• Robin Wennekes sprint overtuigend naar de overwinning.
• Robin Wennekes sprint overtuigend naar de overwinning. Foto: Jan de Bruin

Geen maat op spurt Robin Wennekes

lexmond • In heel wat koersen is Robin Wennekes de gevreesde man als het op sprinten aankomt. In de Ronde van Waddinxveen had hij dat twee weken geleden met een overwinning nog weer eens onderstreept. En ook zaterdag liet hij dit in de 43ste Ronde van Lexmond weer zien met een supersterk eindschot.

Toen de 23-jarige coureur uit Dodewaard in de kopgroep van zeventien man bleek te zitten, was hij degene die door de rest goed in de gaten werd gehouden.

Zelfs toen hij in de laatste ronde al vroeg op kop kwam, kon daar geen mens meer overheen. "Ik had nog heel wat over", legde de doorgaans niet al te spraakzame Wennekes na afloop geduldig uit. "Ik wist dat je in dit rondje niet te vaak moest proberen om weg te komen. Doseren was vandaag toch het toverwoord."

Mazzel

Nu had de winnaar wel de mazzel dat nog zo'n klasbak, ploeggenoot Jasper de Laat, in die eindsprint aan zijn wiel zat. "Maar nee, ik heb de eindsprint niet voor Robin aangetrokken", bekende de winnaar van de leidersprijs. "Dat was niet nodig. Trek ik die sprint voor hem aan dan lopen we hooguit de kans dat Robin wordt ingesloten."

De Laat won niet alleen de leidersprijs maar werd ook, ogenschijnlijk op 't gemak, tweede. De mannen van Hoppenbrouwer Techniek uit Veldhoven konden een feestje gaan vieren. De als derde aankomende Wouter de Groot uit Pijnacker concludeerde heel droog: "Ach, Robin Wennekes is gewoon te rap voor mij en De Laat te sterk. Ik koester mijn derde plek als een mooie uitslag."

Groot veld

Een mooie uitslag van een best wel mooie koers. Vooral mooi, omdat Lexmond ook in deze editie weer een imponerend rennersveld aan de start kreeg. Wat dat betreft heeft dit dorp aan de rivier zo'n beetje het alleenrecht in de Alblasserwaard. Maar liefst 89 man stonden er zaterdag aan de meet. Andere organisaties zijn al spekkoper met 35 tot 40 coureurs. Onder die 89 deelnemers ook heel wat mannen van Jan van Arckel. En, het moet gezegd, ze lieten zich zien. Met name Arno Kleinjan was actief. Met drie ploeggenoten zat hij ook in de beslissende kopgroep.

Straffe wind

Een kopgroep die halverwege de koers met vijf renners begon en haast in dezelfde ronde aangroeide tot zeventien renners. De halve minuut die men kreeg, bleek voldoende om uit de greep van het peloton te blijven. Ook Frank de Reus probeerde uit die kopgroep weg te komen, maar met de straffe wind moest je als coureur wel heel veel reserve hebben om al die sterke medevluchters voor te blijven.

Ed van Tuijl