ASH 70 jaar: 'Is hier nooit saai'
hellouw • Voor ASH is 2016 het jaar waarin het 70-jarige bestaan van de club gevierd wordt. Sinds de oprichting van de dorpsclub op 1 juni 1946 werden hoogtepunten afgewisseld met dieptepunten. Over één ding zijn ze het in Hellouw daarom wel eens: "Bij ASH is het nooit saai."
Hoewel de Algemene Sportvereniging Hellouw niet meer is weg te denken uit de gemeente Neerijnen, had het niet veel gescheeld of de club had Stormvogels geheten. Die clubnaam werd in 1920 geopperd door een paar fanatiekelingen. Even dacht men nog aan de naam 'Blauw Wit', maar die clubnaam werd al gebruikt.
Onder de naam VV Hellouw werd op 14 juni 1947 het eerste duel gespeeld, waarin Altena 3 de tegenstander was. In de eerste twee seizoenen werd de club ook tweemaal kampioen. In tegenstelling tot veel clubs uit de regio werkte Hellouw haar wedstrijden af op zaterdag, in plaats van zondag. Daan Heijnen (77) herinnert het zich nog goed. In 1957 sloot hij zich aan bij de club, maar geheel vrijwillig ging dat niet. "Voordat ik mijn lidmaatschap er aanvroeg, was ik actief voor het eerste elftal van de zaterdagtak van Herovina. Mijn broer speelde in de hoofdmacht bij de zondagtak. Ik weet nog goed dat ik op een dag een keer stiekem bij het zondagelftal meedeed en zelfs scoorde. Het duurde even voordat mijn ouders hier hoogte van kregen, maar het viel niet te voorkomen. Ze wilden dat ik in Hellouw op zaterdag ging voetballen. Dat heb ik toen gedaan, omdat ook Johan Koek naar Hellouw ging."
In Hellouw waren ze maar al te blij met de komst van de rechtsbinnen. "Je kunt hem vergelijken met de Dirk Kuyt van ASH", zegt bestuurslid Erna van der Meijden. Tot 1975 zou Heijnen zijn duels afwerken in het eerste elftal. "Wat me goed is bijgebleven is het kampioenschap van 1961/62. We speelden tegen Altena op een veld in de uiterwaarden. Dat kun je je nu echt niet meer voorstellen, maar het veld werd destijds nog van een boer gehuurd. Na de promotie werden we ingedeeld in de grote KNVB-competitie. Toen een echte prestatie." Tijdens het debuut in die klasse werd geopend met een 10-0 nederlaag tegen Barendrecht. Desondanks speelde ASH zich simpel veilig. Een ander hoogtepunt was het doordringen tot de kwartfinale van de KNVB-beker, waarin oud-profclub Holland Sport zelfs werd verslagen. Stabiele jaren volgden, waarin over de ledenaantallen niet geklaagd mocht worden.
In de jaren '50 bracht ASH al drie elftallen op de been en in 1957 kwam daar een jeugdafdeling bij. Arie Bambacht trad in 1987 aan als opvolger van Leen van Oostrom als voorzitter en hanteerde de hamer liefst 23 jaar. "In al die jaren zijn we een gezonde club geweest en dat zijn we nu nog steeds. Het was prettig werken. Er werd in die periode zelfs een vrouwenteam opgericht. Erna nam daarin het initiatief. Ze vond dat het er hoe dan ook moest komen." Van der Meijden: "Ik was toen zeventien jaar oud en hield van voetballen. Het leek me geweldig om in competitieverband te kunnen spelen. Maar nu we een paar jaar verder zijn moet ik eerlijk toegeven dat ik de situatie toen verkeerd heb ingeschat. Er kwam meer bij kijken dan even een wedstrijd spelen." Wat volgde was toestemming van voorzitter Bambacht om een jaar te trainen. Het jaar erop werd het eerste competitieduel gespeeld.
Kenmerkend voor het eerste elftal van ASH is dat het de laatste twintig jaar altijd tot de top van de vierde klasse of de onderkant van de derde klasse behoorde. Bestuurslid Henk van Mourik heeft er een verklaring voor. "We zijn realistisch in Hellouw. We hebben het materiaal er niet voor om een tweedeklasser te worden. Ik heb dan ook weinig met het begrip 'stabiele derdeklasser'. Steeds in dezelfde competitie spelen en op dezelfde positie eindigen is minder leuk dan af en toe eens een kampioenschap, nacompetitie en een degradatie tussendoor. Dat zijn we hier wel gewend de laatste jaren. Wat dat betreft is het bij ASH nooit saai."
Het 'F-woord' nemen we hier liever niet in de mond. We raken niet zo snel in paniek.
De 350 leden tellende club maakt zich over de toekomst geen zorgen. Bambacht: "In het verleden zijn VV Opijnen en SV Waalkanters gefuseerd in DSS'14. Maar het 'F-woord' nemen we hier liever niet in de mond. We raken niet zo snel in paniek. Dat is ook wel te zien aan het dienstverband van Gerrit Molenaar. Als trainer van het eerste elftal staat hij alweer zeven jaar voor de groep. Voor de jaren die komen gaan zijn we zeker niet bang."