Haastrechtse naar Spelen
Ellen Hogerwerf (27) gaat op voor haar tweede Olympische Spelen. De roeister zet met de Vrouwen Acht in op een medaille.
In Haastrecht, waar ze de eerste achttien jaar van haar leven doorbracht, is ze vanwege de drukke voorbereiding op 'Rio' niet veel meer te vinden. "Mijn ouders en vriendinnen wonen er nog, dus als het even kan ga ik op bezoek. Maar daar komt de laatste tijd weinig van, zeker in deze periode kort voor de Olympische Spelen." Amsterdam is haar nieuwe thuis. Daar vandaar zit ze op een kwartiertje fietsen van de Bosbaan, waar de trainingen plaatsvinden. In de fraaie accommodatie van de Koninklijke Nederlandse Roei Bond (KNRB), direct aan het water, kunnen de sporters van de diverse faciliteiten gebruikmaken om zich klaar te stomen voor de Olympische Spelen. "We trainen zes dagen in de week, dus ik ben hier menig uurtje te vinden", beaamt de ranke maar gespierde blonde atlete.
Ellen Hogerwerf is inmiddels uitgegroeid tot een vaste waarde in de Nederlandse roeitop. "Wie had dat kunnen denken", zegt ze zelf. "In mijn jeugd heb ik nooit geroeid; ik volleybalde bij VCH in Haastrecht."
Een wedstrijdje op de roeitrainer tijdens een introductieweek van de TU in Delft, waar ze werktuigbouwkunde ging studeren, veranderde dat. "Ik won en werd gevraagd voor de Delftse studenten-roeivereniging, Proteus-Eretes. Dat ging goed, ieder jaar werd ik beter." Ze kwam onder de radar van de KNRB en toen ging het snel. Ellen: "Inmiddels heb ik de A-status van de NOC*NSF en ben ik fulltime met mijn sport bezig. Het gevolg is wel dat mijn studie nu op een laag pitje staat, maar die pak ik na de Olympische Spelen weer op. Ik moet alleen mijn master nog."
Hoogtepunt
Plaatsing voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro is een nieuw hoogtepunt voor de roeister. Het eerste grote succes vierde ze in juli 2011. Samen met Inge Janssen won ze in de twee zonder stuurman brons op het WK roeien tot 23 jaar. Tevens werd ze derde op het WK vier zonder stuurman. In 2012 maakte ze deel uit van de Nederlandse afvaardiging tijdens de Olympische Spelen in Londen. Ze werd achtste in de dubbeltwee. "Dat was een prima prestatie. Eigenlijk was de kwalificatie op zich al een hoogtepunt, veel meer zat er niet in. We kwamen nog maar net kijken."
Toen het roeien was afgelopen -Ellen kwam al in de eerste week in actie-, genoot ze met volle teugen van het Olympische circus. "Als deelnemer gaan deuren voor je open, die voor anderen gesloten blijven. Daar heb ik optimaal gebruik van gemaakt. Zo ben ik bij de tennisfinale tussen Federer en Murray geweest en heb ik de gouden finale gezien van de hockeydames."
Voor de aankomende Spelen is de inzet het podium. De lat ligt hoog, want de Vrouwen Acht sloot de laatste vier Olympische Spelen af met een medaille. "Maar resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst", weet Ellen als topsportster als geen ander. "De Amerikaanse vrouwen zijn favoriet: zij wonnen de afgelopen tien jaar alles wat er te winnen viel. Voor de overige plaatsen is iedereen aan elkaar gewaagd. Wij hebben dit jaar bijvoorbeeld de eerste wereldbeker gewonnen en zijn tweede geworden op het EK. Het luistert nauw bij het roeien, het gaat om de details. Alles moet kloppen wil je aan het eind van de rit met een medaille in je handen staan."
Powerhouse
Ellen zit op de '5', in het midden van de boot. Samen met de '6' vormt ze het zogenaamde powerhouse. "Op die posities lever je de kracht en ondersteun je de slagroeier door het juiste ritme vast te houden. Ieder heeft zijn specifieke taak, waarbij we met z'n negenen in de boot zitten, inclusief de stuurvrouw." Als ze haar eigen kwaliteiten moet benoemen, zegt ze: "Ik denk dat ik van nature een bepaalde souplesse heb met daarbij het vermogen om mijn kracht op de juiste wijze over te brengen op het blad. Ik ben ook een doorzetter en wil altijd winnen." In de aanloop naar de Olympische Spelen wachten nog een Worldcup en twee trainingskampen in Italië. Rond 1 juli moeten de definitieve namen worden doorgegeven, maar dat is meer een formaliteit, weet Ellen. " "De samenstelling van de acht is eind januari al bepaald en staat vast. Verder is er geen selectie meer, we trainen met dezelfde acht richting de Spelen om daar optimaal te kunnen presteren. Ik moet dus vooral fit zien te blijven." Er komen in Rio in totaal zeven teams in actie, waarvan er in de voorronden één moet afvallen. De overgebleven zes teams roeien de finale.
Podiumplaats of niet, gaat Ellen daarna weer genieten van het grootse evenement? "Dat hangt er vanaf of we een medaille winnen. Is dat niet het geval, dan is het beleid van NOC*NSF dat we als team gelijk naar huis gaan." Lachend: "Nog een reden om extra ons best te doen."