Meer geld voor hulp bij vechtscheidingen
regio • Kinderen betrekken in de misère van ouders tijdens een echtscheiding is kindermishandeling, stellen deskundigen. Gemeenten in Gelderland-Zuid maken voor de komende jaren extra budget vrij om gezinnen in dergelijke situaties te helpen.
Dat staat in het rapport 'Regionale aanpak huiselijk geweld en kindermishandeling 2017-2020' van de gemeenten in Regio Rivierenland en het Rijk van Nijmegen. Er is volgens het rapport een toename van het aantal vechtscheidingen. Wachtlijsten voor hulp worden langer. Het extra geld wordt gebruikt om voor elke situatie de beste hulp beschikbaar te krijgen. Dat kan variëren van lichte opvoedingsondersteuning tot specialistische zorg bij omgangsbegeleiding. Doel voor de komende paar jaar is ook dat er meer samenhang komt tussen de verschillende vormen van hulp.
Die samenhang is sowieso een punt van aandacht bij de aanpak van misstanden achter de voordeur. Dat is dan ook een belangrijk doel van Veilig Thuis, de organisatie die de gemeenten in Gelderland-Zuid begin 2015 hebben opgezet. Vanaf dat moment was niet meer het rijk, maar de gemeenten verantwoordelijk voor het tegengaan van kindermishandeling en ander huiselijk geweld. Er ontstonden echter al snel problemen bij Veilig Thuis, omdat het aantal meldingen explosief steeg. In 2015 kwamen er uit heel Gelderland-Zuid 659 meldingen. In de eerste helft van 2016 waren dat er 970, al was daarvan vijftien procent al wel eerder gemeld. Veilig Thuis kon de hausse niet aan en werd door de inspectie onder verscherpt toezicht geplaatst.
Inmiddels is Veilig Thuis ondergebracht bij de GGD. De gemeenten hebben extra budget beschikbaar gesteld om de boel weer op de rit te krijgen. Als de problemen zijn opgelost bij Veilig Thuis, kan verder worden gewerkt aan die belangrijke samenhang. Een gezamenlijk voorportaal is het streven, zodat meldingen bij binnenkomst goed gescreend worden en snel te zien is welke organisatie mogelijk al actief is in een gezin. Samenwerking tussen instanties is ook belangrijk omdat hulpverleners het vaak moeilijk vinden om naar de politie te stappen als het echt uit de hand loopt in een gezin.