Succesvolle wielrenster bezig met revalidatie na ernstige val
Herstel Sigrid Jochems gaat lang duren
VIANEN • De 28-jarige Vianense wielrenster raakte die dag, op de terugweg van een training, in Cadier en Keer zwaargewond nadat ze was geschept door een afslaande auto.
Een jaar geleden lachte het leven Sigrid toe. Als lid van de Zeeuwse wielerploeg Jos Feron Lady Force kon ze zich volledig richten op haar favoriete sport. Met Reinier Honig, renner van Roompot, had ze al geruime tijd een relatie.
Ook in sportief opzicht ging het goed. Begin 2015 veroverde ze twee keer brons bij de Nederlandse baankampioenschappen. Een half jaartje later behaalde ze, met Anouk van Bommel op de tandem, haar eerste nationale titel.
Voorbereiding
"Voorafgaande daaraan wonnen we in Italië een wereldbekerwedstrijd, terwijl we een maand later in Duitsland hetzelfde presteerden", vertelt Sigrid Jochems. In de voorbereiding op het WK in Zwitserland ging het echter mis. Tijdens de training botsten het tandem-duo op een aanhanger die in de bocht van een weg stond geparkeerd.
"We hadden hierbij blessures opgelopen en waren daardoor tijdens dat WK niet in topvorm. Zodoende bleven we steken op een vijfde (wegwedstrijd) en een zevende plaats (tijdrit). We hadden echter wel voldaan aan de eisen voor deelname aan de Paralympics in Rio, ons ultieme doel voor 2016."
Ter voorbereiding op het seizoen 2016 heeft Sigrid, mede omdat ze ook solo graag wilde presteren, tijdens trainingskampen in Portugal en in Spanje hard aan haar conditie gewerkt. Nadat ze in het voorjaar vijf koersen had gereden sloeg het noodlot begin april toe. Na een training bevond ze zich op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Op een fietspad werd ze finaal van de sokken gereden door een afslaande automobiliste.
"Ik kan me daar vrij weinig van herinneren", vertelt Sigrid. "Mijn nek, kaak, heup, bekken en op twee na al mijn ribben waren gebroken. Mijn gezicht was gehavend en mijn gebit zwaar beschadigd. Ook mijn benen hebben een flinke opdonder gehad."
Intensive care
Sigrid verbleef vier weken in een ziekenhuis in Maastricht, waarvan drie op de intensive care. Er is een haloframe aangebracht: een ring (halokroon) die met vier pennen in haar hoofd is vastgezet, en met vier stangen die de verbinding vormen tussen de halokroon en het vest.
Daardoor bleef haar nek in de juiste stand.
Haar hele lijf was dik en opgezwollen, maar door alle pijnstillende medicatie heeft ze die eerste tijd niet bewust meegemaakt. In het ergste geval was ze overleden, of verlamd van haar neus tot aan haar tenen. Dankzij haar leeftijd alsmede door een getraind lichaam in topconditie heeft Sigrid het ongeluk overleefd.
Rolstoel
"Na vier weken ben ik in een revalidatiecentrum in Hoensbroek terecht gekomen. Ik kon helemaal niets, zat in een rolstoel. Ze me daar geen passende therapie bieden. Gelukkig kon ik terecht bij Medicort in Utrecht om daar fysiotherapie te volgen. Ze hebben daar zo veel kennis en kunde."
Binnen enkele weken voelde ze zich weer een beetje mens worden. "Op 12 juli mocht het haloframe af, en dat was écht een bevrijding. Ik moet nu een nekkraag dragen, mag hetzelfde als met het haloframe, dus eigenlijk niks, en heb nog iedere twee weken controle in het ziekenhuis. Maar ik kon nu eindelijk mijn haar weer wassen."
De revalidatie zal nog heel lang duren. "Ik ben supergemotiveerd maar je weet nooit wat je er aan over zult houden en of ik ooit weer op top niveau kan fietsen en dat knaagt echt aan me."
Peter Verbeek