Ine en Herke Masseling onderscheiden voor hun inzet
Kekums paar vereerd met lintje
Het was een enorme verrassing. We zijn er compleet ingetuind." Een paar dagen nadat ze hun 'lintje' kregen opgespeld door burgemeester Rinus Houtman zijn Ine en Herke Masseling uit Kedichem nog beduusd van de lagen en listen die familie en vrienden bedachten om de verrassing zo groot mogelijk te maken.
"We waren uitgenodigd voor een jubileum. Er werd een etentje gegeven en als goede vrienden werden we uitgenodigd. 'Trek maar wat nets aan', werd er nog bij gezegd. We werden thuis opgehaald om naar Gorinchem te gaan. We waren nog maar net op weg toen onze chauffeur een telefoontje kreeg. 'Dat treft slecht', zei-ie. 'We moeten terug naar Kedichem'. Hij stopte tot onze verbazing voor dorpshuis De Stoof, we hadden werkelijk geen idee wat-ie daar nou te zoeken had. Ook toen we onze kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden zagen, viel het kwartje niet. We waren compleet verbijsterd. Pas toen we de burgemeester ontdekten, begon het te dagen." Hoewel de echte verrassing voor Herke Masseling (72) nog moest komen. "Ik dacht dat alleen Ine (67) een lintje kreeg. Ik vond dat geweldig en wilde haar net feliciteren. Toen werd ik ook geroepen. 'U ook', zei de burgemeester. En dan hoor je: 'Het heeft onze Majesteit behaagd' en krijg je dat lintje opgespeld. Ik was er beduusd van. Door dat lintje, maar ook omdat ze je zo om de tuin kunnen leiden. Onze kleinkinderen wisten het nota bene ook. Die hadden we maandag nog gezien. En niks zeggen hé. Onze kleinzoon van vijf vroeg dinsdag: 'komt de koning nu ook'? Mooi hé. Het was een heel bijzondere dag."
Het echtpaar werd onderscheiden voor hun inzet in het Kekumse dorpsleven. Zo zijn Herke en Ine Masseling razend actief bij de vermaarde Oranjefeesten, die door de gemeente 'sprankelend en vernieuwend' worden genoemd. "Daar maken we inderdaad veel werk van", lacht het echtpaar. "We hebben ooit een enorme muziektent gekocht. Vergane glorie, maar met een stel vrijwilligers hebben we die prachtig opgeknapt. Het zijn prachtige feesten. We ontmoeten elkaar, lunchen, barbecueën, er is muziek en we dansen als het ware op de 'knekels' van onze voorouders. Prachtig dat zoiets nog bestaat en doorgaat", lacht Ine. "Die feesten zijn net als de kerk, het dorpshuis, de school en het zwembad de pijlers van ons dorp." En zowel Herke als Ine hebben zich ingezet om die pijlers in stand te houden. Klussen aan de muziektent, (bestuurs)functies bij de Oranjevereniging, het zwembad en De Stoof, activiteiten rond de school, de dorpsfeesten; ze waren en zijn er bij betrokken, soms al tientallen jaren. "Allebei op onze eigen manier, we vullen elkaar aan", vertelt Ine. "Ik heb allerlei ideeën en plannen, Herke is praktischer. Hij is als voormalig hoofdwerktuigkundige de techneut en voert alles uit." Zoals bij het zwembad waar Herke zich bijna 40 jaar voor heeft ingezet, terwijl Ine zo'n 25 jaar actief is in het bestuur. "Toen we hier 38 jaar geleden kwamen wonen, zwommen we in de wiel. Het zwembad was onvindbaar, overwoekerd door bomen en struiken. We zijn met mensen gaan praten, hebben een enquête gehouden en zijn begonnen. We deden elk jaar wat. Herke heeft zich daar enorm voor ingezet. En nog. Dat zwembad is zijn passie, hij gaat er elke dag naar toe. Ik zat alleen maar in het bestuur. Hoewel: ik was er op een gegeven moment zo vaak dat mensen dachten dat ik de badjuf was."
Het echtpaar voelt zich thuis in Kedichem, dat ze liefkozend typeren als een 'prachtig, vrijzinnig, anarchistisch dorp'. "Iedereen mag zichzelf zijn. Daarom voel ik me hier zo op m'n gemak. De mensen hebben veel voor elkaar over. Als er wat gebeurt, is het dorp één. Het is heerlijk om hier te wonen. De natuur en de rivier zijn zo mooi. Loop de dijk maar op en kijk. Soms is het water zwart en genadeloos, dan weer mooi en liefelijk. Mijn voorvaderen hebben hier gewoond en hebben hetzelfde gezien. Dat ontroert me", zegt Ine die actief is als theatermaker. Ze zijn blij met hun lintje, maar relativeren hun 'prestaties'. Herke: "Ik ben heel blij met de onderscheiding. Het is eervol, echt een waardering. Maar eigenlijk houd ik er niet van om zo op de voorgrond te staan. Het is logisch dat je wat doet voor je medemens, daar hoef je niet voor beloond te worden." Ine: "Veel mensen zeiden de afgelopen dagen: 'dat hebben jullie echt verdiend'. Het gekke is dat we dat zelf helemaal niet zo voelen. Eigenlijk is het zelfs een beetje gênant. Er zijn zoveel mensen die zich ook – en vaak nog meer – hebben ingezet voor de samenleving. Alleen moet er wel iemand zijn die het initiatief neemt om je aan te melden."
Ze genieten van de bloemen, cadeaus en kaarten, weten al een ereplekje voor de onderscheidingen en zijn zeker niet van plan om nu op hun lauweren te gaan rusten. Herke: "Morgen gaan we weer aan de slag in het zwembad. Leegpompen, schoon maken. Het seizoen gaat weer beginnen."
'Logisch dat je wat doet voor je medemens, daar hoef je niet voor beloond te worden'