Jubilerende SIMAV houdt dag voor vrouwelijke molenaars
'Ik geniet als de wieken draaien'
streefkerk • Dertien vrouwelijke molenaars uit heel Nederland hebben zaterdag de molenaars vrouwendag van SIMAV bezocht.
Het molenaarsvak is doorgaans een mannenberoep, maar het aantal vrouwelijke molenaars groeit. SIMAV heeft op dit moment vijf vrouwelijke molenaars en Kinderdijk één. Mede daarom hebben Heline Schouten-Van Daalen, Yvonne Rozendaal en Rianne Verzijl-Van der Slikke het 60-jarig jubileum van SIMAV aangegrepen om een dag te organiseren speciaal voor alle vrouwelijke molenaars van Nederland. Compleet met high tea en workshop wilgentenen vlechten.
"Vrouwen kijken anders naar dit beroep en beleven het ook anders. Mannen praten met elkaar over hoe hard de molen draait en wat voor houtverbindingen hij heeft, terwijl vrouwen veel meer praten over de dingen eromheen, zoals het ontvangen van bezoekers, hoe je het vak combineert met een gezin of het gevoel dat je hebt bij molenaar zijn", vertelt Rianne. Zij is samen met haar man molenaar in de Peilmolen in Oud-Alblas.
In de genen
Gevoel bij het vak, dat heeft de 59-jarige Tina de Cock-Van Jole uit Zeeuws-Vlaanderen zeker. Ze draait op korenmolen Vogelzicht in Kuitaart, gebouwd door haar overgrootvader. "Ik ben bij die molen geboren. Ik vond het vak altijd heel gewoon, totdat mijn vader in 2012 overleed. Hij was ook molenaar. Ik vond dat het beroep verder moest gaan in de familie en dus ben ik de opleiding gaan volgen. De vrijwilligersopleiding heb ik gehaald en ik ben nu bezig met de vakopleiding. Ik denk dat ze heel trots op me zullen zijn. Ik geniet enorm als de wieken draaien en voel me als ik bij de molen werk verbonden met mijn voorouders."
Het historische besef is ook voor de 30-jarige Roos van Geest uit Aalsmeer een drijfveer. Ze verwondert zich over de oude maar perfect werkende en zeer geavanceerde technieken van de soms wel driehonderd jaar oude monumenten. Haar enthousiasme brengt ze graag over op bezoekers van korenmolen De Leeuw in Aalsmeer. Ze ontvangt daar onder andere veel piloten en technisch personeel van Schiphol. "Ze kijken dan met open mond hoe alles draait zonder dat je een piep of kraak hoort. Ik vind dat prachtig om te zien."
Soms zijn mensen wel even verbaasd als ze ontdekken dat Roos de molenaar is. "Je ziet aan hun gezichten dat ze een man verwachtten. Toen ik aan de opleiding begon was ik bang om in zo'n oude-jongens-wereldje terecht te komen. Het blijkt compleet het tegenovergestelde. Er zijn veel vrouwelijke vrijwilligers en de oudere molenaars zijn heel enthousiast en maken veel tijd vrij om mij van alles te leren. Dat geeft een warm gevoel." Historisch gezien is een vrouwelijke molenaar ook helemaal niet zo vreemd, weet Roos. In Noord-Holland kon een gezin vaak net niet leven van de opbrengst van de korenmolen. De man deed daarom in het seizoen vaak landwerk, terwijl de vrouw de molen draaiende hield.
Wolken lezen
Roos houdt van het fysieke element van het vak. "In deze digitale tijd is het belangrijk om met je handen en de wind te werken. Tijdens de opleiding leer je over de techniek van de molen, veiligheid en HRM maar ook meteorologie is een belangrijk deel. Je leert de wolken te lezen. Voor mij zijn ze nu als een boek dat vertelt wat voor weer eraan komt. Dat vind ik mooi. Door het molenaarsvak ben ik meer één met de wereld om mij heen."
Ze is één van de jongere molenaars in Nederland. Ze dacht altijd dat molenaar worden iets zou zijn voor later, na haar pensioen. Tot ze zich realiseerde: dat is een smoes. Ik heb nú al tijd om dat te doen. En dus is ze op dit moment in opleiding. Binnenkort doet ze examen op molen De Leeuw en dit najaar hoopt ze het landelijk examen te halen. En als er daarna een aanbod komt om beroeps te worden? Dan grijpt ze die kans met beide handen.
Marijke Verhoef
q www.simav.nl