'Natuurlijk miste ik onze kinderen'
Familie op twee continenten
Wat betekent het voor een familie als je slechts enkele weken per jaar bij elkaar kunt zijn? Arjo en Adrie de Vroome uit Almkerk weten al sinds 1985 niet anders. Het is het offer dat ze brengen voor een leven dat in het teken staat van hulpverlening en verkondiging.
Afscheid
In augustus vertrekken Arjo en Adrie weer naar Burkina Faso, het Afrikaanse land waar ze jarenlang woonden met hun zonen Arjo junior en Sebastiaan. Of eigenlijk woonden ze daar vooral samen, want hun jongens woonden het grootste deel van het jaar in een zendingsinternaat in Ivoorkust, 500 kilometer van huis. Eens in de maand bezochten Adrie en Arjo hen, het afscheid vonden ze als ouders elke keer weer moeilijk. Hun zonen waren 7 en 10 jaar toen ze vertrokken. Arjo: "We keken ze na als ze wegliepen naar hun woonunit, droppies waren het eigenlijk nog." Adrie: "Natuurlijk miste ik hen. Gelukkig voelden de jongens zich snel thuis. Ze spraken binnen drie maanden Engels en draaiden goed mee." Arjo junior en Sebastiaan kijken met positieve gevoelens terug op hun jeugd. Arjo junior zegt: "De tijd in Afrika heeft me positief gevormd en voorbereid op het leven en internationale werk dat ik nu mag doen. Ondanks de fysieke afstand is er een goede relatie met mijn ouders. Ik waardeer het heel erg dat mijn ouders al jong in mij investeerden door niet alleen over de dagelijkse dingen te praten, maar ook over de diepgaande dingen in het leven. Dat maakt juist de relatie hecht." Sebastiaan: "Ik vind het geweldig om een Missionary Kid te zijn. Opgroeien in Burkina Faso en Ivoorkust was te gek. Ik kreeg de kans om andere talen te leren, nieuwe dingen te ervaren en te ontdekken. Ik kwam op plaatsen waar ik nog nooit van had gehoord. Het was een voorrecht om tien jaar lang op een internaat te wonen en naar school te gaan. Er ontstonden hechte vriendschappen die andere mensen misschien nooit in hun leven zo meemaken."
Ook vandaag zijn de familieleden van elkaar gescheiden door vele kilometers; Sebastiaan en zijn vrouw Jeana wonen met hun vier kinderen in Dakar (Senegal), waar zij - net als hun vier ouders vroeger - zendingswerk doen. Arjo junior en zijn vrouw Willeke wonen in Almere waar ze ook werken aan verspreiding van het evangelie. Arjo en Adrie hebben met hun kleinkinderen contact via Skype, schrijven e-mails, sturen soms een korte video en proberen hen tenminste elk jaar te bezoeken. Ze zouden hen graag vaker zien, maar relativeren hun situatie ook. Adrie: "Ik denk dat ons vertrek voor onze ouders destijds moeilijker was. Logeerpartijen in Brugge, of van onze kinderen bij hen, vielen weg. We konden alleen brieven schrijven."
Goede baan
Van oorsprong komt de familie uit Ameide en Tienhoven. In verband met werk voor een bouwonderneming woonden ze jarenlang in Brugge, waar Arjo op een dag een zendeling hoorde spreken. "Die zendeling vroeg: 'Wat doe je met je leven?' Ik had een heel goede baan, maar vroeg me af: hoe zou ik alles wat God me heeft gegeven kunnen inzetten ten bate van andere mensen? Door te helpen wil ik de liefde van Christus duidelijk maken aan mensen." Adrie: "We gingen meer over het leven nadenken: waar zijn we mee bezig en wat willen we?"
'Het was een voorrecht om tien jaar lang op een internaat te wonen'
In 1980 besloot Arjo naar de Bijbelschool in Heverlee (België) te gaan. In 1985 zond CAMA Zending het gezin uit naar Burkina Faso, waar ze 18 jaar gewoond en gewerkt hebben. De hervormde kerk in Ameide steunde hen. Na twee jaar taal- en cultuurstudie gingen ze lesgeven aan de Poundou Bijbelschool. Naast het lesgeven kon Arjo zich als bouwkundige inzetten voor de uitbreiding van de school. Hij bouwde onder andere studentenhuizen, leslokalen, een bibliotheek en multifunctioneel gebouw. Adrie gaf naast bijbellessen ook les over onder andere gezondheid, opvoeding en seksualiteit. Als verpleegkundige was ze verantwoordelijk voor de gezondheid van de staf, studenten en hun kinderen. Op deze manier gingen verkondiging en hulpverlening samen.
Ziekenhuis
Inmiddels zijn Arjo en Adrie allebei 64 en onverminderd gemotiveerd om anderen te helpen. Momenteel wonen ze in Almkerk, op de eerste verdieping van een rijtjeshuis. De inrichting is sober, hun leefstijl ook. Adrie werkt parttime op een woonlocatie voor mensen met een beperking. Arjo: "Sinds 2011 zijn we als vrijwilligers betrokken bij de bouw van een medisch centrum in Burkina. Tear Fund België is ermee gestart, ook CAMA Zending is erbij betrokken. We gaan twee keer per jaar samen voor een periode van drie maanden naar Burkina." Adrie: "Het ziekenhuis functioneert op dit moment, maar het is een stappenplan. Er moeten zes units komen, de eerste is bijna klaar. We zijn begonnen met de bouw van de kinderafdeling." Hulp is hard nodig. "De gemiddelde levensverwachting is 58 jaar."
Als hij in Nederland is, onderhoudt Arjo contact met de mensen die ervoor zorgen dat de bouw van het medisch centrum doorgaat tijdens zijn afwezigheid. Ook doet hij aan fondsenwerving voor het medisch centrum.
Op het moment genieten Arjo en Adrie nog na van de twee weken in april waarin ze als familie weer even compleet waren. Arjo: "Als we bij elkaar zijn praten we niet alleen over het werk hoor, we doen ook leuke dingen met elkaar. We gaan soms naar een dierenpark, pannenkoeken eten of bowlen." Op de herinneringen moeten ze weer een jaartje teren.