De column van Johan Cahuzak: Boeren

Boeren

Ik fiets veel. En dan mijmer ik over wat ik zie. Recentelijk kwamen er wat vragen bij me op. Ik meen het, het is geen parodie.

Zo zag ik laatst een geploegd maisveld. Een strook van vier meter langs de randen van de akker was al gefreest maar de rest niet. Had die boer geen zin meer, was de frees kapot of mis ik weer eens de diepere dimensie?

Toen ik begin oktober door Frankrijk reed, ja ik verbreed mijn blikveld, zag ik heel veel bruin verdorde maisvelden. Bij ons wordt de boel vrijwel altijd eerder geoogst. Zijn die Franse boeren te laat en waarom wijst niemand ze daar dan op? Of is er verschil in inzicht? Dat kan natuurlijk ook.

En wat groeit er toch allemaal voor groen spul op onze winterakkers? Het is veel hoger dan wintertarwe en bepaald breedwerpig gezaaid. Bij hogere temperaturen geurt het koolachtig. Wat is het en waarom staat het nu op de velden en hoe weten al die boeren opeens tegelijk dat ze dat moeten doen?

Ten slotte, ik geloof in de meeste boeren. Ik geloof dat ze het beste voor hun beesten, hun akkers, hun weilanden en hun bedrijf willen. Ik zie ze steeds meer overleggen met andersdenkenden. Dat stemt mij hoopvol. Overleggen met andersdenkenden. Hoopvol. Altijd weer.

Johan Cahuzak