Enthousiast over gedeelde ‘postzegelpassie’

CAPELLE/KRIMPEN AAN DEN IJSSEL • Leen de Kooter, Jos Louwe en Jan den Hartog hebben één grote gezamenlijke passie: postzegels verzamelen. Het behoort zo op het eerste gezicht niet tot de meest spectaculaire hobby’s, maar daar denken de leden van Filatelistenvereniging IJssel en Lekstreek heel anders over.

Een maandagavond in buurthuis De Wel in Capelle-Schenkel. Er rijden auto’s af en aan, mannen van minimaal middelbare leeftijd stappen uit. De één gewapend met een linnen tasje met daarin stokboeken en albums, de ander met een complete rolkoffer vol materiaal. Allemaal op weg naar hun postzegelclub.

Streekvereniging
“We hebben tien keer per jaar zo’n clubbijeenkomst”, vertelt voorzitter Leen de Kooter. “De avond begint met een filatelistisch praatje, in de pauze wordt onderling geruild. Ook vindt er een ‘wilde veiling’ plaats, alsmede een bingo en een verloting. Daarnaast organiseren we acht keer per jaar een postzegelbeurs in De Wel. Dat doen we trouwens ook twee keer in De Boog in Krimpen aan den IJssel, want we zijn een echte streekvereniging met leden die uit de hele regio afkomstig zijn. Zo’n 150 in getal.”

Zelf woont De Kooter in Boskoop. Met zijn 79 jaar heeft de opmerkelijk kwieke voorzitter - ‘tot voor kort werkte ik nog’- voor ‘IJssel en Lekstreek-begrippen’ een gemiddelde leeftijd. Bestuurslid Jan den Hartog (75, woonachtig in Gouderak en bevlogen postzegelverzamelaar) kan er wel om lachen: “Mensen van rond de 65 beschouwen we hier als jeugdlid”, stelt hij met pretlichtjes in zijn ogen vast. “Ja, je mag dus vaststellen dat er sprake is van een behoorlijke vergrijzing in filatelistenland. In onze jonge jaren waren er heel wat jonge mensen die postzegels verzamelden. Bij de hedendaagse jeugd zie je dat nog maar nauwelijks meer. Ik vind dat best jammer, want dit is een mooie hobby met ongelooflijk veel interessante aspecten.”

Juweeltjes
Jos Louwe kan het beamen. De inwoner van Zevenhuizen geniet intens van zijn filatelie-bezigheden. “Net zoals alle andere leden hier”, zegt hij. “Iedereen verzamelt op zijn eigen manier. De één spaart postzegels van bepaalde landen, de ander richt zich op vlinders of royalty, om maar wat voorbeelden te noemen. Ik ben gefascineerd door ‘beeld’: postzegels die zich kernmerken door een bijzondere vormgeving. Piet Zwart is één van mijn helden op dat vlak. Hij heeft bijvoorbeeld ooit voor de Tsjecho-Slowaakse posterijen meerdere postzegels ontworpen. Stuk voor stuk juweeltjes. Ook wijden en wijdden diverse beroemde kunstenaars zich aan postzegels. Picasso is daar een aansprekend voorbeeld van. Dat soort bijzondere zegels zijn voor mij pure kunststukjes. Mijn verzameling zie ik als mijn eigen ‘draagbare museum’. Het gaat mij daarbij niet om de cataloguswaarde. Alleen de schoonheid telt. Een postzegel die 5.000 euro waard is, maar mij qua ontwerp niet aanspreekt, kan me niet boeien.”

Belegging
In vroeger dagen werd een uitgebreide postzegelverzameling vaak als een aardige belegging gezien, weet Jan den Hartog. “Die tijd ligt inmiddels achter ons”, stelt hij vast. “De waarde zoals je die in de catalogus ziet, lijkt soms interessant, maar de bedragen die werkelijk betaald worden voor de meeste zegels, ligt op 15 tot 20 procent van wat er in de boeken staat. Alleen de ‘super zeldzame’ postzegels zijn waardevast of stijgen zelfs nog fors in waarde. Zoals de beroemde ‘2 cent magenta uit Guyana’. Op een veiling werd er tien miljoen voor betaald.”

De drie mannen aan tafel houden het bij verzamelingen zónder het Guyaanse exemplaar. Het plezier en de passie zijn er niet minder om. Leen de Kotter bijvoorbeeld heeft ‘Nederland en de Overzeese gebiedsdelen’ bijna compleet. Een filatelistische reis van 25 jaar ging daar aan vooraf. Ook met zijn favoriete land Oostenrijk is hij ver. De ontbrekende exemplaren? “Ik houd mijn ogen en oren goed open”, zegt de Boskoper. “Zo mis ik in mijn verzameling ‘Nederland’ bijvoorbeeld nog een oranje 15 cents-zegel uit 1864 waarop Koning Willem III staat afgebeeld. Volgens de catalogus is ie 4.750 euro waard. Of ik ‘m zou kopen als ik ‘m zou tegenkomen? Pfff. De aanblik zou me zeker raken. Maar dat is wat anders dan aanschaffen, ha ha!”

Jan Timmer