Dubbel jubileum juffen Eben-Haëzer
ottoland • Wat hun jubileum extra bijzonder maakt is dat ze allebei nooit van school veranderden.
"Ik ben echt wel trots op mijn school", zegt Angelique. "Ik ben er al zó lang mee verbonden."
Vorige week donderdag was er een feestdag op school, met leuke activiteiten voor de kinderen, lekkernijen en natuurlijk aandacht voor de twee onderwijzeressen. Een dag vóór de viering, in de landelijke tuin van Angelique, vertellen ze aan Het Kontakt hoe goed onderwijs er volgens hen uit moet zien, en wat hen motiveert om daaraan te werken.
Barbera: "Kinderen moeten zich veilig voelen. En het unieke van een kind mag niet verloren gaan. Als leerkracht kijk je naar de interesse van kinderen, help je hen om zich te ontplooien, juist ook in dingen waar ze goed in zijn. Je daagt ze uit om verder te komen. Mijn geloof speelt daarbij een rol. Als christen geloof ik dat elk kind talenten heeft gekregen." Angelique: "Het is belangrijk dat alle kinderen tot hun recht komen." Ze erkennen dat het niet meevalt om in te spelen op het unieke van elk kind. "Je zit toch vast aan het schoolse en de methodes."
Barbera: "Het zou ideaal zijn als kinderen in hun eigen tempo onderwijs zouden kunnen krijgen. Niet iedereen hoeft op hetzelfde moment te kunnen knippen en kleuren. Op sommige scholen leren kinderen in groep drie pas lezen rond kerst, als ze er niet eerder aan toe zijn." Angelique: "In een combigroep is dat lastig, je hebt al twee niveaus."
Talentenweek
Aandacht voor het unieke van elk kind zit soms in kleine dingen. "Bij vieringen laten we muzikale kinderen muziek maken, zo geven we hen een succeservaring", vertelt Barbera. "En technische kinderen laat je soms een klein klusje doen." Angelique: "Vorig jaar hebben we een talentenweek gehad, dat was erg leuk. Kinderen konden vooraf hun talent opschrijven, als leerkrachten bedachten we daar programma's bij." Barbera: "Je zag dingen die je tijdens gewone lessen niet ziet. Grote kinderen die de kleintjes gingen helpen bijvoorbeeld."
Angelique geeft momenteel in deeltijd les aan de combigroep 1/2, Barbera werkt één ochtend in groep 1/2 en een dag in groep 4/5. "Dat combineren heb ik eigenlijk altijd gedaan", zegt Barbera. Angelique: "Ik heb eerst vijftien jaar kleuters gedaan, daarna zeven jaar groep 4/5 en nu ben ik weer terug bij de kleuters. Omdat kleuters spelenderwijs leren, trek ik er graag met de kinderen op uit. Zien is leren."
Toen Angelique de middelbare school verliet was het voor haar een uitgemaakte zaak: ze wilde graag met kinderen werken. "Het enthousiasme van kinderen vind ik leuk en het is boeiend dat elk kind anders is. Ik wil elk kind iets meegeven." Barbera: "Ik vond veel beroepen leuk, pas in de laatste week van de vakantie heb ik voor de Pabo gekozen. Daar heb ik geen seconde spijt van gehad."
Ze vinden dat kinderen niet veranderd zijn, maar hun vak is dat wel. Barbera: "Toen ik begon had ik één A4'tje met de dingen die de klas aan het einde van het jaar moest beheersen. Het onderwijs bij de kleuters ging nog veel meer spelenderwijs. Nu hebben we een hele map met onderwijsdoelen voor groep 1/2."
Met een glimlach blikken ze terug op hun beginjaren, toen ze op ouderavonden als jonge meiden tegenover ervaren ouders zaten. Barbera: "Als ouders bijvoorbeeld problemen hadden met bepaald gedrag van hun kind, kon ik daar heel theoretisch over praten. Toen ik eenmaal zelf moeder was, wist ik waar je tegenaan kunt lopen, en dat je niet altijd op advies van anderen zit te wachten."
Komt goed
Angelique: "Als je zelf kinderen hebt, ga je op een andere manier kijken, je krijgt meer inlevingsvermogen. Nu ik ouder word..." Zichzelf onderbrekend: "Dat klinkt wel zwaar, zo bedoel ik het niet, maar ik relativeer meer. Ik kan ouders geruststellen: het komt goed met uw kind, het zit er echt wel in."