'Ik merk dat ik heel erg welkom ben in Hardinxveld'
Afscheid van Oud-Alblas
oud-alblas • Dirk Heijkoop gaat het dorp waar hij zijn hele leven woonde verlaten. 'Pas dacht ik: hé, dit wordt onze laatste kerst hier.'
Wie aanbelt bij de donkergroene voordeur wordt begroet door twee enthousiaste honden: een grote zwarte met een stoere blaf en een langharig schoothondje. Achter het huis lopen een paard, een pony en schapen. Dieren horen bij het leven van Dirk en zijn vrouw Jolanda.
Als kind woonde Dirk in een boerderij aan de Noordzijde in Oud-Alblas. De oud-wethouder kan meer dan omgaan met wetten, raadsstukken en ambtenaren. Nog steeds stroomt er een beetje agrarische bloed door zijn aderen. Vlak voor het interview heeft hij paardenmest naar de boerderij van zijn jeugd gebracht, die nu door zijn broer wordt geleid. En hun stal bouwde hij voor een deel zelf.
"We laten hier veel goede herinneringen achter", vertelt Dirk. "Ik ben hier geboren, heb Jolanda hier ontmoet, we zijn in het dorp getrouwd, deden er belijdenis, onze drie kinderen zijn hier geboren, gedoopt en opgegroeid." Jolanda: "We hebben hier een verschrikkelijk mooie tijd gehad. Ik ben in Rotterdam geboren, was veertien toen ik met mijn ouders naar Oud-Alblas verhuisde. Dat was een cultuuromslag. Maar ik vond het hier meteen erg leuk, ik was altijd al een buitenkind, graag met paarden bezig." Dirk: "Haar broer liep bij ons op de boerderij rond."
Met weiland
Ze hebben allebei zin in de verhuizing naar Boven-Hardinxveld, waar ze een huis aan de Rivierdijk kochten. Het duurt nog wel even: in augustus 2017 krijgen ze de sleutel. Jolanda: "Toen bekend werd dat de Hardinxveldse raad zijn voorkeur uitsprak voor Dirk als nieuwe burgemeester, was er naast de euforie het gevoel: o, nou moeten we na bijna dertig jaar weg. Nu is het alweer zover dat we ernaar uitkijken." Dirk: "We wisten dat de consequentie van mijn sollicitatie kon zijn dat we ons huis zouden moeten verkopen. We zeiden: daar gaan we geen discussie meer over voeren. Doordat we vrij snel een andere woning op het oog hadden, verschoof ons perspectief." Jolanda had wel een voorwaarde: "Mijn paarden moesten mee. Ik ben gewend met beesten te leven, verhuizen zonder mijn dieren zou onbespreekbaar zijn voor mij." Zonder weiland geen nieuwe burgemeester voor Hardinxveld, dat was duidelijk. Gelukkig komt het goed. "Achter ons nieuwe huis kunnen we weiland huren, dus de paarden blijven bij ons huis."
Dirk: "Het is prettig dat we een beetje buitenaf kunnen gaan wonen, je wordt als burgemeestersgezin toch een beetje bekeken. En buitenleven is wel ons ding." Overigens gaan niet alle dieren mee: de schapen doen ze weg. Jolanda: "We verwachten voor de laatste keer lammetjes dit voorjaar."
Ook de kinderen hebben vrede met het vertrek uit Oud-Alblas. Jolanda: "Ze hadden wel altijd zoiets... onze vader zou zomaar eens een keer burgemeester kunnen worden. Zo is er altijd over gesproken." Dirk: "Ze vonden: waarom ook niet?" Jolanda: "Maar ze waren toch wel verrast. Onze oudste is 25, zij woont in Alblasserdam. De andere twee, een dochter van 22 en een zoon van 20 jaar, gaan mee en hebben er ook zin in. Voor de jongste is onze verhuizing het meest ingrijpend. Hij studeert in Rotterdam maar heeft hier zijn voetbalclub, al zijn vrienden. Als compromis komt er een autootje voor hem, zodat hij makkelijk naar zijn vrienden kan." Dirk: "Op een zwak moment van zijn ouders heeft hij dat voor elkaar gekregen."
'Kerst heeft voor ons een diepere betekenis dan alleen eten en gezelligheid'
Kerst
Met wat voor gevoel vieren ze kerst dit jaar? "Pas dacht ik: hé, dit wordt onze laatste kerst hier." Jolanda: "Maar we zijn er niet zo erg mee bezig dat het de laatste keer is. We krijgen achttien man te eten. Het is een heel gezellige tijd met kaarsjes, samenzijn." Dirk: "Tijdens de kerstdagen zoeken we familie op." Jolanda: "En het is een tijd voor bezinning. Soms bezoeken we een kerstnachtdienst." Dirk: "Kerst heeft voor ons een diepere betekenis dan alleen eten en gezelligheid."
December is ook bijzonder voor hen vanwege hun trouwdag op 17 december. En op nieuwjaarsdag verzorgen Dirk en Jolanda of een van de broers en zussen van Dirk een nieuwjaarsreceptie. Dirk: "Dat was eerst bij mijn ouders, dan kwam iedereen binnenlopen. Nu organiseren we het bij toerbeurt." Jolanda: "Ook de zeventien nichten en neven komen, die soms ook alweer kinderen hebben. Overal staan dan Maxi-Cosi's en iedereen brengt wat te eten mee." Dirk: "Vorig jaar hebben we het bij ons gedaan, we waren met vijftig man. Het was gelukkig mooi weer, zodat we ook naar buiten konden." Jolanda: "Iedereen probeert te komen, dat geeft iets aan."
De oud-wethouder startte op 18 november als burgemeester. Hij riep Hardinxvelders op hem uit te nodigen om kennis te maken. Aan die oproep werd goed gehoor gegeven. "Ik merk dat ik heel erg welkom ben. De mensen waren toe aan een eigen burgemeester, dat merk je aan alle kanten."