Kinderen uit Papendrecht vieren jubileum scouting met kamp

PAPENDRECHT/DORDRECHT • "Naar het klimbos, een hike lopen, spelletjes, kampvuur, bonte avond..." Kirsten (12), Lucas (10) en Floris (8) Verveen uit Papendrecht buitelen over elkaar heen op de vraag wat zij het leukst vonden tijdens het jubileumkamp van Scouting Christiaan de Wet uit Dordrecht.

Deze scouting vierde van 8 tot en met 15 juli haar honderdste verjaardag in Baarn. Voor die gelegenheid gingen alle leeftijdsgroepen, van vijf tot en met achttien jaar, met elkaar op kamp. Voor de drie Papendrechters die mee waren, was dit een ervaring om nooit te vergeten.

Kirsten: "Het was leuk om met alle jongens en meiden op kamp te zijn. Binnen een paar stappen was je bij de Explorers (jongens en meiden van 15 tot en met 18, red.) of Welpen (jongens of meiden van 7 tot en met 11, red.)" Broer Lucas vult aan: "Alle dingen die we samen deden, dat moeten we echt vaker doen."

Vol lof
Ook Hadassah (9) en Mirthe (7) Wolthingh kwamen vol lof terug van het scoutingkamp. Hadassah: "Het was heel anders dan een normaal kamp, veel leuker." Moeder Ethel Wolthing vult aan: "Het eerste wat zij zeiden toen we ze op zaterdag ophaalden 'Het was echt gaaf.'."

"We deden hele leuke spelletjes," begint Hadassah een zin die wordt overgenomen door haar zusje. "Ik heb tot helemaal bovenin geklommen op de klimwand, hoefijzer gegooid en negentien punten geschoten met een luchtbuks."

Keten in de tent
De kampweek stond in het teken van 'De erfenis van Baden Powell', de allereerste groep scouts van Scouting Christiaan de Wet had in 1917 een schat achtergelaten voor toekomstige leden van de groep.

In het archief waren aanwijzingen gevonden om de schat op te kunnen sporen. Met behulp van coördinaten en driftig speurwerk vonden de scouts allemaal stukken van een puzzel. Lucas: "Het ging nog bijna mis, op vrijdagavond gooide we na de barbecue het laatste stuk zowat op het kampvuur."

Zover kwam het gelukkig niet en de puzzel kon compleet naar het clubhuis in Dordrecht mee genomen worden.

Stiekem praten
Naast samen bezig zijn, sliepen de scouts ook samen. Tot 11 jaar lagen de kinderen in een clubhuis in slaapzalen van negen of twaalf kinderen. De ouderen sliepen in tenten.

Dat is uiteraard alleen compleet als er gekeet wordt, Kirsten: "Als we van de leiding echt moesten slapen en stil zijn, praatten we stiekem onder de slikranden van de tent door."

Het meest trots zijn de jongens op het uitlopen van de hike, een tocht van zo'n 12 kilometer voor de 7 tot 11 jarigen.

Zwaar maar leuk
Lucas: "De hike vond ik zwaar, maar wel leuk. Vooral de opdrachten die ons 'vertelden' waar we heen moesten, zoals GPS, een foto-route en een obligaat die we op een kaart moesten leggen." Floris: "Bij de foto-route was het super leuk om te kijken waar alles was en hoe je dus verder moest lopen."

De ouderen liepen zonder begeleiding een tocht van zo'n 37 kilometer, verspreid over twee dagen. 's Nachts sliepen ze onder een zeiltje in een bos. Kirsten: "Wij hadden Skipper Jacco (leiding, red.), die appte de locatie door als we echt verkeerd zaten. Dat is maar zo'n twee of drie keer gebeurd."

Jezelf zijn
Het vijftal uit Papendrecht ging in totaal met zo'n 150 man – leden, leiding en kookstaf – op kamp. De jongste leden van vijf tot ongeveer zeven jaar, Bevers genoemd, ging niet de hele week mee, maar sloot op donderdag aan bij de rest van hun scoutinggroep. De kinderen hebben het naar hun zin op scouting, samen geven ze antwoord op de vraag waarom ze eigenlijk scout zijn.

Kirsten: "Je kunt er jezelf zijn," Lucas vult aan: "je doet er allerlei dingen samen," "en," maakt Floris de zin af " je bent veel in de natuur."

Door Petra Scheurwater