• Roya Alaf van M2 Beauty House in haar nieuwe salon in de Tielse Weerstraat.
• Roya Alaf van M2 Beauty House in haar nieuwe salon in de Tielse Weerstraat. Foto: Jan Bouwhuis

De kerstwens van Roya Alaf: ‘Mijn zus ook veilig’

Algemeen 851 keer gelezen

TIEL • In de aanloop naar de kerst besluit ik om mijn kapsel onder handen te laten nemen bij M2 Beauty House, een nieuwe salon in de Tielse Weerstraat. 

Op de achtergrond draait rustige muziek, klanken uit het Midden-Oosten. De muziek blijkt afkomstig uit Afghanistan, het geboorteland van eigenaresse Roya Alaf. Ze vertelt dat ze vijf maanden geleden, midden in coronatijd, in dit pand een nieuw avontuur is begonnen als zelfstandig ondernemer - zonder personeel. Ze is niet alleen haarstyliste, maar geeft in het achterste gedeelte van het pand ook gezichtsbehandelingen. In duidelijk Nederlands vertelt ze: “Ik werkte al tien jaar in deze regio als thuiskapster en was toe aan een vaste locatie. Ik huur dit pand nu voor een jaar, op proef, maar over een tijdje wil ik graag iets kopen, en naar eigen inzicht verbouwen.” Hoe kwam ze tot het besluit om uitgerekend nu een kapsalon te openen? Lachend: “Iedereen raadde het me af, maar mijn man steunt me gelukkig in mijn besluit. Want weet je, als je iets echt graag wil, moet je ook durven te beginnen. Dat heb ik altijd gedaan en zo heb ik hier ook mijn weg gevonden, als vrouw en migrant. Ik hoop dat mijn verhaal andere nieuwkomers inspireert, en hen de moed geeft om stappen te zetten.”

Jonge bruid
Roya is pas 15 als ze in Afghanistan trouwt met een goede bekende van de familie, die jaren eerder naar Nederland is gevlucht. Het voorstel komt van haar ouders en heeft haar volledige instemming. “Ik kende hem al uit mijn jeugd, het was zeker geen gedwongen huwelijk. Weet je, in Afghanistan zijn meisjes eerder volwassen. We gingen alleen ‘s ochtends school en daarna hielpen we volwassenen bij hun werk, daar leerden we veel van.” Het stel trouwt in Afghanistan, maar Roya moet nog drie jaar wachten tot ze op haar 18e ook in Nederland mag trouwen en zich als echtgenote bij haar man kan voegen. Na een aantal jaren in Buren verhuizen ze naar Tiel, om dichter bij de school van hun zoon en dochter te zijn. Inmiddels is ze al 18 jaar gelukkig getrouwd, vertelt Roya, maar haar dochter hoeft wat haar betreft niet zo jong trouwen als zijzelf: “Hier leven ze toch anders, ze blijven langer kind.”  Roya heeft een lange weg afgelegd voordat ze in Nederland haar eigen bedrijf kon starten. “Vooral de taal was in het begin erg moeilijk. Gelukkig had mijn vader, die tolk was voor de Amerikanen, me als kind al Engels geleerd. En ik kende het westerse schrift. Daarmee kon ik me hier wel redden, maar om goed Nederlands te leren moest ik de taal zoveel mogelijk in praktijk spreken. Maar ja, ik kende nog nauwelijks Nederlanders, dus ben ik vrijwilligerswerk gaan doen, dat heeft echt geholpen. Nadat ik mijn A2-examen Nederlands en mijn rijbewijs had gehaald, had ik een paar jaar geen tijd om te studeren. Toen de kinderen naar school gingen heb ik weer taalles genomen en ben ik gaan leren voor een beroep, want thuiszitten is niks voor mij. Een volledige MBO-opleiding was niet haalbaar, dus heb ik allerlei parttime cursussen gevolgd.”

Het nodige meegemaakt
Alhoewel Roya niet als vluchteling naar Nederland is gekomen, heeft ze wel het nodige meegemaakt onder het vorige Talibanregime. “Op een dag mochten wij, meisjes, de school ineens niet meer binnen. Ik snapte er niets van en kwam ik huilend thuis. Gelukkig hebben mijn ouders geregeld dat we in een groepje thuis privéles kregen, al was dat officieel niet toegestaan.” In 2001 verdreven Amerikanen met bondgenoten het toenmalige Talibanregime, maar burgeroorlogen, corruptie en armoede woekeren nog steeds voort. In 2021 trok de internationale vredesmacht zich terug en grepen de Taliban opnieuw de macht. Tienduizenden mensen sloegen op de vlucht uit angst voor vervolging, marteling en executies. Vooral mensen die werkten voor westerse organisaties, LHTBQ’ers, vrouwen en andersdenkenden zijn hiervan het slachtoffer, maar de hele bevolking gaat gebukt onder een humanitaire crisis. Een groot deel van Roya’s familie is in de loop der jaren naar West-Europa gevlucht, maar ze maakt zich ernstig zorgen over haar zus, die nog met haar kinderen in Afghanistan woont. Haar zwager, die inmiddels is overleden, wilde zijn ouders daar niet alleen achterlaten. “De situatie in het land is erg slecht. Ik spreek mijn zus elke dag en hoop dat ze snel naar een veilig land kan vertrekken.” Ondanks haar optimisme is het voor Roya een kersttijd met een donker randje...

Corien Remijn

Corien Remijn

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden

Download onze app

Heb jij de app van Het Kontakt al?

Al het nieuws uit jouw regio
Direct op de hoogte
Gratis downloaden