Lenie komt bij van val en media-hype

LEKKERKERK • De vraag was onschuldig: of ze wat voetbalbewegingen wilde doen voor tv-opnames. Oud-international Lenie van Wensveen (75) uit Lekkerkerk werkte mee en brak haar heup.

"Ik wist meteen dat het fout zat", vertelt ze. "De bal ging met een boogje over me heen en ik wilde 'm onder controle brengen. Toen viel ik achterover. En kwam ik verkeerd terecht. Ik had ooit eens mijn been gebroken, maar de pijn die ik nú voelde was een stuk heviger."

Lenie, die met haar man Hans op een camping in De Achterhoek verbleef tijdens de tv-opnames voor Voetbal International, werd meteen naar het ziekenhuis in Winterswijk vervoerd. De volgende ochtend was ze in het bezit van een nieuwe heup. Inmiddels is ze weer thuis in Lekkerkerk en is ze onderwerp geworden van een media-hype, inclusief interviews in de landelijke media, aandacht in het programma van Paul de Leeuw en heel veel telefoontjes.

Schuivertje
"Ik werd door VI geïnterviewd vanwege het naderende EK Vrouwenvoetbal", vertelt de vrouw die ooit als 14-jarige (!) het eerste officiële doelpunt voor - zoals het toen nog genoemd werd - 'Nederlands Dameselftal' scoorde. "Het was in 1956 en we speelden uit tegen Duitsland voor 12.000 toeschouwers", weet Lenie nog goed. "Mijn doelpunt was een schuivertje. Destijds had ik nog niet door dat het een historische goal was. Later kwam dat besef wel. De beelden van die interland waren te zien in het Polygoon Journaal. Dat was wat hoor: vrouwen die voetbalden. De KNVB was er in die jaren niet erg van gecharmeerd. Veel mannen ook niet. Alleen daarom al is het mooi om te zien hoe groot het vrouwenvoetbal is geworden. Dat had ik toen niet kunnen bevroeden, maar ik hóópte het natuurlijk wel!"

Lenie van Wensveen was als voetbalster actief tot 1988. Ze was daarnaast jarenlang trainster bij de jeugd en floot het voorbije seizoen nog regelmatig wedstrijden bij de pupillen. "Ik hoop vurig dat ik dat na revalidatie weer kan gaan doen", zegt ze. "Maar goed, eerst maar eens herstellen van de operatie. En bijkomen van een hectische week. Die aandacht was mooi en leuk, maar ik vond het ook zwaar omdat alles zo kort op elkaar plaatsvond en je nauwelijks gelegenheid kreeg om dingen te verwerken. Bovendien was het bloedheet en ben ik niet gewend om op mijn rug te slapen. Straks gaan we weer vooruit kijken. Ik heb van de KNVB VIP-kaarten ontvangen voor een wedstrijd op het Vrouwen EK. Daar wil ik graag bij zijn. En van VI kreeg ik bloemen. Die jongens schrokken zich het ongans toen ik viel. Zelf bedenk ik me nu ook dat je als 75-jarige niet meer alles kunt doen. Maar ja, de geest is jong hè?!"

Jan Timmer