Puppy Ari in opleiding

HAASTRECHT • Ari, een schattige pup, woont tijdelijk bij de familie Van Leeuwen in Haastrecht. Na een jaar wordt bekeken of-ie geschikt is als psychiatrische hulphond.

“Dan gaat hij naar een trainingscentrum van de stichting Vom Falorie”, legt zijn tijdelijke baasje Jacqueline van Leeuwen uit. “De focus ligt vooral op de psychiatrie, maar soms kan een hond beter geschikt blijken als blindengeleidehond.”

Jacqueline onderneemt overdag verschillende activiteiten met Ari: ‘gewone dagelijkse dingen’, zoals naar de supermarkt gaan of een busritje maken. “In het weekend maken we vaak een lekkere wandeling in het bos. Dan gaat wel de hondenrugzak mee, want Ari mag nog niet te lang lopen. Een grappig gezicht zo’n grote rugzak met een hondenkoppie eruit.”

Hesje
Dat Ari geen ‘gewone pup’ is, blijkt uit het fluoriderende hesje, dat hij buitenshuis draagt. Zo is hij te herkennen als hulphond en is ook duidelijk dat je hem niet mag aaien. Jacqueline: “Hij moet al vroeg leren dat-ie aan het werk is en niet mag worden afgeleid. Thuis wordt hij volop geaaid hoor en is hij bijna de hele dag in het gezelschap van zijn baasje.”

Jacqueline over de noodzaak van het opleiden: “Bij de stichting Vom Falorie komen ongeveer twee aanvragen per week binnen, veel meer dan er honden getraind kunnen worden. Zodra de stichting een aanvraag krijgt, volgt een kennismakingsgesprek en wordt er gekeken of de situatie geschikt en veilig is voor een hulphond. Wanneer dat allemaal is goedgekeurd gaan ze op zoek naar een geschikte hond. Die zijn dan minimaal twee jaar oud.”

Jammer
Dit soort hulphonden is nog niet zo bekend als bijvoorbeeld een blindengeleidehond. “Dat is jammer”, vindt Jacqueline: “Want vooral mensen met een psychische aandoening, zoals een posttraumatische stressstoornis, paniekstoorniss en autisme, kunnen veel baat hebben van de steun van een psychiatrische hulphond.”

Jacqueline werkt met mensen met psychische problemen en weet goed wat een hulphond voor hen kan betekenen. “Ik heb verschillende cliënten met angst- en paniekgevoelens, die het bijvoorbeeld eng vinden om boodschappen te doen. Zij ondervinden dan de steun van hun hond, die kalm aan hun zijde blijft. Daarom wil ik dit graag doen; ik heb zelf ook altijd honden gehad.”

Tenslotte: “Het geeft enorm veel voldoening om op deze manier iets te betekenen voor een medemens, die het niet zo heeft getroffen in het leven. En dan nog een praktisch dingetje: de kosten voor het voer en de dierenarts zijn voor rekening van de stichting.”

Meer informatie: www.psychiatrischehulphond.nl

Janet de Graas