Goed jaar voor weidevogels in Krimpenerwaard

KRIMPENERWAARD • Het was een goed seizoen voor weidevogels. Hoewel exacte cijfers nog ontbreken, zagen zowel boeren als vrijwillige weidevogelbeschermers een toename van het aantal nesten en kuikens in de Krimpenerwaard.

Het koude en natte voorjaar heeft een handje geholpen. “Door de lage temperaturen kwam de grasgroei laat op gang”, stelt Mariëlle Oudenes, gebiedscoördinator van het Agrarisch Collectief Krimpenerwaard. “Het natte voorjaar zorgde ervoor dat er laat gemaaid werd, waardoor nesten en kuikens minder zichtbaar waren voor roofdieren.”

Daarnaast prijst Mariëlle de inzet van boeren. Zo groeide het areaal agrarisch natuurbeheer en stonden er verspreid over de Krimpenerwaard 24 plasdraspompen, acht meer in vergelijking met vorig jaar. “Met zo’n pomp zet je een klein stukje van het land onder water. Juist die vochtige stukjes zijn een bron van voedsel voor allerlei soorten weidevogels.”

Magneet
Burchart de Jong (22), die meewerkt op het melkveebedrijf van zijn ouders in Vlist, kan dat beamen. “Die natte plekken werken als een magneet op soorten als grutto, kievit en tureluur. Dat is zo leuk om te zien.”

In hun bedrijfsvoering houdt de familie De Jong altijd al rekening met weidevogels. “Voor ons is het vanzelfsprekend om ze te beschermen, ze horen erbij”, zegt Burchart. “Ze vergroten ook je werkplezier. Als ik in het voorjaar door het land loop, geniet ik van hun gekwetter. Zonder weidevogels zou het er heel stil zijn.”

Het beschermen van weidevogels vergt best wat werk. Dat begint al aan het eind van de winter, bij het uitrijden van de mest over het land. Op de percelen waar de weidevogels graag verblijven, strooien Burchart en zijn vader traditionele, vaste mest. Die is goed voor het bodemleven. “Door de mest zitten er veel meer wormen in de grond”, zegt Burchart. “Daar profiteren de weidevogels weer van.”

Rond 15 februari gaan de plasdraspompen aan en is er een graslandplan gemaakt. “We doen aan mozaïekbeheer, dus maaien niet alles in één keer. Op de percelen die we niet maaien, kunnen weidevogels nestelen en is er genoeg bescherming voor de kuikens. Op deze percelen krijgen kruiden de kans om te bloeien. Dat trekt weer insecten aan, het voedsel van weidevogels.” 

Schrikdraadje
Als eind april de koeien naar buiten gaan, is Burchart praktisch elke avond wel een uurtje in het land om nesten te zoeken. Dat doe -ie met de tractor. “Gek genoeg schrikken de vogels daar niet van. Als ik een nest vind, span ik er een schrikdraadje omheen. Dit om te voorkomen dat de koeien de eieren vertrappen. Zo ontstaan er kleine eilandjes van hoger gras in het weiland.”

Dit jaar lagen er 39 nesten in het land van de familie De Jong. Volgens Burchart een mooi aantal. “In voorgaande jaren haalden we de dertig nesten niet, dus we zijn er blij met dit resultaat.” Er is in heel polder Vlist een stijgende lijn te zien als het gaat om het aantal nesten. Mariëlle vindt dat positief, “maar het gaat uiteindelijk om de fase erna. Is er voldoende bescherming en voedsel voor de kuikens? Lukt het ze om vliegvlug te worden?”

Tegen de landelijke trend in blijft de populatie weidevogels in de Krimpenerwaard vrij stabiel. Iets om trots op te zijn, vindt Mariëlle. “Ze komen zelfs uit Friesland kijken hoe we het hier doen.” 

Zender
Dit voorjaar kregen vijf ‘Krimpenerwaardse’ grutto’s een zender, om ze tijdens het broedseizoen en hun reis naar het zuiden te volgen. Eén van de grutto’s werd gevangen op het land van de familie De Jong. “We hebben ‘m Limosa genoemd, de Latijnse naam van de grutto”, vertelt Burchart. “Via je telefoon kun je de grutto’s online volgen. Limosa bleef lange tijd hier in de buurt. Dat weet je dat -ie kuikens heeft. Ik volg Limosa nog altijd. De vogel is ergens in het zuiden van Spanje. Het is nu afwachten of ‘onze’ grutto volgend jaar terugkeert en hier weer gaat broeden.”