'Jan de Bakker' rijdt veertig jaar rond
giessenburg • Jan 't Lam is met zijn rijdende winkelwagen al jaren een bekend gezicht in de regio. Wekelijks brengt hij in Leerbroek, Nieuwland en Meerkerk bakkersproducten rond. Op 3 mei was het exact veertig jaar geleden dat hij zijn eerste ritje maakte.
Voor 't Lam, beter bekend als 'Jan de Bakker', begon zijn werk per toeval. "Toen ik nog een jochie van zeventien jaar was begon ik al met werken bij de gebroeders Alting in Meerkerk. Daar bracht ik mijn weken aanvankelijk door in de bakkerij, totdat ze op 3 mei 1976 iemand zochten die met de wagen langs Leerbroek wilde, vanwege het plotselinge overlijden van Bakker Kortlever. Ik liet het werk in de bakkerij voor wat het was. Het rijden beviel zo goed dat ik dit werk wel wilde voortzetten."
Het duurde tot 2003, totdat Bakkerij Alting werd overgenomen door Bakkerij Van der Meer. Hij gaf zijn jawoord om ook voor zijn nieuwe werkgever te blijven rijden.
Van der Grijn
Na een vervelende periode klopte De Bakker in 2005 aan bij Teus van der Grijn. "Hij gaf me de mogelijkheid om te werken in een prettige omgeving waar een warme sfeer heerste. Daar besloot ik op in te gaan, omdat ik die veertig jaar wilde aantikken. Maar ik mocht er alleen werken als ik gebruik zou maken van een hulpje. Anders werden mijn dagen te lang, vonden ze."
Sociaal werker
Zijn veertig jaren heeft De Bakker er inmiddels opzitten. "Maar aan stoppen denk ik nog niet", zegt hij. "Zolang mijn gezondheid het toelaat en de winkelwagen geen mankementen vertoont, tenminste. Ik hou van dit werk. Het contact met de mensen is geweldig, ze zijn altijd in voor een praatje. En de binding met ze is geweldig, dat doet me enorm goed. Ondanks het verschuivende koopgedrag van mensen blijven de klanten ook komen voor de kwaliteit die we ze bieden. Je hoort ook enorm veel verschillende verhalen. Vaak zijn ze leuk, positief. Maar af en toe hoor je ook een slechtnieuwsbericht. Soms voel ik me wel eens een sociaal werker."
Bijnaam
Zijn bijnaam, 'Jan de Bakker', is er in de loop der jaren ingesleten, zegt hij. "Het leuke daaraan is dat sommigen mijn echte achternaam niet eens weten. Ik ben er inmiddels aan gewend geraakt en het komt zelfs wel eens voor dat ik mezelf ook met deze naam voorstel."
Goud waard
Een groot pluspunt is volgens hem dat hij zich nooit zorgen hoeft te maken als hij een keer op vakantie wil, of ziek is. "In al die jaren leer je natuurlijk een hoop mensen kennen. Teus en Jopie de Groot uit Leerbroek bijvoorbeeld zijn voor mij goud waard. Als ik me niet fit voel, kan ik bij hen terecht en nemen zij mijn werkdiensten over. Daar ben ik ze heel dankbaar voor. Maar de hele omgeving zal me voor altijd bijblijven. Ik vind het prachtig werk. Stoppen is in ieder geval nog niet aan de orde."
Leendert Kamsteeg