protestmars georganiseerd waar duizenden mensen in meeliepen."
Glasfabriek
Kloosterman heeft een speciale interesse in de geschiedenis van de Glasfabriek, waar hij zelf 43 jaar werkte als machinebankwerker, controleur en later als gereedschapsmaker. "Elke donderdag moest ik de glasscharen, beitels en boren slijpen. Ik gebruikte daarvoor een speciale steen. Het was een echt ambacht, waar veel vaardigheid voor nodig was. Ik was de enige in de fabriek die dat kon."
Het is dan ook niet zo gek dat Kloosterman ook na het bereiken van zijn VUT-gerechtigde leeftijd graag op de hoogte bleef van het wel en wee op de glasfabriek en zijn vroegere collega's. Gelukkig schreven de kranten regelmatig over de Leerdammers die over hun prachtige vak vertelden. "Ze staan in m'n plakboeken gerubriceerd onder het kopje 'bijzondere reportages'. Zoals bijvoorbeeld over Leen van der Linde, Jan van der Keuken, Roel Olivier en Fedor Kaebisch. Mensen die ik allemaal heb gekend. Helaas zijn velen van hen inmiddels overleden."
Kloosterman vindt het mooi als hij zijn hobby kan delen met andere Leerdammers. Onlangs kwam de bewoner van Varsseveld in contact met een buurtgenoot, die nauw betrokken is geweest bij het boek over 250 jaar glas in Leerdam. "We kwamen aan de praat en hij wilde wel eens weten hoe ik het allemaal gefikst had. Op een zondagmorgen heeft hij met z'n mobieltje wat foto's gemaakt. Een dag later werd ik geroepen door een mevrouw bij ons in de flat. "Buurman, je staat op Facebook, hoor. Dat is natuurlijk hartstikke leuk."
Politiek
Politieke berichten krijgen geen plaatsje in de plakboeken van Wim Kloosterman. "Politiek interesseert me niet. Ik zie soms politici op televisie. Vandaag lullen ze zo, morgen weer anders. Er wordt van alles en nog wat beloofd, maar er wordt weinig waargemaakt."
Kloosterman krijgt regelmatig de vraag wat er met die imposante knipselverzameling in de toekomst gaat gebeuren. "Hopelijk blijft de verzameling in de familie. Ik heb er immers met heel veel liefde aan gewerkt."