'Een salamander weet natuurlijk niet waar Natura2000 ophoudt'
Natuur en industrie bijten elkaar niet
heukelum • Tijdens de wandeling van een paar minuten van de huidige receptie naar de nieuwe toegangsweg komen er een stuk of vijf auto's langs over de smalle dijk. Even zo vaak steekt de bestuurder een hand op, en even zo vaak beantwoordt Robert Stephens de groet.
De Koornwaard ligt geografisch weliswaar buiten het dorp, in sociaal opzicht neemt het een centrumfunctie in. Robert en Alex Stephens, eigenaars van het bedrijf voor bootstalling en -onderhoud, opslag en verhuur van bedrijfsruimten, maken zich druk over hun omgeving. Dat is ook nodig omdat het bedrijfsterrein op een kwetsbare plek ligt: in de uiterwaarden van de Linge en direct grenzend aan Natura2000-gebied, natuur met de hoogste bescherming die in Nederland maar mogelijk is.
"Toen we een nieuw bestemmingsplan gingen maken, was het logisch dat we ook nadachten over het landschap om ons heen. Maar als iemand mij een paar jaar geleden had gezegd dat mijn broer en ik twee ton eigen geld zouden investeren in natuur, had ik dat nooit geloofd", zegt Robert met een lach.
Het enthousiasme van de gemeente, Staatsbosbeheer en hovenier Frank Kosterman sloeg over op de familie Stephens. En dus werd er een plan in drie fasen opgesteld. De eerste fase is uitgevoerd en dat is duidelijk zichtbaar.
De entree van De Koornwaard wordt een paar honderd meter verlegd en sluit aan op de Groeneweg, waardoor de smalle Appeldijk in de toekomst het domein wordt voor fietsers en wandelaars. Terwijl het zand voor de nieuwe toegangsweg aan het inklinken is, is links daarvan de eerste nieuwe natuur aangelegd. "Vooraan staan hoogstamfruitbomen. Daarachter laagstamfruit, zodat je straks tussen de hoogstammen door kijkt", wijst Robert aan. Bessen en exotischer fruitsoorten zoals kiwi's zijn ook aangeplant.
De bomen en struiken staan op eilandjes. Dat was geen kwestie van een paar slootjes graven. "De waterpartijen waren het meeste werk van alles. Er zijn hoogteverschillen gemaakt en we kunnen het waterpeil regelen. En kijk, aan die kant zijn de oevers flauw en aan de andere kant juist steil. De flauwe oevers zijn aan de kant van het natuurgebied, de steile aan de kant van ons bedrijfsterrein. Daarmee beïnvloeden we de routes die salamanders en andere amfibieën nemen."
Bijzonder trots is Stephens op de duiker die onder de nieuwe toegangsweg ligt en waarmee de waterdieren veilig kunnen oversteken. "Zo'n salamander weet natuurlijk niet waar de bestemming Natura2000 ophoudt en de bestemming industrie begint. Hij weet alleen dat hij aan de andere kant van ons bedrijfsterrein moet zijn om te paren. En hij neemt de meest toegankelijke route. Via de duiker, dus."
Niet alleen de dieren profiteren van het project, ook de mensen. Er komen straks twintig parkeerplekken buiten het bedrijfsterrein, voor bezoekers aan de fruittuinen. Families die een middagje komen kersenplukken, de broers Stephens zien ze graag komen. Er komt, waarschijnlijk volgend jaar, een gebouwtje voor educatie aan schoolklassen. Ook wordt het populaire laarzenpad op termijn gekoppeld aan de nieuwe natuur.
Voor de klanten van De Koornwaard hebben de broers nog meer in petto. Want ook op het industriële gedeelte van het terrein, tussen de bedrijfsruimten, komt meer groen. Verhuizen naar een bedrijventerrein langs de A15? Dat nooit. Nog afgezien van de link tussen de Linge en de stalling en onderhoud van boten: "Dat past niet bij ons en is niet wat onze klanten zoeken."
Robert Stephens: "Dit hele project gaat geen cent opleveren voor ons bedrijf. En toch ben ik nog nooit zo trots geweest op een investering. Moet je je voorstellen dat je hier straks naartoe rijdt tussen de bloeiende kersenbomen door." Met zijn charmante Engelse accent: "Dat wordt waanzinnig! Ik ben helemaal verliefd."
Janneke Boogaard