De column van Johan Cahuzak: Tevreden

Laatst liep ik met mijn kleinzoon door de Zaltbommelse binnenstad.

We moesten een radio wegbrengen want: "Er is een schroefie los." Dat is bij opa ook maar daar heeft ie nog geen weet van. Dit soort mannetjes zit echter nogal ruim in hun tijd. Dus we namen een omweggetje.

Met van die peuterogen kijk je trouwens heel anders naar stad en leven. De joodse struikelstenen bijvoorbeeld ziet hij vaak. En dan sta je voor je het weet die holocaust uit te leggen. Ik ben van huis uit natuurlijk schoolmeester. Met hoofdacte. Dus ik beperk me tot peutertaal: "koperen stenen voor mensen die hier woonden." En dat is genoeg. De rest komt later.

Achter de Roomse kerk stonden twee mannen te praten. Normaal loop ik daar, natuurlijk diep in gedachten verzonken, langs. Nu niet. Bovendien riepen de mannen een hartelijke groet: "Ha Johan, hoe is het?" Ik antwoordde geheel naar waarheid: "Ik ben zeer tevreden." Het gaat goed met gezin, werk, gezondheid en met de rest aardig. Mijn positieve insteek werd scherp beantwoord: "Schrijf daar dan maar eens een stukje over!" Hierbij uw bestelling heren. Anders nog iets?

Trouwens, ik stop even. Ergens in september hoop ik weer aan de gang te gaan. En mocht je bij me willen inbreken: ik ga niet op reis. Je bent gewaarschuwd!

Johan Cahuzak