Will Martens (74): 'IJsdansen is voor mij pure ontspanning'

KERKDRIEL • Voor haar verdiensten in de ijsdanssport schreef voormalig bondscoach Peter Moormann een dans voor de Kerkdrielse Will Martens. Ze is bijna 75 en schaatst nog twee keer per week.

Eind deze maand wordt Will 75, en al meer dan veertig jaar bindt ze twee keer per week de ijzers onder. "Kijk", laat ze haar schaatsen zien, "er zit een heel smal ijzer onder. Het is ook korter dan een schaats die gebruikt wordt bij het paarrijden."

Ballroom
Weer wat geleerd: ijsdansen en paarrijden zijn twee verschillende onderdelen van het kunstrijden. Het ijsdansen lijkt veel op ballroom dansen. Een dame en een heer dansen heel dicht bij elkaar en mogen elkaar niet langer dan vijf seconden loslaten. Er mag niet gesprongen worden, er worden weinig pirouettes gedaan en er mag niet boven het hoofd gelift worden.

Nergens anders aan denken
Maar er blijft nog genoeg technische uitdaging over. "Je moet je gedachten erbij houden, anders lig je plat", vat Will samen. Dat je nergens anders aan kunt denken tijdens het ijsdansen, is juist wat haar zo aanspreekt.

"Het is voor mij de beste ontspanning die ik kan bedenken. Bijvoorbeeld toen mijn man erg ziek was, gaf het me fijne afleiding. Je blijft er mentaal en fysiek fit bij. Maar het is ook wel vermoeiend, na een ochtend op de baan doe ik het 's middags rustig aan."

Veel senioren
Dat zal niemand vreemd vinden op haar leeftijd. "Ik ben geen uitzondering hoor, bij de Bossche IJsdans Club waar ik lid van ben. Je ziet juist dat er veel ouderen meedoen, bijvoorbeeld mensen die eerst aan paarrijden hebben gedaan en het rustiger aan willen doen. Jongeren beginnen wel enthousiast, maar lopen na een tijdje vaak aan tegen de kosten. Een paar goede ijsdansschaatsen kosten zo 800 euro."

Natuurijs
Die beginners neemt Will graag onder haar hoede. Zodra het begint te vriezen, gaat het bij veel mensen kriebelen. Logisch, wie wil er nu niet zo ontspannen over het ijs zwieren als Will en haar clubgenoten? Bij haar begon de hobby ook ooit op natuurijs.

IJsclub Kerkdriel
"Mijn man is nog mede-oprichter geweest van de ijsclub hier in Kerkdriel. De vrouwen van de bestuursleden runden de kantine, zo was de taakverdeling", lacht Will. "Het was altijd heel gezellig."

Schoonrijden
En er bleef nog best tijd over om op één van de banen in de buurt te gaan schoonrijden, vaak in klederdracht. "Dat wilden we ook wel in de zomer, dus gingen we naar de overdekte baan in Den Bosch. Eerst vrij rijden op maandagavond, en daar kregen we de vraag of we ook wilden gaan ijsdansen."

Voeten recht
Het zijn ook opvallend vaak buitenlanders, die in Nederland willen leren schaatsen. "In het begin zet ik ze achter een rekje om makkelijker balans te houden. De eerste klus is om je voeten recht te houden en niet naar binnen te buigen. Gaandeweg bouwen ze vertrouwen op."

Nog nooit ijs gezien
Momenteel heeft Will een pupil uit Senegal. "Hij had nog nooit ijs gezien. Nu begint hij al tierlantijntjes te maken bij het schaatsen. Vindt-ie leuk."

Wonderful Willy
Voor haar inzet voor met name beginnende ijsdansers is Will onlangs beloond met een dans speciaal voor haar, getiteld Wonderful Willy, geschreven door niet de minste: Peter Moormann was in de jaren negentig bondscoach van de Nederlandse selectie en is ook bekend van het tv-programma Sterren dansen op het ijs.

Nu traint hij de groep waar Will met haar danspartner - een oud-leerling van haar - deel van uitmaakt.

Nederlandse titel
Zelf doet Will niet meer mee aan wedstrijden sinds halverwege de jaren negentig. Het meest trots is ze, en terecht, op de Nederlandse titel die ze ooit in Groningen binnensleepte, samen met haar toenmalige danspartner natuurlijk.

In 2005 maakte ze nog één keer een comeback. "Op een internationale wedstrijd haalden we de tweede prijs. Het was mooi om te merken dat we het niveau nog steeds aan konden, maar ik merkte dat de spanning rond zo'n wedstrijd me te veel werd."

Niet bang
Dus maakt Will nu lekker rustig haar figuren op haar thuisbaan in Den Bosch. Bijvoorbeeld op de wals die Moormann voor haar schreef. "Het is een langzame wals, goed om het rijden van bogen te oefenen. En ja: ik val ook weleens. Maar ik ben niet bang, dat scheelt."