• Grote opluchting op De Put. De 2-1 zege op Asperen bracht VVAC dichtbij handhaving.
• Grote opluchting op De Put. De 2-1 zege op Asperen bracht VVAC dichtbij handhaving. Foto: Rick den Besten

Belangrijke zege VVAC op Asperen (2-1)

Opluchting, maar nog geen slingers

ottoland • Behoudens een moeizaam begin was gastheer VVAC de bovenliggende partij in het degradatieduel tegen Asperen. De bezoekers stelden bitter teleur, maar kwamen met een onverwachte gelijkmaker in de slotfase dichtbij een gestolen puntje. Een paar tellen voor het einde stelde De Bruin de zege toch nog zeker.

"Het zou ook heel erg onverdiend zijn geweest", vond VVAC-trainer Ton Heijstek na afloop. "Bij vlagen speelden we leuk voetbal. Op zo'n late gelijkmaker zit natuurlijk niemand te wachten. Ik wil mijn spelers een groot compliment geven, want ondanks de late 1-1 riepen ze dat de wedstrijd nog niet gedaan was."

Matchwinner Jesse de Bruin, na een geoliede aanval kreeg hij de bal goed teruggetrokken door zijn dorpsgenoot Tom den Besten, vulde zijn oefenmeester aan: "We waren de tweede helft zoveel beter dan Asperen en gaven ons na die gelijkmaker niet zomaar gewonnen. Zo'n late tegentreffer is ons dit seizoen al meer overkomen, maar deze keer wilden we het rechtzetten. Extra lekker dat ik die bal mocht maken, want daarvoor had ik best veel kansen gemist op de beslissende 2-0 voorsprong."

Ondermaats

Asperen-trainer Richard Smaal was iets minder vrolijk. "We verdienden eigenlijk helemaal niets. Ons spel, in tegenstelling tot de afgelopen perfecte trainingen, was ver ondermaats. Ik was daarom echt blij met de 1-1, maar als je dan ziet dat niet veel later drie spelers afwachten en die spits laten scoren... Onvoorstelbaar. De volgende wedstrijd spelen we thuis tegen Arkel. We zullen beter moeten voetballen, want anders halen we geen punt."

Toch was de openingsfase voor de mannen uit Gelderland. Michel den Hartog had na een paar minuten al de 0-1 op zijn schoen, maar uitgeweken naar de rechterkant schoot hij hoog in het zijnet. In de open wedstrijd liet ook VVAC van lieverlee haar gezicht zien. Een mooie aanval tussen de uit de A-junioren overgehevelde Rick Damsteegt en Lars Coerts, werd door Jannick van Snippenberg ternauwernood van de doellijn gehaald.

Het spel golfde over en weer. Met volop kansen voor beide teams. Maar gescoord werd er niet en een doelpunt had het leuke degradatieduel eigenlijk wel nodig.

Houdbaar

Na rust nam VVAC, gesteund door het windje in de rug, meer en meer het initiatief en kwam Asperen nauwelijks nog serieus over de middellijn. Lars Coerts en Tom den Besten gingen elkaar steeds beter vinden. Zo ook iets over het uur. Bart Koomans werd diep gestuurd en was hard op weg richting doelman Dennis Rooijakkers. Maar Marcel van Hemert stak er letterlijk een stokje voor. Op de rand van het zestienmetergebied bracht hij zijn collega-aanvoerder Koomans ten val. Met een gele kaart van scheidsrechter De Pater mocht Van Hemert helemaal niet mopperen, want de kleur rood had ook niet misstaan. Lars Coerts ontfermde zich over de vrije bal en met succes. Want de Ottolandse nummer 11 zette zijn ploeg op een verdiende 1-0 voorsprong. Het precieze schot in de rechterbenedenhoek leek overigens wel houdbaar.

Asperen ging - zonder visie - op zoek naar de gelijkmaker, waardoor meer ruimte ontstond voor VVAC. Uit het niets schoot verdediger Dick Schaaij een kwartier voor tijd nog wel op de kruising, maar voor de rest maakte de thuisploeg de dienst uit. Alleen vergaten de groenhemden de trekker over te halen, waardoor de gasten hoop hielden. Zeker toen een paar minuten voor het officiële einde invaller Rick van Loopik van dichtbij de gelijkmaker scoorde; 1-1. Leidsman De Pater twijfelde, maar omdat grensjager Ruisbroek de vlag naar beneden hield werd de goal goedgekeurd.

Maar VVAC liet het er niet bij zitten en trok op karakter de belangrijke winst naar zich toe.

"Vandaag hebben ze collectief laten zien waartoe ze in staat zijn. Zo moeten ze wekelijks voetballen", vond Heijstek. "We staan nu acht punten voor op Asperen, met nog vier wedstrijden te gaan. Ik hang nog geen slingers op, maar we zijn wel bijna veilig."

Theo Sprong