'Het bijzondere is dat je geen toeschouwer, maar deelnemer bent'
Israël rode draad Richard Zevenhuizen
hoornaar • Joodse mensen aanmoedigen om terug te keren naar Israël. Dat is de doelstelling die Richard Zevenhuizen uit Hoornaar met Ebenezer Operatie Exodus nastreeft.
De stichting, waar Zevenhuizen nationaal coördinator is, viert dit jaar het 25-jarig bestaan. "Tijdens een gebedsconferentie in Jeruzalem tijdens de Golfoorlog sprak God tot Gustav Scheller dat het nu de tijd was dat Hij zijn volk ging thuisbrengen. Eerst vanuit de voormalige Sovjet-Unie en later uit alle landen. Alle mensen die een ouder, opa of oma hebben van Joodse komaf, moesten zich weer veilig kunnen huisvesten in Israël."
In de zomer van 1990 bezette Saddam Hoessein Koeweit en hij dreigde met gifgasaanvallen tegen het Israëlische volk als de Verenigde Naties hém zou aanvallen. "De mensen die niet in Israël thuishoorden, werden opgeroepen het land te verlaten omdat hun veiligheid niet gegarandeerd kon worden", zegt Zevenhuizen, die op dat moment nog in Nederland woonde. "Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om op verre afstand toe te kijken. Hoe kon ik de gemeenschap daar helpen? En wat zou ik hebben gewild als ik zelf in Israël woonde op dat moment? Het was alsof ik God hoorde spreken."
Verbaasd
Thuis hopen dat het allemaal goed afliep, was voor hem dan ook geen optie. "Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er al veel te veel Joodse mensen vermoord. Dat kon niet weer gebeuren, vond ik." En dus restte er niets anders dan een reis plannen naar Israël. Helemaal vanzelf ging dat niet. Ik ben naar mijn baas toegestapt en heb hem mijn plannen verteld. Hij keek me in eerste instantie wat verbaasd aan, maar gaf uiteindelijk toch zijn jawoord. Nadat ik het mijn vrouw vertelde, raadde ze me aan om wel een reisgenoot te zoeken. Zelf zag ze het niet zitten om mee te gaan."
Tijdens een kerkdienst deelde Zevenhuizen zijn plan aan Pier van Damme uit Sleeuwijk. Hij raakte overtuigd van het verhaal en besloot om mee te gaan. "En zo pakten we de allerlaatste vlucht die voor 15 januari 1991, de dag van het VN-ultimatum, naar Ben Gurion Airport in Tel Aviv ging. Het risico dat ik overleed door een gifgasaanval of op een andere manier om het leven kwam, nam ik voor lief. Ik wilde me solidair verklaren met het Israëlische volk. En sowieso trekt het land me heel erg. Tussen 1971 en 1973 ben ik er al woonachtig geweest. Dit was de weg die ik moest bewandelen, was het signaal dat ik kreeg."
Meteen bij aankomst kregen Zevenhuizen en Van Damme een gasmasker uitgereikt. "Dat gaf wel aan hoe de situatie op dat moment was. Gods plan met Israël is een rode draad in mijn leven. Spijt van deze risicovolle vlucht heb ik dan ook nooit gehad. Integendeel. Ik denk dat God dit pad voor mij heeft uitgestippeld. Ik ben er ook van overtuigd dat er geen tweede Holocaust komt. God brengt een keer in het lot van Zijn volk."
Geweldig gevoel
Volgens hem is het Gods plan dat Hij zijn volk terugbrengt. "Wij mogen een klein beetje helpen in het grote plan voor de terugkeer van Zijn volk uit alle landen. En dat lukt gelukkig goed. Het afgelopen jaar hebben we ervoor kunnen zorgen dat liefst 41 mensen uit Nederland teruggekeerd zijn. Wereldwijd zijn er sinds 1991 meer dan 150.000 Joodse mensen geholpen. Stuk voor stuk verhalen die heel mooi zijn om aan te horen. We bemoedigen hen, want er is veel antisemitisme, en helpen ze inpakken en financieren voor een deel van hun verhuizing. Als mensen weer het gevoel krijgen dat Israël het land is waar ze daadwerkelijk thuishoren, dan geeft dat een geweldig gevoel. Het bijzondere aan dit werk is dat je geen toeschouwer, maar deelnemer bent. Dat geeft me veel voldoening en ik zet dit werk graag nog tijden voort."
Leendert Kamsteeg