Theoloog Anne Marije Baars is voorbij de angst iets te missen

BLESKENSGRAAF • Anne Marije Baars (31) uit Bleskensgraaf weet alles van onthaasten en ontspullen. Ze ontdekte dat je daarvan niet armer, maar juist rijker wordt.

Dat ze niet langer meedoet aan de ratrace van de 24-uurseconomie wil niet zeggen dat ze als een goeroe op een berg zit. “Ik heb nog dezelfde issues als iedereen”, zegt ze, terwijl ze plakken snijdt van de cake die ze de avond voor het interview samen met haar vierjarige dochtertje heeft gebakken. 

Boek
In haar huis klopt alles: de kleuren, de composities van spullen, de afwezigheid van overtollige voorwerpen. Uit het interieur spreekt de rust die Anne Marije iedereen gunt. Daarom schreef ze het boek: ‘Wat als het langzamer kan’. Het verschijnt deze maand. Eerder was er haar boek ‘Wat ik houden wil’.

Burn-out
Baars is theoloog, schrijver, en influencer. Samen met haar man Laurens, dochter Jackie (4) en zoontje James (1) woont ze aan de rand van de Alblasserwaardse polder. Ze is er vaak te vinden, geniet als haar kinderen wat aanklooien met takjes en modder, zich verbazen over vogels en beestjes. Dat heeft ze wel moeten leren. Gek genoeg hielpen een burn-out en een postnatale depressie haar om het roer om te gooien.

Lat lager
Waarom vinden we het zo moeilijk om langzamer te leven? “Door de druk van buitenaf, die zit inmiddels in ons. We leggen de lat zelf hoog, maar ik ben erachter gekomen dat we dat ook voor de omgeving doen. Na mijn burn-out dacht ik: ik maak mijn eisenlijst iets korter. Maar ik wilde nog steeds alles perfect doen. De lat lager leggen betekent: ballen laten vallen. Concreet? Dat je niet hebt gestofzuigd als er iemand op bezoek komt, even niet meedoet op social media, niet op elk feestje bent, keuzes maakt die pijn doen en dat zonder je schuldig te voelen.”

Rust van binnen
Wat heeft langzamer leven jou gebracht? “Na mijn burn-out lukte het me niet gelijk om langzamer te leven. Daar moet je van binnen rust voor hebben, weten dat je goed genoeg bent en niet de waardering van buitenaf nodig hebt. We denken: hoe harder je werkt, hoe meer spullen je kunt aanschaffen, hoe meer vakanties je kunt nemen en dan ben je gelukkig. Ik probeer nu mijn dagen vorm te geven vanuit de rust. De dag te beginnen met het lezen van een boek. Vorige week had onze jongste longontsteking, ik heb drie dagen en nachten met hem op de bank gelegen. Dan denk je: dit is zonde van mijn tijd, ik had kunnen schrijven, kunnen werken. Ik gooide het om. Zodra hij even sliep, maakte ik koffie voor mezelf en ging daar even van genieten. Doordat ik het accepteerde, was het niet zwaar. Toen hij was opgeknapt, kon ik mijn huishouden doen.”

Basisvertrouwen
Wat hebben we te verliezen en wat hebben we te winnen als we langzamer gaan leven? “Door corona dachten we allemaal: we gaan het anders doen. Mensen kwamen op adem omdat ze niet zoveel hoefden, meer tijd met het gezin doorbrachten. En nu willen we snel alles inhalen wat we hebben gemist. Dat is keuzes maken: dingen missen. Ik heb de nieuwste films niet gezien, met het nieuws loop ik achter want ik lees de krant van gisteren, die krijg ik van mijn ouders. Ik hoef ook niet gelijk overal wat van te vinden. Je moet over de angst heen dat je wat mist. Het heeft te maken met een basisvertrouwen, dat het leven gewoon goed is.”

Tijd nemen
Heb je tips voor mensen die steeds opnieuw in de haastmodus schieten? “Ik doe dat zelf ook nog steeds hè! Het is goed om elke ochtend en middag een kwartier tijd te nemen voor koffie en thee, zoals je een gast zou verwennen jezelf ook te verwennen. Doe iets wat je leuk vindt. Even connecten met collega’s, kijk of loop naar buiten. Besef waarom je hier bent. Het heeft ook met zingeving te maken; je wordt even boven het alledaagse uit getild. We denken: als ik de hele dag ren, kan ik vanavond Netflixen. Maar je kan ook de hele dag vertragen. Het is de vraag of je met zijn tweeën moet werken voor een huis. Misschien kan je levensstandaard naar beneden.”

Beter kiezen
Stel dat iedereen inderdaad langzamer zou gaan leven, wat zou dat doen met de samenleving, de economie, de aardbol? “Ik denk dat de eenzaamheid zou afnemen, dat er meer solidariteit zou zijn, meer begrip voor elkaar omdat je tijd hebt om naar elkaar te luisteren, in plaats van snel op social media een mening te verkondigen. Dat splijt alleen maar. Je krijgt meer tijd voor wat ertoe doet, gaat meer genieten, leeft niet meer voor je vakantie of je weekend. In het programma ‘De ontgroeiers’ hoorde ik Elske Doets van Doets Reizen. Ze vroeg mensen waarom ze een verre reis wilden maken. Ze antwoordden: ‘Om bij elkaar te zijn als gezin’. Maar dat hoeft niet in Rocky Mountains, dat kan ook op Schiermonnikoog. Als het gaat om onze aardbol, kun je beter minder kleding kopen dan zonnepanelen aanschaffen. Duurzaam leven is niet op een houtje bijten, het is wel: beter kiezen.”

‘Wat als het langzamer kan’ (uitgeverij Sestra) is te bestellen bij elke boekhandel.